June 12 108 Martyrs of World War II: Tribute to 5 Polish Martyrs of the Salesian oratory in Poznan. Brother Jerome Quinto, SDB on Jun 11, 2012 A short AVP tribute to the 5 Polish Martyrs of the Salesian …More
June 12 108 Martyrs of World War II: Tribute to 5 Polish Martyrs of the Salesian oratory in Poznan.
Brother Jerome Quinto, SDB on Jun 11, 2012
A short AVP tribute to the 5 Polish Martyrs of the Salesian oratory in Poznan, Edward Klinik (23), Francis Kesy (22), Jarogniew Wojciechowski (20), Czesław Józwiak (22), and Edward Kaźmierski (23).
The 108 Martyrs of World War II, known also as 108 Blessed Polish Martyrs (Polish: 108 błogosławionych męczenników), were Roman Catholics from Poland killed during World War II by the Nazis.
Their liturgical feast day is 12 June. The 108 were beatified on 13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland. The group comprises 3 bishops, 52 priests, 26 members of male religious, 3 seminarians, 8 female religious and 9 lay people. There are two parishes named for the 108 Martyrs of World War II in Powiercie in Koło County, and in Malbork, Poland.
Brother Jerome Quinto, SDB on Jun 11, 2012
A short AVP tribute to the 5 Polish Martyrs of the Salesian oratory in Poznan, Edward Klinik (23), Francis Kesy (22), Jarogniew Wojciechowski (20), Czesław Józwiak (22), and Edward Kaźmierski (23).
The 108 Martyrs of World War II, known also as 108 Blessed Polish Martyrs (Polish: 108 błogosławionych męczenników), were Roman Catholics from Poland killed during World War II by the Nazis.
Their liturgical feast day is 12 June. The 108 were beatified on 13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland. The group comprises 3 bishops, 52 priests, 26 members of male religious, 3 seminarians, 8 female religious and 9 lay people. There are two parishes named for the 108 Martyrs of World War II in Powiercie in Koło County, and in Malbork, Poland.
Thursday of the Tenth week in Ordinary Time
1st book of Kings 18:41-46.
Elijah then said to Ahab, "Go up, eat and drink, for there is the sound of a heavy rain."
So Ahab went up to eat and drink, while Elijah climbed to the top of Carmel, crouched down to the earth, and put his head between his knees.
"Climb up and look out to sea," he directed his servant, who went up and looked, but reported, "…More
Thursday of the Tenth week in Ordinary Time
1st book of Kings 18:41-46.
Elijah then said to Ahab, "Go up, eat and drink, for there is the sound of a heavy rain."
So Ahab went up to eat and drink, while Elijah climbed to the top of Carmel, crouched down to the earth, and put his head between his knees.
"Climb up and look out to sea," he directed his servant, who went up and looked, but reported, "There is nothing." Seven times he said, "Go look again!"
And the seventh time the youth reported, "There is a cloud as small as a man's hand rising from the sea." Elijah said, "Go and say to Ahab, 'Harness up and leave the mountain before the rain stops you.'"
In a trice, the sky grew dark with clouds and wind, and a heavy rain fell. Ahab mounted his chariot and made for Jezreel.
But the hand of the LORD was on Elijah, who girded up his clothing and ran before Ahab as far as the approaches to Jezreel.
Psalms 65(64):10.11.12-13.
You have visited the land and watered it;
Greatly have you enriched it.
God's watercourses are filled;
You have prepared the grain.
Thus have you prepared the land:
drenching its furrows, breaking up its clods,
softening it with showers,
blessing its yield.
You have crowned the year with your bounty,
and your paths overflow with a rich harvest;
The untilled meadows overflow with it,
and rejoicing clothes the hills.
Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 5:20-26.
Jesus said to his disciples: "I tell you, unless your righteousness surpasses that of the scribes and Pharisees, you will not enter into the Kingdom of heaven.
You have heard that it was said to your ancestors, 'You shall not kill; and whoever kills will be liable to judgment.'
But I say to you, whoever is angry with his brother will be liable to judgment, and whoever says to his brother, 'Raqa,' will be answerable to the Sanhedrin, and whoever says, 'You fool,' will be liable to fiery Gehenna.
Therefore, if you bring your gift to the altar, and there recall that your brother has anything against you,
leave your gift there at the altar, go first and be reconciled with your brother, and then come and offer your gift.
Settle with your opponent quickly while on the way to court with him. Otherwise your opponent will hand you over to the judge, and the judge will hand you over to the guard, and you will be thrown into prison.
Amen, I say to you, you will not be released until you have paid the last penny."
Commentary of the day : Benedict XVI
"Go first and be reconciled with your brother"
dailygospel.org/main.php
1st book of Kings 18:41-46.
Elijah then said to Ahab, "Go up, eat and drink, for there is the sound of a heavy rain."
So Ahab went up to eat and drink, while Elijah climbed to the top of Carmel, crouched down to the earth, and put his head between his knees.
"Climb up and look out to sea," he directed his servant, who went up and looked, but reported, "There is nothing." Seven times he said, "Go look again!"
And the seventh time the youth reported, "There is a cloud as small as a man's hand rising from the sea." Elijah said, "Go and say to Ahab, 'Harness up and leave the mountain before the rain stops you.'"
In a trice, the sky grew dark with clouds and wind, and a heavy rain fell. Ahab mounted his chariot and made for Jezreel.
But the hand of the LORD was on Elijah, who girded up his clothing and ran before Ahab as far as the approaches to Jezreel.
Psalms 65(64):10.11.12-13.
You have visited the land and watered it;
Greatly have you enriched it.
God's watercourses are filled;
You have prepared the grain.
Thus have you prepared the land:
drenching its furrows, breaking up its clods,
softening it with showers,
blessing its yield.
You have crowned the year with your bounty,
and your paths overflow with a rich harvest;
The untilled meadows overflow with it,
and rejoicing clothes the hills.
Holy Gospel of Jesus Christ according to Saint Matthew 5:20-26.
Jesus said to his disciples: "I tell you, unless your righteousness surpasses that of the scribes and Pharisees, you will not enter into the Kingdom of heaven.
You have heard that it was said to your ancestors, 'You shall not kill; and whoever kills will be liable to judgment.'
But I say to you, whoever is angry with his brother will be liable to judgment, and whoever says to his brother, 'Raqa,' will be answerable to the Sanhedrin, and whoever says, 'You fool,' will be liable to fiery Gehenna.
Therefore, if you bring your gift to the altar, and there recall that your brother has anything against you,
leave your gift there at the altar, go first and be reconciled with your brother, and then come and offer your gift.
Settle with your opponent quickly while on the way to court with him. Otherwise your opponent will hand you over to the judge, and the judge will hand you over to the guard, and you will be thrown into prison.
Amen, I say to you, you will not be released until you have paid the last penny."
Commentary of the day : Benedict XVI
"Go first and be reconciled with your brother"
dailygospel.org/main.php
9 more comments from Irapuato
Saints of the Day:
Amphion of Nicomedia
Antonia Maria Verna
Christian O’Morgair of Clogher
Cominus
Cunera
Eskil
Gaspar Bertoni
Gerebald of Châlons-sur-Seine
John of Sahagun
Leo III, Pope
Lorenzo Maria Salvi
Maria Candida Barba
Mercedes Maria of Jesus
Odulf of Utrecht
Olympius of AEnos
Onuphrius of Egypt
Placid of Val d’Ocre
Ternan of Culross
—
108 Polish Martyrs
Martyrs of Rome - 4 saints …More
Amphion of Nicomedia
Antonia Maria Verna
Christian O’Morgair of Clogher
Cominus
Cunera
Eskil
Gaspar Bertoni
Gerebald of Châlons-sur-Seine
John of Sahagun
Leo III, Pope
Lorenzo Maria Salvi
Maria Candida Barba
Mercedes Maria of Jesus
Odulf of Utrecht
Olympius of AEnos
Onuphrius of Egypt
Placid of Val d’Ocre
Ternan of Culross
—
108 Polish Martyrs
Martyrs of Rome - 4 saints
saints.sqpn.com/12-june/
12 juin Bienheureux FRANÇOIS KESY ET 4 JEUNES MARTYRS POLONAIS
François Kesy
François Kesy est né à Berlin le 13 novembre 1920. La famille déménageait à Poznan pour le travail du père. François était aspirant au petit séminaire salésien de Lad. Comme il ne pouvait pas continuer ses études pendant l'occupation, il trouva du travail dans une usine. Il passait son temps libre à l'Oratoire où, en …More
12 juin Bienheureux FRANÇOIS KESY ET 4 JEUNES MARTYRS POLONAIS
François Kesy
François Kesy est né à Berlin le 13 novembre 1920. La famille déménageait à Poznan pour le travail du père. François était aspirant au petit séminaire salésien de Lad. Comme il ne pouvait pas continuer ses études pendant l'occupation, il trouva du travail dans une usine. Il passait son temps libre à l'Oratoire où, en étroite amitié avec les quatre autres jeunes, et partageant leurs idéaux, il animait les groupes des jeunes et leurs activités.
