OJCOWIE PUSTYNI, PRZYPOWIEŚCI - cz. 1

OJCOWIE PUSTYNI, PRZYPOWIEŚCI - cz. 1

Z traktatu Ewagriusza z Pontu „O modlitwie”

„Cóż bowiem lepszego nad obcowanie z Bogiem i przebywanie w Jego obecności?”

Można modlić się o coś czy za kogoś, można się modlić po to, aby spędzić czas z samym Panem, w skupieniu, z zjednoczeniu z Nim.

Wielki Post z Ojcami Pustyni 2014:

Wstęp: (Sięgając do źródeł naszej duchowości, pragniemy ukazać prawdziwe oblicze Wielkiego Postu jako czasu miłości i przebaczenia)

~─═ڿڰۣڿڿڰۣڿ═─~ ~─═ڿڰۣڿڿڰۣڿ═─~ ~─═ڿڰۣڿڿڰۣڿ═─~~─═ڿڰۣڿڿڰۣڿ═─~

Dbaj o siebie – Dzień 31
Troszcz się o innych – Dzień 30
Kochaj bliźniego – Dzień 29
Jak się zbawić? – Dzień 28
Trwaj w obecności Boga – Dzień 27
Bądź CZUJNY – Dzień 26
Trud modlitwy – Dzień 25
Nie chowaj w duszy smutku – Dzień 24
Łagodność i opanowanie rodzą modlitwę – Dzień 23
Wyrzeknij się własnej WOLI – Dzień 22
Wewnątrz siebie odnajdziesz skupienie – Dzień 21
Nie gadaj, MÓDL się – Dzień 20
Módl się nieustannie – Dzień 19
Stań się jak płomień – Dzień 18
Modlitwa porządkuje życie – Dzień 17
Wytrwaj, pokusy miną – Dzień 16
ON jest obecny – Dzień 15

Obfitość rodzi pożądanie – Dzień 14
Nie ustawaj – Dzień 13
Wytrwałość w postanowieniach – Dzień 12
Pość w ukryciu – Dzień 11
Żyj w prawdzie – Dzień 10
UMIAR fundamentem postu – Dzień 9
Zachowaj umiar – Dzień 8
Największa jest MIŁOŚĆ – Dzień 7
Wystarczy POKORA – Dzień 6
Idź za Jezusem – Dzień 5
3 kroki do Boga – Dzień 4
Człowiek jest najważniejszy – Dzień 3
Przyjmujmy każdego z miłością – Dzień 2
Częstujmy innych miłością – Dzień 1

Filmy.

Filmy...

Pustynia" to nie termin geograficzny, to rzeczywistość duchowa. Pustynia jest szkołą zażyłości z Bogiem, jest milczącą i bezkresną przestrzenią spotkania z absolutem Boga. Na pustyni prawo staje się miłością, a człowiek odkrywa, że Bóg jest Osobą.
Jeśli nie możesz udać się na pustynię, to powinieneś "przygotować sobie pustynię" w swoim życiu. Zakosztować trochę pustyni, porzucić od czasu do czasu towarzystwo ludzi, szukać samotności, żeby w ciszy i przedłużonej modlitwie odbudować "tkankę" swojej duszy. Jest to niezbędne. I takie jest również znaczenie "pustyni" w twoim życiu duchowym.
Pustynia nie oznacza nieobecności ludzi, lecz obecność Boga.
Pustynia jest przestrzenią dla duszy, jest wiarą przeżywaną bez granic, jest upojnym miejscem dla spotkania z Duchem i jest - mówię to bez wahania - zapowiedzią Ziemi Obiecanej. Na pustyni przeżyłem prawdziwą próbę wiary, noc ciemną, ale także olśniewające zwycięstwo Boga nad człowiekiem.

/fragmenty książki "Tajemnice pustyni" Carlo Carretto/

(też to przeżyłam... podejrzewam, że x tysięcy osób również więc... reszta to Twoje osobiste drogi...)

Czasami, zamiast ogromnego traktatu o modlitwie, wystarczy jedna, krótka historyjka, aby rozpalić serca. Nie tylko bowiem łatwo przyswoić sobie jej naukę, ale również "przeżuć", pozwalając jej przez to rozejść się po naszym ciele i pobudzić nasze duchowe krążenie.

"Przyszedł abba Lot do abba Józefa i mówi mu: 'Abba, wedle siły mojej czynię moje małe oficjum, mój mały post, i modlitwę, i rozmyślanie, i wyciszenie, i w tym, co w mojej mocy, czysty jestem w myślach. Co więc mam czynić jeszcze?'
Powstawszy więc starzec, wyprostował ręce ku niebu. I stały się palce jego jak dziesięć pochodni ognia.
I mówi jemu: 'Jeśli chcesz, stań się cały jak ogień'.

Dziewczyny... warto tarmośić się za kudły? Po co? Nie wystarczy Wam przepychanek, które w pakiecie dostarcza odczłowieczona codzienność?

Pewien złośliwiec zadręczał kiedyś starca głupimi pytaniami:
– Naprawdę uważasz za możliwe, ty, tak mądry, to, że Jonasz mógł wytrwać przy życiu trzy dni w brzuchu wieloryba? – Nie wiem. Ale zapytam o to, gdy ujrzę go w raju. – A jeśli przypadkiem jest w piekle?
– Wtedy zapytasz go ty…

Wyjaśnijcie sobie raz a dobrze - co Która ma powiedzieć Której i niech zapanuje pokój...

+++

Dużo wszystkiego co Cię uskrzydli Anju... zamknij oczy i przenieś się w inny świat...

mądrość Ojców Pustyni dotyczy postawy wobec życia. Zachęcają oni do umiarkowania w sądzeniu, przedkładają milczenie nad gadulstwo, przestrzegają przed chciwością, zapraszają do poznawania samego siebie. Ojcowie nie wstydzą się mówić o swoich słabościach, świetnie wiedząc, że wyjście na pustynie jest czasem próby i wzrastania a nie dowodem świętości. Nade wszystko są jednak ludźmi nieustannej modlitwy, mistrzami życia duchowego, wprawnymi nie tylko w osobistej pobożności, która przecież musiała być zawsze pierwsza, bo nie sposób przekazywać innym to, czego się nie ma; są też nauczycielami w szkole odkrywania Boga dla wszystkich, którzy odwiedzali ich na pustyni a dziś wczytują się w ich powiedzenia...