Il a laissé le souvenir d'un garçon sensible, mais en mêe temps il se montrait joyeux, tranquille, sympathique et toujours prêt à aider les autres. Il recevait la sainte communion presque chaque jour et le soir il récitait le rosaire. Dans un message à sa famille il écrivit : « A Wronki, comme j'étais seul dans ma cellule, j'avais du temps pour réfl&eacue;chir. J'ai promis de vivre autrement, comme Don Bosco nous l'a recommandé, vivre pour plaire au Seigneur et à Marie sa très sainte Mère... Je prie le bon Dieu que tous ces désagréments et tribulations m'affectent, moi, et non vous. »
Edouard Klink
Edouard Klinik est né à Bochum le 21 juin 1919. Timide et calme, il devint beaucoup plus enjoué dè son entrée à l'Oratoire. Il était un étudiant sérieux et responsable.Il se distinguait par son engagement dans tous les domaines d'activités ; il donnait l'impression d'être le plus sérieux et le plus profond d'entre eux.
Jarogniew Wojciechowski
Jarogniew Wojciechowski est né à Poznan le 5 novembre 1922. De nature méditative, il essayait d'avoir une vue générale des choses pour comprendre les événements. Il était un animateur dans le meilleur sens du terme. Il était connu pour sa bonne humeur, son engagement et son témoignage.
Czeslaw Jozwiak
Czeslaw Jozwiak est né en Lazynie, le 7 septembre 1919. On dit de lui qu'il était de nature colérique, spontané et plein d'énergie, mais maître de soi, cohérent et ayant une autorité positive. Il aspirait à la perfection chrétienne et y faisait des progrès. Un des ses compagnons de prison écrivit : « Il avait un bon caractèe et un bon cœur ; son âme était comme du cristal. Il m'a confié que l'idée qui le préoccupait, c'était de ne jamais commettre aucune impureté. » .
Edouard Kazmierski
Edouard Kazmierski est né à Poznan, le 1 octobre 1919. Ce qui le caractérisait, c'était la sobriété, la prudence, la bienveillance. A l'oratoire il avait l'occasion de développer ses talents musicaux. La vie religieuse respirée en famille et chez les Salésiens lui donnait une certaine maturité chrétienne. En prison il manifestait un grand amour pour ses compagnons. Il encourageait volontiers les plus anciens. Il se montra totalement exempt de tout sentiment de haine envers ses bourreaux.
www.sdb.org/…/Francois_Kesy_e…
François Kesy
François Kesy est né à Berlin le 13 novembre 1920. La famille déménageait à Poznan pour le travail du père. François était aspirant au petit séminaire salésien de Lad. Comme il ne pouvait pas continuer ses études pendant l'occupation, il trouva du travail dans une usine. Il passait son temps libre à l'Oratoire où, en étroite amitié avec les quatre autres jeunes, et partageant leurs idéaux, il animait les groupes des jeunes et leurs activités.
Il a laissé le souvenir d'un garçon sensible, mais en mêe temps il se montrait joyeux, tranquille, sympathique et toujours prêt à aider les autres. Il recevait la sainte communion presque chaque jour et le soir il récitait le rosaire. Dans un message à sa famille il écrivit : « A Wronki, comme j'étais seul dans ma cellule, j'avais du temps pour réfl&eacue;chir. J'ai promis de vivre autrement, comme Don Bosco nous l'a recommandé, vivre pour plaire au Seigneur et à Marie sa très sainte Mère... Je prie le bon Dieu que tous ces désagréments et tribulations m'affectent, moi, et non vous. »
Edouard Klink
Edouard Klinik est né à Bochum le 21 juin 1919. Timide et calme, il devint beaucoup plus enjoué dè son entrée à l'Oratoire. Il était un étudiant sérieux et responsable.Il se distinguait par son engagement dans tous les domaines d'activités ; il donnait l'impression d'être le plus sérieux et le plus profond d'entre eux.
Jarogniew Wojciechowski
Jarogniew Wojciechowski est né à Poznan le 5 novembre 1922. De nature méditative, il essayait d'avoir une vue générale des choses pour comprendre les événements. Il était un animateur dans le meilleur sens du terme. Il était connu pour sa bonne humeur, son engagement et son témoignage.
Czeslaw Jozwiak
Czeslaw Jozwiak est né en Lazynie, le 7 septembre 1919. On dit de lui qu'il était de nature colérique, spontané et plein d'énergie, mais maître de soi, cohérent et ayant une autorité positive. Il aspirait à la perfection chrétienne et y faisait des progrès. Un des ses compagnons de prison écrivit : « Il avait un bon caractèe et un bon cœur ; son âme était comme du cristal. Il m'a confié que l'idée qui le préoccupait, c'était de ne jamais commettre aucune impureté. » .
Edouard Kazmierski
Edouard Kazmierski est né à Poznan, le 1 octobre 1919. Ce qui le caractérisait, c'était la sobriété, la prudence, la bienveillance. A l'oratoire il avait l'occasion de développer ses talents musicaux. La vie religieuse respirée en famille et chez les Salésiens lui donnait une certaine maturité chrétienne. En prison il manifestait un grand amour pour ses compagnons. Il encourageait volontiers les plus anciens. Il se montra totalement exempt de tout sentiment de haine envers ses bourreaux.
www.sdb.org/…/Francois_Kesy_e…
el 12 de junio BEATOS FRANCISCO KESY Y 4 COMPAñEROS
Los alemanes ocupan Poznan
El 1 de setiembre de 1939 Hitler invadió Polonia, dando inicio a la Segunda Guerra Mundial. La Casa Salesiana en Poznan, en la calle Wroniecka fue ocupada y convertida en cuartel de los soldados alemanes. Los jóvenes seguían reuniéndose en los jardines fuera de la ciudad y en los bosques cercanos. Sugieran muchas …More
el 12 de junio BEATOS FRANCISCO KESY Y 4 COMPAñEROS
Los alemanes ocupan Poznan
El 1 de setiembre de 1939 Hitler invadió Polonia, dando inicio a la Segunda Guerra Mundial. La Casa Salesiana en Poznan, en la calle Wroniecka fue ocupada y convertida en cuartel de los soldados alemanes. Los jóvenes seguían reuniéndose en los jardines fuera de la ciudad y en los bosques cercanos. Sugieran muchas sociedades segretas.
Acusados
En septiembre de 1940 Francisco Kesy y cuatro de sus compañeros del oratorio fueron arrestados siendo acusados de pertenecer a una organización ilegal.
Condenados
Fueron llevados al temible Fuerte VII cerca de Poznan, donde fueron torturados e interrogados. Después fueron llevados a diversas prisiones donde no tuvieron siempre la suerte de estar juntos. Llevados nuevamente a Poznan fueron procesados, acusados de alta traición y condenados a muerte.
La fe expresada en la vida de prisión
Fueron martirizados en Dresda el 24 de agosto de 1942. Vivieron la situación de prisión con espíritu de fe y espiritualidad salesiana. Rezaban constantemente: Rosario, novenas a Don Bosco y a María Auxiliadora, las oraciones de la mañana y de la noche. Trataban de estar en contacto con sus familias por medio de mensajes que a menudo lograban mandar secretamente.
Testimonio hasta el final
Les daban valor a sus familias y les pedían sus oraciones asegurándoles que rezarían por ellos. Cuando podían celebraban alegremente las fiestas litúrgicas en su celda. Jamás vaciló su fe. Dieron testimonio hasta el final.
CINCO POLACOS MáRTIRES
Kesy Franciszek
Francisco Kesy nació en Berlín el 13 de noviembre de 1920. Su familia se mudó a Poznan debido al trabajo de su padre. Francisco era aspirante en el Seminario Salesiano menor en Lad.
Durante la ocupación, no pudiendo seguir sus estudios, consiguió trabajo en una industria local. Pasaba su tiempo libre en el Oratorio donde, en estrechísima amistad de ideales con los otros cuatro, animaba las asociaciones y las actividades juveniles.
La gente recuerda que era sensible, pero al mismo tiempo alegre, sereno y simpático; y siempre estaba dispuesto a ayudar a los demás. Casi todos los días comulgaba; rezaba el Rosario en la noche. En un mensaje a su familia escribió: “En Wronki, como estaba solo en mi celda, he tenido tiempo de examinarme. Prometí vivir de una forma diferente, como nos había recomendado Don Bosco, viviendo para agradar al Señor y a su Madre, María Santísima… Le pido al buen Dios para que todas estas tribulaciones me tocan a mi y no a ustedes”.
Eduardo Klinik
Eduardo Klinik nació en Bochum el 21 de junio de 1919, tímido y sereno, se volvió más vivaz desde que entró al Oratorio. Era un estudiante sistemático y responsable.
Se distinguía por estar muy comprometido en todo tipo de actividad y daba la impresión de ser el más serio y profundo.
Jarogniew Wojciechowski
Jarogniew Wojciechowski nació en Poznan el 5 de noviembre de 1922, era pensativo y trataba de tener una visión general de las cosas para comprender lo que sucedía. Era un líder en el mejor sentido de la palabra. Se destacaba por su buen humor, su compromiso y su testimonio.
Czeslaw Jozwiak
Czelaw Jozwiak nació en Lazynie, el 7 de setiembre de 1919. Era de carácter algo temperamental, pero espontáneo, lleno de energía, dueño de sí, dispuesto al sacrificio, consistente y positivamente acreditado. Se veía que aspiraba a la perfección cristiana y progresaba en ello.
Uno de sus compañeros de prisión escribió: “Tenía buen carácter y corazón y un alma como de cristal… Me confiaba una de sus preocupaciones: no mancharse nunca con ningúna impureza”.
Edward Kazmierski
Eduardo Kazmierski nació en Poznan el 1º de octubre de 1919. Se caracterizaba por su sobriedad, prudencia y bondad. Pudo desarrollar en el oratorio insospechadas dotes musicales. La vida religiosa que se respiraba en su familia y en los Salesianos lo llevó pronto a la madurez cristiana. Durante el tiempo de prisión demostró gran amor hacia sus compañeros de más edad. Estuvo libre de cualquier sentimiento de odio hacia sus persequidores.
www.sdb.org/…/Francisco_Kesy_…
Los alemanes ocupan Poznan
El 1 de setiembre de 1939 Hitler invadió Polonia, dando inicio a la Segunda Guerra Mundial. La Casa Salesiana en Poznan, en la calle Wroniecka fue ocupada y convertida en cuartel de los soldados alemanes. Los jóvenes seguían reuniéndose en los jardines fuera de la ciudad y en los bosques cercanos. Sugieran muchas sociedades segretas.
Acusados
En septiembre de 1940 Francisco Kesy y cuatro de sus compañeros del oratorio fueron arrestados siendo acusados de pertenecer a una organización ilegal.
Condenados
Fueron llevados al temible Fuerte VII cerca de Poznan, donde fueron torturados e interrogados. Después fueron llevados a diversas prisiones donde no tuvieron siempre la suerte de estar juntos. Llevados nuevamente a Poznan fueron procesados, acusados de alta traición y condenados a muerte.
La fe expresada en la vida de prisión
Fueron martirizados en Dresda el 24 de agosto de 1942. Vivieron la situación de prisión con espíritu de fe y espiritualidad salesiana. Rezaban constantemente: Rosario, novenas a Don Bosco y a María Auxiliadora, las oraciones de la mañana y de la noche. Trataban de estar en contacto con sus familias por medio de mensajes que a menudo lograban mandar secretamente.
Testimonio hasta el final
Les daban valor a sus familias y les pedían sus oraciones asegurándoles que rezarían por ellos. Cuando podían celebraban alegremente las fiestas litúrgicas en su celda. Jamás vaciló su fe. Dieron testimonio hasta el final.
CINCO POLACOS MáRTIRES
Kesy Franciszek
Francisco Kesy nació en Berlín el 13 de noviembre de 1920. Su familia se mudó a Poznan debido al trabajo de su padre. Francisco era aspirante en el Seminario Salesiano menor en Lad.
Durante la ocupación, no pudiendo seguir sus estudios, consiguió trabajo en una industria local. Pasaba su tiempo libre en el Oratorio donde, en estrechísima amistad de ideales con los otros cuatro, animaba las asociaciones y las actividades juveniles.
La gente recuerda que era sensible, pero al mismo tiempo alegre, sereno y simpático; y siempre estaba dispuesto a ayudar a los demás. Casi todos los días comulgaba; rezaba el Rosario en la noche. En un mensaje a su familia escribió: “En Wronki, como estaba solo en mi celda, he tenido tiempo de examinarme. Prometí vivir de una forma diferente, como nos había recomendado Don Bosco, viviendo para agradar al Señor y a su Madre, María Santísima… Le pido al buen Dios para que todas estas tribulaciones me tocan a mi y no a ustedes”.
Eduardo Klinik
Eduardo Klinik nació en Bochum el 21 de junio de 1919, tímido y sereno, se volvió más vivaz desde que entró al Oratorio. Era un estudiante sistemático y responsable.
Se distinguía por estar muy comprometido en todo tipo de actividad y daba la impresión de ser el más serio y profundo.
Jarogniew Wojciechowski
Jarogniew Wojciechowski nació en Poznan el 5 de noviembre de 1922, era pensativo y trataba de tener una visión general de las cosas para comprender lo que sucedía. Era un líder en el mejor sentido de la palabra. Se destacaba por su buen humor, su compromiso y su testimonio.
Czeslaw Jozwiak
Czelaw Jozwiak nació en Lazynie, el 7 de setiembre de 1919. Era de carácter algo temperamental, pero espontáneo, lleno de energía, dueño de sí, dispuesto al sacrificio, consistente y positivamente acreditado. Se veía que aspiraba a la perfección cristiana y progresaba en ello.
Uno de sus compañeros de prisión escribió: “Tenía buen carácter y corazón y un alma como de cristal… Me confiaba una de sus preocupaciones: no mancharse nunca con ningúna impureza”.
Edward Kazmierski
Eduardo Kazmierski nació en Poznan el 1º de octubre de 1919. Se caracterizaba por su sobriedad, prudencia y bondad. Pudo desarrollar en el oratorio insospechadas dotes musicales. La vida religiosa que se respiraba en su familia y en los Salesianos lo llevó pronto a la madurez cristiana. Durante el tiempo de prisión demostró gran amor hacia sus compañeros de más edad. Estuvo libre de cualquier sentimiento de odio hacia sus persequidores.
www.sdb.org/…/Francisco_Kesy_…
12 giugno BEATI FRANCESCO KESY E 4 COMPAGNI
CINQUE GIOVANI ORATORIANI MARTIRI
Il 1° settembre 1939 Hitler invase la Polonia, dando inizio alla seconda guerra mondiale. La casa salesiana di Poznan in via Wroniecka venne occupata e trasformata in un magazzino dai soldati tedeschi. I giovani continuavano a riunirsi nei giardini fuori città e nei boschi vicini. Sorsero numerose associazioni segrete. …More
12 giugno BEATI FRANCESCO KESY E 4 COMPAGNI
CINQUE GIOVANI ORATORIANI MARTIRI
Il 1° settembre 1939 Hitler invase la Polonia, dando inizio alla seconda guerra mondiale. La casa salesiana di Poznan in via Wroniecka venne occupata e trasformata in un magazzino dai soldati tedeschi. I giovani continuavano a riunirsi nei giardini fuori città e nei boschi vicini. Sorsero numerose associazioni segrete.
Nel settembre 1940 Francesco Kesy e quattro compagni oratoriani furono arrestati con l’accusa di appartenere a un’organizzazione illegale. Furono portati nella temibile Fortezza VII presso la stessa Poznan, dove furono torturati e interrogati. In seguito furono trasferiti in diverse altre carceri, dove non sempre ebbero la fortuna di stare insieme. Ricondotti a Poznan vennero processati e accusati di alto tradimento e condannati a morte.
Furono martirizzati a Dresda il 24 agosto 1942. Vissero la prigionia con spirito di fede e spiritualità salesiana. Pregavano continuamente: rosario, novene a don Bosco e a Maria Ausiliatrice, preghiera del mattino e della sera. Cercavano di stare in contatto con le proprie famiglie attraverso messaggi che spesso riuscivano a inviare segretamente. Facevano loro coraggio, chiedevano e assicuravano preghiere. Quando potevano animavano gioiosamente le feste liturgiche passate in cella. La loro fede non vacillò mai. Furono testimoni credibili fino alla fine.
Il decreto di martirio è stato pubblicato il 26 marzo 1999; beatificati il 12 giugno 1999 da Giovanni paolo II
Kesy Franciszek
Francesco Kesy nacque a Berlino il 13 novembre 1920. La famiglia si trasferì a Poznan per il lavoro del padre. Francesco era aspirante al seminario minore dei Salesiani a Lad. Durante l'occupazione, non potendo continuare gli studi, si impiegò in uno stabilimento industriale. Il tempo libero lo passava all'oratorio, dove, in strettissima amicizia di ideali con gli altri quattro, animava le associazioni e le attività giovanili. Di lui si ricorda che era sensibile, ma allo stesso tempo allegro, tranquillo, simpatico, ed era sempre disposto ad aiutare gli altri. Quasi ogni giorno riceveva la comunione; la sera recitava il rosario. “A Wronki, poiché ero solo in cella - scrive nei messaggi alla famiglia -, ho avuto tempo per esaminarmi. Ho promesso di vivere diversamente, come ci ha raccomandato don Bosco, vivere per piacere al Signore e alla sua Madre, Maria Santissima. [...] Io prego il buon Dio che tutte queste tribolazioni e dispiaceri tocchino a me e non a voi”.
Edoardo Klinik
nato a Bochum il 21 giugno 1919, timido e tranquillo, diventò più vivace da quando entrò in oratorio. Era uno studente sistematico, responsabile. Si distingueva perché era molto impegnato in ogni campo di attività, e dava l’impressione di essere il più serio e profondo.
Jarogniew Wojciechowski
nato a Poznan il 5 novembre 1922, era un meditativo, tendeva ad approfondire la visione delle cose per capire gli avvenimenti. Era un animatore nel senso migliore del termine. Si distingueva per il buon umore, l’impegno e la testimonianza.
Ceslao Józwiak
nato a Lazynie, il 7 settembre 1919, era di carattere un po’ irascibile, ma spontaneo, pieno di energia, padrone di sé, pronto al sacrificio, coerente e positivamente autorevole. Lo si vedeva aspirare alla perfezione cristiana e progredire in essa. Scrive un compagno di carcere: “Era di buon carattere e di buon cuore, aveva l’anima come un cristallo... Mi ha confidato una preoccupazione: non macchiarsi mai di alcuna impurità”.
Edoardo Kazmierski
nato a Poznan il 1° ottobre 1919, si caratterizzava per la sobrietà, la prudenza, la bontà. All’oratorio poté sviluppare insolite doti musicali. La vita religiosa respirata in famiglia e dai Salesiani lo portò presto alla maturità cristiana. Durante la prigionia dimostrò un grande amore verso i compagni anche più anziani. Fu libero da qualsiasi sentimento di odio verso i persecutori.
www.sdb.org/index.php
CINQUE GIOVANI ORATORIANI MARTIRI
Il 1° settembre 1939 Hitler invase la Polonia, dando inizio alla seconda guerra mondiale. La casa salesiana di Poznan in via Wroniecka venne occupata e trasformata in un magazzino dai soldati tedeschi. I giovani continuavano a riunirsi nei giardini fuori città e nei boschi vicini. Sorsero numerose associazioni segrete.
Nel settembre 1940 Francesco Kesy e quattro compagni oratoriani furono arrestati con l’accusa di appartenere a un’organizzazione illegale. Furono portati nella temibile Fortezza VII presso la stessa Poznan, dove furono torturati e interrogati. In seguito furono trasferiti in diverse altre carceri, dove non sempre ebbero la fortuna di stare insieme. Ricondotti a Poznan vennero processati e accusati di alto tradimento e condannati a morte.
Furono martirizzati a Dresda il 24 agosto 1942. Vissero la prigionia con spirito di fede e spiritualità salesiana. Pregavano continuamente: rosario, novene a don Bosco e a Maria Ausiliatrice, preghiera del mattino e della sera. Cercavano di stare in contatto con le proprie famiglie attraverso messaggi che spesso riuscivano a inviare segretamente. Facevano loro coraggio, chiedevano e assicuravano preghiere. Quando potevano animavano gioiosamente le feste liturgiche passate in cella. La loro fede non vacillò mai. Furono testimoni credibili fino alla fine.
Il decreto di martirio è stato pubblicato il 26 marzo 1999; beatificati il 12 giugno 1999 da Giovanni paolo II
Kesy Franciszek
Francesco Kesy nacque a Berlino il 13 novembre 1920. La famiglia si trasferì a Poznan per il lavoro del padre. Francesco era aspirante al seminario minore dei Salesiani a Lad. Durante l'occupazione, non potendo continuare gli studi, si impiegò in uno stabilimento industriale. Il tempo libero lo passava all'oratorio, dove, in strettissima amicizia di ideali con gli altri quattro, animava le associazioni e le attività giovanili. Di lui si ricorda che era sensibile, ma allo stesso tempo allegro, tranquillo, simpatico, ed era sempre disposto ad aiutare gli altri. Quasi ogni giorno riceveva la comunione; la sera recitava il rosario. “A Wronki, poiché ero solo in cella - scrive nei messaggi alla famiglia -, ho avuto tempo per esaminarmi. Ho promesso di vivere diversamente, come ci ha raccomandato don Bosco, vivere per piacere al Signore e alla sua Madre, Maria Santissima. [...] Io prego il buon Dio che tutte queste tribolazioni e dispiaceri tocchino a me e non a voi”.
Edoardo Klinik
nato a Bochum il 21 giugno 1919, timido e tranquillo, diventò più vivace da quando entrò in oratorio. Era uno studente sistematico, responsabile. Si distingueva perché era molto impegnato in ogni campo di attività, e dava l’impressione di essere il più serio e profondo.
Jarogniew Wojciechowski
nato a Poznan il 5 novembre 1922, era un meditativo, tendeva ad approfondire la visione delle cose per capire gli avvenimenti. Era un animatore nel senso migliore del termine. Si distingueva per il buon umore, l’impegno e la testimonianza.
Ceslao Józwiak
nato a Lazynie, il 7 settembre 1919, era di carattere un po’ irascibile, ma spontaneo, pieno di energia, padrone di sé, pronto al sacrificio, coerente e positivamente autorevole. Lo si vedeva aspirare alla perfezione cristiana e progredire in essa. Scrive un compagno di carcere: “Era di buon carattere e di buon cuore, aveva l’anima come un cristallo... Mi ha confidato una preoccupazione: non macchiarsi mai di alcuna impurità”.
Edoardo Kazmierski
nato a Poznan il 1° ottobre 1919, si caratterizzava per la sobrietà, la prudenza, la bontà. All’oratorio poté sviluppare insolite doti musicali. La vita religiosa respirata in famiglia e dai Salesiani lo portò presto alla maturità cristiana. Durante la prigionia dimostrò un grande amore verso i compagni anche più anziani. Fu libero da qualsiasi sentimento di odio verso i persecutori.
www.sdb.org/index.php
Niemcy okupują Polskę
1 września 1939 roku Hitlerowskie Niemcy zbrojnie napadają na Polskę, rozpoczynając w ten sposób II Wojnę Światową. Salezjański dom przy ul. Wronieckiej w Poznaniu zostaję zajęty przez Niemców i zamieniony na baraki dla niemieckich żołnierzy. Młodzi ludzie z tamtejszego Oratorium nadal się spotykali, ale w lasach za miastem oraz w miejskich parkach.
Oskarżenie
Powstawało …More
Niemcy okupują Polskę
1 września 1939 roku Hitlerowskie Niemcy zbrojnie napadają na Polskę, rozpoczynając w ten sposób II Wojnę Światową. Salezjański dom przy ul. Wronieckiej w Poznaniu zostaję zajęty przez Niemców i zamieniony na baraki dla niemieckich żołnierzy. Młodzi ludzie z tamtejszego Oratorium nadal się spotykali, ale w lasach za miastem oraz w miejskich parkach.
Oskarżenie
Powstawało wówczas wiele tajnych stowarzyszeń. We wrześniu 1940 roku Franciszek Kęsy, Czesław Klinik, Jarogniew Wojciechowski, Czesław Jóźwiak oraz Edward Kaźmierski, wszyscy z Oratorium Salezjańskiego przy Wronieckiej, zostali aresztowani i oskarżeni o przynależność do nielegalnej organizacji.
Skazanie
Zostali przewiezieni do Fortu VII na obrzeżach Poznania, gdzie w sposób brutalny byli torturowani i przesłuchiwani. Następnie byli umieszczani w wielu więzieniach, gdzie nie zawsze mieli szczęście wspólnego przebywania. Zostali ponownie przewiezieni do Poznania, gdzie miał się odbyć ich proces. Oskarżeni zostali o Zdradę Stanu, a następnie skazani na karę śmierci.
Wiara wyrażana w więziennej rzeczywistości
Ponieśli śmierć męczeńską w Dreźnie 24 sierpnia 1942 roku. Każdy z nich szedł do więzienia w duchu pełnym wiary oraz głęboko zakorzenionym duchu salezjańskim. Nieustannie się modlili: różaniec, nowenny do św. Jana Bosko oraz Maryi Wspomożycielki Wiernych, tradycyjne poranne i wieczorne modlitwy salezjańskie. Starali się być w nieustannym kontakcie ze swoimi rodzinami, zwłaszcza przez sekretne listy, które często udawało się przemycić za mury więzienne.
Wiarygodni świadkowie aż do końca
Dodawali rodzinom otuchy, prosili je o modlitwę oraz zapewniali o swojej. Gdy było to tylko możliwe, uroczyście i z wielką radością obchodzili w swoich celach różne święta liturgiczne. Nawet przez chwilę nie zmniejszyła się ich wiara w Opatrzność Bożą. Aż do ostatnich chwil życia pozostali wiernymi świadkami Chrystusa
Franciszek Kęsy urodził się w Berlinie 13 listopada 1920. W związku z pracą ojca, rodzina Kęsych przybyła do Poznania. Franciszek wstąpił do aspirantatu salezjańskiego, który mieścił się w niższym seminarium w Lądzie.
Z powodu okupacji hitlerowskiej musiał jednak przerwać studia i podjąć pracę w lokalnej firmie. Swój wolny czas spędzał w salezjańskim Oratorium przy Wronieckiej, gdzie opiekował się młodzieżą oraz przewodził różnym zabawom. Tam też bardzo się zaprzyjaźnił
z pozostałymi czterema męczennikami.
Świadkowie wspominają go jako bardzo wrażliwego, a zarazem radosnego, spokojnego, dobrego młodzieńca, który zawsze był gotowy do pomocy. Prawie każdego dnia przystępował do Komunii Świętej zaś wieczorami był wierny codziennej modlitwie różańcowej. W liście do rodziny zapisał: „We Wronkach miałem dużo czasu, aby rozmyślać nad moim życiem, gdyż byłem sam jeden w celi. Obiecałem wówczas żyć w inny sposób, zupełnie jak ksiądz Bosko by chciał: żyć, aby radować Pana i Jego Matkę, Przenajświętszą Maryję Pannę... Modlę się do dobrego Boga, aby wszystkie te próby były jedynie moim, a nie waszym udziałem”.
Edward Klinik urodził się w Bochum 21 czerwca 1919 roku. Był zawsze nieśmiały i cichy, jednak po przyjściu do Oratorium wiele się zmieniło. Był bardzo systematyczny
i odpowiedzialny w nauce.
Wyróżniał się wielką aktywnością w różnego rodzaju zabawach. Dawał wrażenie najbardziej poważnego, do głębi zamyślonego z całej grupy.
Jarogniew Wojciechowski urodził się w Poznaniu 5 listopada 1922 roku. Był niezwykle troskliwy. Aby zrozumieć jakieś zajście, starał się patrzeć na nie z perspektywy całości wydarzenia. Był liderem w najlepszym tego słowa znaczeniu. Wyróżniał się ogromnym poczuciem humoru, zaangażowaniem i oddaniem sprawie.
Czesław Jóźwiak urodził się w Łążynie k. Bydgoszczy 7 września 1919 roku. Był dość porywczy, pełen energii, choć potrafił zapanować nad sobą, gotowy do poświęceń, konsekwentny i pewny siebie. Dążył do pełni chrześcijaństwa, w czym robił ciągłe postępy. Jeden z jego współwięźniów napisał: „Miał dobre serce, spokojny charakter i krystaliczną duszę... Pewnego dnia zwierzył mi się z jednego z jego zmartwień: aby nigdy nie popełnić jakiegokolwiek aktu przeciw czystości”.
Edward Kaźmierski urodził się w Poznaniu 1 października 1919 roku. Odznaczał się niezwykłą powagą, dobrocią oraz roztropnością. W Oratorium przy Wronieckiej miał możliwość rozwinąć swój talent muzyczny. Dzięki głębokiej religijności zarówno w domu rodzinnym jak i w Oratorium Salezjańskim, w niedługim czasie osiągnął pewną dojrzałość.
W więzieniu okazywał ogromną miłość i przywiązanie do swoich starszych współtowarzyszy. Aż do samego końca pozostał wolny od jakiejkolwiek nienawiści do oprawców.
Franciszek Kęsy (ur. 13 listopada 1920 w Berlinie, zm. 24 sierpnia 1942 w Dreźnie) – polski męczennik II wojny światowej, jeden spośród Poznańskiej Piątki, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Był jednym z pięciorga dzieci Stanisława i Anny z domu Pieczki. W Polsce zamieszkali w 1921 roku. Wychowanek Salezjańskiego Oratorium w Poznaniu.
Należał do organizacji „Wojsko Ochotnicze Ziem Zachodnich”. Aresztowany przez gestapo 23 września 1940 roku, razem z Edwardem Kaźmierskim, Czesławem Jóźwiakiem, Edwardem Klinikiem i Jarogniewem Wojciechowskim trafił do więzienia gestapo w Domu Żołnierza, następnie do hitlerowskiego obozu w Forcie VII i więzienia przy ulicy Młyńskiej. 16 listopada 1940 przewieziony został do Wronek, a później do więzienia sądowego w Berlinie – Neukölln (23 kwietnia 1941) i od maja w ciężkim więzieniu Zwickau. Z wyrokiem śmierci wydanym 1 sierpnia 1942 oczekiwał egzekucji w Dreźnie. Wyrok na Piątce, liderach katolickiej młodzież, wykonano poprzez zgilotynowanie 24 sierpnia tegoż roku.
W liście pożegnalnym napisał:
Och, jaka to radość dla mnie, że już odchodzę z tego świata (...) Bóg dobry bierze mnie do Siebie[1]..
Franciszka Kęsego beatyfikował papież Jan Paweł II w gronie 108 polskich męczenników 13 czerwca 1999.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci, wraz z pozostałymi męczennikami Poznańskiej Piątki straconymi tego samego dnia.
pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Kęsy
1 września 1939 roku Hitlerowskie Niemcy zbrojnie napadają na Polskę, rozpoczynając w ten sposób II Wojnę Światową. Salezjański dom przy ul. Wronieckiej w Poznaniu zostaję zajęty przez Niemców i zamieniony na baraki dla niemieckich żołnierzy. Młodzi ludzie z tamtejszego Oratorium nadal się spotykali, ale w lasach za miastem oraz w miejskich parkach.
Oskarżenie
Powstawało wówczas wiele tajnych stowarzyszeń. We wrześniu 1940 roku Franciszek Kęsy, Czesław Klinik, Jarogniew Wojciechowski, Czesław Jóźwiak oraz Edward Kaźmierski, wszyscy z Oratorium Salezjańskiego przy Wronieckiej, zostali aresztowani i oskarżeni o przynależność do nielegalnej organizacji.
Skazanie
Zostali przewiezieni do Fortu VII na obrzeżach Poznania, gdzie w sposób brutalny byli torturowani i przesłuchiwani. Następnie byli umieszczani w wielu więzieniach, gdzie nie zawsze mieli szczęście wspólnego przebywania. Zostali ponownie przewiezieni do Poznania, gdzie miał się odbyć ich proces. Oskarżeni zostali o Zdradę Stanu, a następnie skazani na karę śmierci.
Wiara wyrażana w więziennej rzeczywistości
Ponieśli śmierć męczeńską w Dreźnie 24 sierpnia 1942 roku. Każdy z nich szedł do więzienia w duchu pełnym wiary oraz głęboko zakorzenionym duchu salezjańskim. Nieustannie się modlili: różaniec, nowenny do św. Jana Bosko oraz Maryi Wspomożycielki Wiernych, tradycyjne poranne i wieczorne modlitwy salezjańskie. Starali się być w nieustannym kontakcie ze swoimi rodzinami, zwłaszcza przez sekretne listy, które często udawało się przemycić za mury więzienne.
Wiarygodni świadkowie aż do końca
Dodawali rodzinom otuchy, prosili je o modlitwę oraz zapewniali o swojej. Gdy było to tylko możliwe, uroczyście i z wielką radością obchodzili w swoich celach różne święta liturgiczne. Nawet przez chwilę nie zmniejszyła się ich wiara w Opatrzność Bożą. Aż do ostatnich chwil życia pozostali wiernymi świadkami Chrystusa
Franciszek Kęsy urodził się w Berlinie 13 listopada 1920. W związku z pracą ojca, rodzina Kęsych przybyła do Poznania. Franciszek wstąpił do aspirantatu salezjańskiego, który mieścił się w niższym seminarium w Lądzie.
Z powodu okupacji hitlerowskiej musiał jednak przerwać studia i podjąć pracę w lokalnej firmie. Swój wolny czas spędzał w salezjańskim Oratorium przy Wronieckiej, gdzie opiekował się młodzieżą oraz przewodził różnym zabawom. Tam też bardzo się zaprzyjaźnił
z pozostałymi czterema męczennikami.
Świadkowie wspominają go jako bardzo wrażliwego, a zarazem radosnego, spokojnego, dobrego młodzieńca, który zawsze był gotowy do pomocy. Prawie każdego dnia przystępował do Komunii Świętej zaś wieczorami był wierny codziennej modlitwie różańcowej. W liście do rodziny zapisał: „We Wronkach miałem dużo czasu, aby rozmyślać nad moim życiem, gdyż byłem sam jeden w celi. Obiecałem wówczas żyć w inny sposób, zupełnie jak ksiądz Bosko by chciał: żyć, aby radować Pana i Jego Matkę, Przenajświętszą Maryję Pannę... Modlę się do dobrego Boga, aby wszystkie te próby były jedynie moim, a nie waszym udziałem”.
Edward Klinik urodził się w Bochum 21 czerwca 1919 roku. Był zawsze nieśmiały i cichy, jednak po przyjściu do Oratorium wiele się zmieniło. Był bardzo systematyczny
i odpowiedzialny w nauce.
Wyróżniał się wielką aktywnością w różnego rodzaju zabawach. Dawał wrażenie najbardziej poważnego, do głębi zamyślonego z całej grupy.
Jarogniew Wojciechowski urodził się w Poznaniu 5 listopada 1922 roku. Był niezwykle troskliwy. Aby zrozumieć jakieś zajście, starał się patrzeć na nie z perspektywy całości wydarzenia. Był liderem w najlepszym tego słowa znaczeniu. Wyróżniał się ogromnym poczuciem humoru, zaangażowaniem i oddaniem sprawie.
Czesław Jóźwiak urodził się w Łążynie k. Bydgoszczy 7 września 1919 roku. Był dość porywczy, pełen energii, choć potrafił zapanować nad sobą, gotowy do poświęceń, konsekwentny i pewny siebie. Dążył do pełni chrześcijaństwa, w czym robił ciągłe postępy. Jeden z jego współwięźniów napisał: „Miał dobre serce, spokojny charakter i krystaliczną duszę... Pewnego dnia zwierzył mi się z jednego z jego zmartwień: aby nigdy nie popełnić jakiegokolwiek aktu przeciw czystości”.
Edward Kaźmierski urodził się w Poznaniu 1 października 1919 roku. Odznaczał się niezwykłą powagą, dobrocią oraz roztropnością. W Oratorium przy Wronieckiej miał możliwość rozwinąć swój talent muzyczny. Dzięki głębokiej religijności zarówno w domu rodzinnym jak i w Oratorium Salezjańskim, w niedługim czasie osiągnął pewną dojrzałość.
W więzieniu okazywał ogromną miłość i przywiązanie do swoich starszych współtowarzyszy. Aż do samego końca pozostał wolny od jakiejkolwiek nienawiści do oprawców.
Franciszek Kęsy (ur. 13 listopada 1920 w Berlinie, zm. 24 sierpnia 1942 w Dreźnie) – polski męczennik II wojny światowej, jeden spośród Poznańskiej Piątki, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Był jednym z pięciorga dzieci Stanisława i Anny z domu Pieczki. W Polsce zamieszkali w 1921 roku. Wychowanek Salezjańskiego Oratorium w Poznaniu.
Należał do organizacji „Wojsko Ochotnicze Ziem Zachodnich”. Aresztowany przez gestapo 23 września 1940 roku, razem z Edwardem Kaźmierskim, Czesławem Jóźwiakiem, Edwardem Klinikiem i Jarogniewem Wojciechowskim trafił do więzienia gestapo w Domu Żołnierza, następnie do hitlerowskiego obozu w Forcie VII i więzienia przy ulicy Młyńskiej. 16 listopada 1940 przewieziony został do Wronek, a później do więzienia sądowego w Berlinie – Neukölln (23 kwietnia 1941) i od maja w ciężkim więzieniu Zwickau. Z wyrokiem śmierci wydanym 1 sierpnia 1942 oczekiwał egzekucji w Dreźnie. Wyrok na Piątce, liderach katolickiej młodzież, wykonano poprzez zgilotynowanie 24 sierpnia tegoż roku.
W liście pożegnalnym napisał:
Och, jaka to radość dla mnie, że już odchodzę z tego świata (...) Bóg dobry bierze mnie do Siebie[1]..
Franciszka Kęsego beatyfikował papież Jan Paweł II w gronie 108 polskich męczenników 13 czerwca 1999.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci, wraz z pozostałymi męczennikami Poznańskiej Piątki straconymi tego samego dnia.
pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Kęsy
sel. Franz Kęsy
polnischer Name: Franciszek
Gedenktag katholisch: 24. August
nicht gebotener Gedenktag bei den Salesianern Don Boscos: 12. Juni
Name bedeutet: der Franke (latein.)
Märtyrer
* 13. November 1920 in Berlin
† 24. August 1942 in Dresden in Sachsen
Franciszek Kęsy
Franz Kęsy wurde in Berlin geboren, wo seine Eltern sich aus Gründen der Arbeit befanden. Sein Vater war Tischler; nach …More
sel. Franz Kęsy
polnischer Name: Franciszek
Gedenktag katholisch: 24. August
nicht gebotener Gedenktag bei den Salesianern Don Boscos: 12. Juni
Name bedeutet: der Franke (latein.)
Märtyrer
* 13. November 1920 in Berlin
† 24. August 1942 in Dresden in Sachsen
Franciszek Kęsy
Franz Kęsy wurde in Berlin geboren, wo seine Eltern sich aus Gründen der Arbeit befanden. Sein Vater war Tischler; nach dem Umzug nach Posen - dem heutigen Poznań - arbeitete er aber in einer Elektrozentrale der Stadt. Franz hatte die Absicht, ins Noviziat der Salesianer Don Bosco's einzutreten. Während der Besatzungszeit konnte er die Studien nicht fortsetzen und fand eine Tätigkeit in einem Industriebetrieb. Die freie Zeit verbrachte er im Oratorium, wo er sich in enger Freundschaft mit den anderen an der Leitung von Jugendgruppen und anderen Aktivitäten beteiligte. Er pflegte die tägliche Messe und Kommunion und den täglichen Rosenkranz.
Zusammen mit seinen Freunden aus dem Oratorium, Ceslaus Jozwiak, Eduard Kazmierski, Eduard Klinik und Jarogniew Wojciechowski wurde Kęsy in der faschistischen Besatzungszeit der Vorbereitung zum Hochverrat angeklagt, im September 1940 verhaftet, zum Tode verurteilt und 1942 in der Richtstätte am Münchner Platz in Dresden hingerichtet.
Kanonisation: Die Fünf, wie man sie nannte, sprach Papst Johannes Paul II. 1999 selig.
www.heiligenlexikon.de/BiographienF/Franz_Kesy.html
polnischer Name: Franciszek
Gedenktag katholisch: 24. August
nicht gebotener Gedenktag bei den Salesianern Don Boscos: 12. Juni
Name bedeutet: der Franke (latein.)
Märtyrer
* 13. November 1920 in Berlin
† 24. August 1942 in Dresden in Sachsen
Franciszek Kęsy
Franz Kęsy wurde in Berlin geboren, wo seine Eltern sich aus Gründen der Arbeit befanden. Sein Vater war Tischler; nach dem Umzug nach Posen - dem heutigen Poznań - arbeitete er aber in einer Elektrozentrale der Stadt. Franz hatte die Absicht, ins Noviziat der Salesianer Don Bosco's einzutreten. Während der Besatzungszeit konnte er die Studien nicht fortsetzen und fand eine Tätigkeit in einem Industriebetrieb. Die freie Zeit verbrachte er im Oratorium, wo er sich in enger Freundschaft mit den anderen an der Leitung von Jugendgruppen und anderen Aktivitäten beteiligte. Er pflegte die tägliche Messe und Kommunion und den täglichen Rosenkranz.
Zusammen mit seinen Freunden aus dem Oratorium, Ceslaus Jozwiak, Eduard Kazmierski, Eduard Klinik und Jarogniew Wojciechowski wurde Kęsy in der faschistischen Besatzungszeit der Vorbereitung zum Hochverrat angeklagt, im September 1940 verhaftet, zum Tode verurteilt und 1942 in der Richtstätte am Münchner Platz in Dresden hingerichtet.
Kanonisation: Die Fünf, wie man sie nannte, sprach Papst Johannes Paul II. 1999 selig.
www.heiligenlexikon.de/BiographienF/Franz_Kesy.html
titogonzalez23 Si eres joven, te animo a que lo estudies.. 
Querramos o no, es muy importante por lo menos entenderlo.. 
Ciento ocho mártires de Polonia durante la Segunda Guerra Mundial también conocidos como Ciento ocho mártires de la segunda guerra mundial o simplemente Ciento ocho mártires de Polonia, son un conjunto de católicos polacos que fueron asesinados durante la Segunda …More
titogonzalez23 Si eres joven, te animo a que lo estudies.. Querramos o no, es muy importante por lo menos entenderlo..
Ciento ocho mártires de Polonia durante la Segunda Guerra Mundial también conocidos como Ciento ocho mártires de la segunda guerra mundial o simplemente Ciento ocho mártires de Polonia, son un conjunto de católicos polacos que fueron asesinados durante la Segunda Guerra Mundial por los nazis.
Fueron beatificados por el papa Juan Pablo II el 13 de junio de 1999 en Varsovia, Polonia.[1] Su fiesta en común se celebra el 12 de junio pero cada uno posee fiesta individual.[2] El conjunto comprende 3 obispos, 52 sacerdotes, 26 miembros de congregaciones religiosas masculinas, 3 seminaristas, 8 religiosas y 9 laicos.
es.wikipedia.org/wiki/Ciento_ocho_már…
Ciento ocho mártires de Polonia durante la Segunda Guerra Mundial también conocidos como Ciento ocho mártires de la segunda guerra mundial o simplemente Ciento ocho mártires de Polonia, son un conjunto de católicos polacos que fueron asesinados durante la Segunda Guerra Mundial por los nazis.
Fueron beatificados por el papa Juan Pablo II el 13 de junio de 1999 en Varsovia, Polonia.[1] Su fiesta en común se celebra el 12 de junio pero cada uno posee fiesta individual.[2] El conjunto comprende 3 obispos, 52 sacerdotes, 26 miembros de congregaciones religiosas masculinas, 3 seminaristas, 8 religiosas y 9 laicos.
es.wikipedia.org/wiki/Ciento_ocho_már…
Memorial
12 June
individuals have separate memorials
Profile
A group of Polish Christians murdered for their faith by the Nazis during World War II.
Adalbert Nierychlewski
Adam Bargielski
Aleksy Sobaszek
Alfons Maria Mazurek
Alicja Maria Jadwiga Kotowska
Alojzy Liguda
Anastazy Jakub Pankiewicz
Anicet Koplinski
Antoni Beszta-Borowski
Antoni Julian Nowowiejski
Antoni Leszczewicz
Antoni Rewera
Antoni …More
Memorial
12 June
individuals have separate memorials
Profile
A group of Polish Christians murdered for their faith by the Nazis during World War II.
Adalbert Nierychlewski
Adam Bargielski
Aleksy Sobaszek
Alfons Maria Mazurek
Alicja Maria Jadwiga Kotowska
Alojzy Liguda
Anastazy Jakub Pankiewicz
Anicet Koplinski
Antoni Beszta-Borowski
Antoni Julian Nowowiejski
Antoni Leszczewicz
Antoni Rewera
Antoni Swiadek
Antoni Zawistowski, priest (1882-1942 KL Dachau)
Bogumila Noiszewska
Boleslas Strzelecki
Boniface Zukowski
Bronislaw Komorowski, priest (1889-22.3.1940 KL Stutthof)
Bronislaw Kostkowski
Brunon Zembol
Czeslaw Jozwiak (1919-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Dominik Jedrzejewski, priest (1886-1942 KL Dachau)
Edward Detkens, priest (1885-1942 KL Dachau)
Edward Grzymala, priest (1906-1942 KL Dachau)
Edward Kazmierski (1919-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Edward Klinik (1919-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Emil Szramek
Fidelis Chojnacki
Florian Stepniak, friar, priest (1912-1942 KL Dachau)
Franciszek Dachtera, priest (1910-23.8.1942 KL Dachau)
Franciszek Drzewiecki, friar, priest (1908-1942 KL Dachau); (1908-1942), a Son of Divine Providence (Don Orione), from Zduny, he was condemned to heavy work in the plantation of Dachau. While he was bending over tilling the soil, he adored the consecrated hosts kept in a small box in front of him. While he was going to the gas-chamber, he encourage his companions, saying “We offer our life for God, for the Church and for our Country”
Franciszek Kesy (1920-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Francis Rogaczewski
Franciszek Roslaniec, priest (1889-1942 KL Dachau)
Franciszek Stryjas, father of a family, (1882-31.7.1944 prison in Kalisz)
Grzegorz Boleslaw Frackowiak
Henryk Hlebowicz, priest (1904-1941 shot in Borysewo)
Henryk Kaczorowski
Henryk Krzysztofik, friar, priest (1908-1942 KL Dachau)
Hilary Pawel Januszewski, friar, priest (1907-1945 KL Dachau); (1909-1945), a Carmelite who managed to survive in the camp of Dachau and go free. Then in Feburary 1942, in the lager typhoid spread, he offered himself freely to serve those who were dying in an isolated make-shift building because, as he used to say, he was more needed there. He contracted typhoid and died there
Jan Antonin Bajewski, friar, priest (1915-1941 KL Auschwitz); Franciscans of Niepokalanow. These were the closest collaborators of St Maximilian Kolbe in the fight for God’s cause and together suffered and helped each other spiritually in their offering their lives at Auschwitz
Jan Nepomucen Chrzan
Jarogniew Wojciechowski (1922-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Jerzy Kaszyra, friar,priest (1910-1943, burnt to death in Rosica)
Jozef Achilles Puchala, friar, priest (1911-1943)
Józef Cebula
Jozef Czempiel, priest (1883-1942 KL Mauthausen)
Jozef Innocenty Guz, friar, priest (1890-1940 KL Sachsenhausen)
Jozef Jankowski, friar,priest, (1910 born in Czyczkowy near Brusy-16.10.1941, died in German death camp Auschwitz beaten by kapo)
Jozef Kowalski
Jozef Kurzawa, priest (1910-1940)
Jozef Kut, priest (1905-1942 KL Dachau)
Józef Pawlowski
Jozef Stanek, friar, priest (1916-23.9.1944, mudered in Warsaw after tortures by Germans in Warsaw)
Jozef Straszewski, priest (1885-1942 KL Dachau)
Jozef Zaplata, friar (1904-1945 KL Dachau)
Julia Rodzinska, sister (1899-20.2.1945 died in German death camp Stutthof); (1899-1945), a Dominican, she died in the extermination camp of Stuthoff, having contract typhoid serving the Jewish women prisoners in a hut for which she had volunteered
Karol Herman Stepien, friar, priest (1910-1943)
Katarzyna Celestyna Faron, sister (1913-1944 KL Auschwitz); (1913-1944), had offered her life for the conversion of a priest. She was arrested by the Gestapo and condemned in Auschwitz camp. She put heroically with all the abuses of the camp and died on Easter Sunday 1944. That priest was converted and he was instrumental in bringing back another priest
Kazimiera Wolowska
Kazimierz Gostynski
Kazimierz Grelewski
Kazimierz Sykulski, priest (1882-1942 KL Auschwitz)
Krystyn Gondek, friar, priest (1909-1942)
Leon Nowakowski, priest (1913-1939)
Leon Wetmanski(1886-1941, German death camp Dzialdowo), bishop
Ludwik Gietyngier
Ludwik Mzyk
Ludwik Pius Bartosik, friar, priest (1909-1941 KL Auschwitz); Franciscans of Niepokalanow. These were the closest collaborators of Saint Maximilian Kolbe in the fight for God’s cause and together suffered and helped each other spiritually in their offering their lives at Auschwitz
Maksymilian Binkiewicz, priest (1913-24.7.1942, beaten died in German death camp Dachau)
Marcin Oprzadek, friar (1884-1942 KL Dachau)
Maria Antonina Kratochwil, sister (1881-1942)
Maria Klemensa Staszewska, sister (1890-1943 KL Auschwitz)
Marian Gorecki, priest (1903-22.3.1940 KL Stutthof)
Marian Konopinski, priest (1907-1.1.1943 KL Dachau)
Marian Skrzypczak, priest (1909-1939 shot in Plonkowo)
Marianna Biernacka (1888-1943) that offered her life for her unborn grand child and was executed instead of it on July 13th, 1943
Michal Czartoryski, friar, priest (1897-1944)
Michal Ozieblowski, priest (1900-1942 KL Dachau)
Michal Piaszczynski
Michal Wozniak, priest (1875-1942 KL Dachau)
Mieczyslaw Bohatkiewicz, priest (1904-4.3.1942 shot in Berezwecz)
Mieczyslawa Kowalska, siter (1902-1941 KL Dzialdowo)
Narcyz Putz
Narcyz Turchan, friar, priest (1879-1942 KL Dachau)
Natalia Tulasiewicz (1906-31.3.1945 died in German death camp Ravensbrück, in a gas chamber), a teacher; How can we fail to mention a teacher from Poznan, NATALIA TULASIEWICZ (1906-1945), who was a leader in the apostolate of lay people. During the occupation, she volunteered to leave for the Third Reich together with of ther women condemned to do heavy work in order to give them spiritual comfort. When the Gestapo found out, she was arrested, tortured and humiliated in public and was condemned to death in the Rawensbruck camp. On Good Friday, with the strength that was still in her, she climbed a stool in the hut and gave a talk to the prisoners on the passion and resurrection of Jesus. Two days later, they brought her to die in a gas-chamber
Piotr Edward Dankowski, priest (1908-3.4.1942 KL Auschwitz)
Roman Archutowski, priest (1882-1943 KL Majdanek)
Roman Sitko, priest (1880-1942 KL Auschwitz)
Stanislaw Kubista
Stanislaw Kubski, friar, priest (1876-1942 KL Dachau)
Stanislaw Mysakowski, priest (1896-1942 KL Dachau)
Stanislaw Pyrtek, priest (1913-4.3.1942 shot in Berezwecz)
Stanislaw Starowieyski, father of a family (1895-13.4.1940/1 KL Dachau)
Stanislaw Tymoteusz Trojanowski, friar (1908-1942 KL Auschwitz)
Stefan Grelewski, priest (1899-1941 KL Dachau)
Symforian Ducki, friar (1888-1942 KL Auschwiitz)
Tadeusz Dulny, alumnus (1914-1942 KL Dachau)
Wincenty Matuszewski, priest (1869-1940)
Wladyslaw Bladzinski, friar, priest (1908-1944)
Wladyslaw Demski, priest (1884-28.5.1940, German death camp Sachsenhausen)
Wladyslaw Goral,(1898-1945 KL Sachsenhausen), bishop
Wladyslaw Mackowiak, priest (1910-4.3.1942 shot in Berezwecz)
Wladyslaw Maczkowski, priest (1911-20.8.1942 KL Dachau)
Wladyslaw Miegon, priest, commandor leutnant (1892-1942 KL Dachau)
Wlodzimierz Laskowski, priest (1886-1940 KL Gusen)
Zygmunt Pisarski, priest (1902-1943)
Zygmunt Sajna, priest (1897-1940 prison Palmiry)
Venerated
26 March 1999 by Pope John Paul II (decree of martyrdom)
Beatified
13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland
Canonized
if you have information relevant to the canonization of any of the above listed Beati, contact
Rev. Tomasz Kaczmarek
Postulacja Generalna Procesu Meczenników Kosciola w Polsce
ul. Karnkowskiego 3
87-800 Wloclawek, POLAND
saints.sqpn.com/108-martyrs-of-world-war-ii/
12 June
individuals have separate memorials
Profile
A group of Polish Christians murdered for their faith by the Nazis during World War II.
Adalbert Nierychlewski
Adam Bargielski
Aleksy Sobaszek
Alfons Maria Mazurek
Alicja Maria Jadwiga Kotowska
Alojzy Liguda
Anastazy Jakub Pankiewicz
Anicet Koplinski
Antoni Beszta-Borowski
Antoni Julian Nowowiejski
Antoni Leszczewicz
Antoni Rewera
Antoni Swiadek
Antoni Zawistowski, priest (1882-1942 KL Dachau)
Bogumila Noiszewska
Boleslas Strzelecki
Boniface Zukowski
Bronislaw Komorowski, priest (1889-22.3.1940 KL Stutthof)
Bronislaw Kostkowski
Brunon Zembol
Czeslaw Jozwiak (1919-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Dominik Jedrzejewski, priest (1886-1942 KL Dachau)
Edward Detkens, priest (1885-1942 KL Dachau)
Edward Grzymala, priest (1906-1942 KL Dachau)
Edward Kazmierski (1919-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Edward Klinik (1919-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Emil Szramek
Fidelis Chojnacki
Florian Stepniak, friar, priest (1912-1942 KL Dachau)
Franciszek Dachtera, priest (1910-23.8.1942 KL Dachau)
Franciszek Drzewiecki, friar, priest (1908-1942 KL Dachau); (1908-1942), a Son of Divine Providence (Don Orione), from Zduny, he was condemned to heavy work in the plantation of Dachau. While he was bending over tilling the soil, he adored the consecrated hosts kept in a small box in front of him. While he was going to the gas-chamber, he encourage his companions, saying “We offer our life for God, for the Church and for our Country”
Franciszek Kesy (1920-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Francis Rogaczewski
Franciszek Roslaniec, priest (1889-1942 KL Dachau)
Franciszek Stryjas, father of a family, (1882-31.7.1944 prison in Kalisz)
Grzegorz Boleslaw Frackowiak
Henryk Hlebowicz, priest (1904-1941 shot in Borysewo)
Henryk Kaczorowski
Henryk Krzysztofik, friar, priest (1908-1942 KL Dachau)
Hilary Pawel Januszewski, friar, priest (1907-1945 KL Dachau); (1909-1945), a Carmelite who managed to survive in the camp of Dachau and go free. Then in Feburary 1942, in the lager typhoid spread, he offered himself freely to serve those who were dying in an isolated make-shift building because, as he used to say, he was more needed there. He contracted typhoid and died there
Jan Antonin Bajewski, friar, priest (1915-1941 KL Auschwitz); Franciscans of Niepokalanow. These were the closest collaborators of St Maximilian Kolbe in the fight for God’s cause and together suffered and helped each other spiritually in their offering their lives at Auschwitz
Jan Nepomucen Chrzan
Jarogniew Wojciechowski (1922-1942 guillotined in a prison in Dresden)
Jerzy Kaszyra, friar,priest (1910-1943, burnt to death in Rosica)
Jozef Achilles Puchala, friar, priest (1911-1943)
Józef Cebula
Jozef Czempiel, priest (1883-1942 KL Mauthausen)
Jozef Innocenty Guz, friar, priest (1890-1940 KL Sachsenhausen)
Jozef Jankowski, friar,priest, (1910 born in Czyczkowy near Brusy-16.10.1941, died in German death camp Auschwitz beaten by kapo)
Jozef Kowalski
Jozef Kurzawa, priest (1910-1940)
Jozef Kut, priest (1905-1942 KL Dachau)
Józef Pawlowski
Jozef Stanek, friar, priest (1916-23.9.1944, mudered in Warsaw after tortures by Germans in Warsaw)
Jozef Straszewski, priest (1885-1942 KL Dachau)
Jozef Zaplata, friar (1904-1945 KL Dachau)
Julia Rodzinska, sister (1899-20.2.1945 died in German death camp Stutthof); (1899-1945), a Dominican, she died in the extermination camp of Stuthoff, having contract typhoid serving the Jewish women prisoners in a hut for which she had volunteered
Karol Herman Stepien, friar, priest (1910-1943)
Katarzyna Celestyna Faron, sister (1913-1944 KL Auschwitz); (1913-1944), had offered her life for the conversion of a priest. She was arrested by the Gestapo and condemned in Auschwitz camp. She put heroically with all the abuses of the camp and died on Easter Sunday 1944. That priest was converted and he was instrumental in bringing back another priest
Kazimiera Wolowska
Kazimierz Gostynski
Kazimierz Grelewski
Kazimierz Sykulski, priest (1882-1942 KL Auschwitz)
Krystyn Gondek, friar, priest (1909-1942)
Leon Nowakowski, priest (1913-1939)
Leon Wetmanski(1886-1941, German death camp Dzialdowo), bishop
Ludwik Gietyngier
Ludwik Mzyk
Ludwik Pius Bartosik, friar, priest (1909-1941 KL Auschwitz); Franciscans of Niepokalanow. These were the closest collaborators of Saint Maximilian Kolbe in the fight for God’s cause and together suffered and helped each other spiritually in their offering their lives at Auschwitz
Maksymilian Binkiewicz, priest (1913-24.7.1942, beaten died in German death camp Dachau)
Marcin Oprzadek, friar (1884-1942 KL Dachau)
Maria Antonina Kratochwil, sister (1881-1942)
Maria Klemensa Staszewska, sister (1890-1943 KL Auschwitz)
Marian Gorecki, priest (1903-22.3.1940 KL Stutthof)
Marian Konopinski, priest (1907-1.1.1943 KL Dachau)
Marian Skrzypczak, priest (1909-1939 shot in Plonkowo)
Marianna Biernacka (1888-1943) that offered her life for her unborn grand child and was executed instead of it on July 13th, 1943
Michal Czartoryski, friar, priest (1897-1944)
Michal Ozieblowski, priest (1900-1942 KL Dachau)
Michal Piaszczynski
Michal Wozniak, priest (1875-1942 KL Dachau)
Mieczyslaw Bohatkiewicz, priest (1904-4.3.1942 shot in Berezwecz)
Mieczyslawa Kowalska, siter (1902-1941 KL Dzialdowo)
Narcyz Putz
Narcyz Turchan, friar, priest (1879-1942 KL Dachau)
Natalia Tulasiewicz (1906-31.3.1945 died in German death camp Ravensbrück, in a gas chamber), a teacher; How can we fail to mention a teacher from Poznan, NATALIA TULASIEWICZ (1906-1945), who was a leader in the apostolate of lay people. During the occupation, she volunteered to leave for the Third Reich together with of ther women condemned to do heavy work in order to give them spiritual comfort. When the Gestapo found out, she was arrested, tortured and humiliated in public and was condemned to death in the Rawensbruck camp. On Good Friday, with the strength that was still in her, she climbed a stool in the hut and gave a talk to the prisoners on the passion and resurrection of Jesus. Two days later, they brought her to die in a gas-chamber
Piotr Edward Dankowski, priest (1908-3.4.1942 KL Auschwitz)
Roman Archutowski, priest (1882-1943 KL Majdanek)
Roman Sitko, priest (1880-1942 KL Auschwitz)
Stanislaw Kubista
Stanislaw Kubski, friar, priest (1876-1942 KL Dachau)
Stanislaw Mysakowski, priest (1896-1942 KL Dachau)
Stanislaw Pyrtek, priest (1913-4.3.1942 shot in Berezwecz)
Stanislaw Starowieyski, father of a family (1895-13.4.1940/1 KL Dachau)
Stanislaw Tymoteusz Trojanowski, friar (1908-1942 KL Auschwitz)
Stefan Grelewski, priest (1899-1941 KL Dachau)
Symforian Ducki, friar (1888-1942 KL Auschwiitz)
Tadeusz Dulny, alumnus (1914-1942 KL Dachau)
Wincenty Matuszewski, priest (1869-1940)
Wladyslaw Bladzinski, friar, priest (1908-1944)
Wladyslaw Demski, priest (1884-28.5.1940, German death camp Sachsenhausen)
Wladyslaw Goral,(1898-1945 KL Sachsenhausen), bishop
Wladyslaw Mackowiak, priest (1910-4.3.1942 shot in Berezwecz)
Wladyslaw Maczkowski, priest (1911-20.8.1942 KL Dachau)
Wladyslaw Miegon, priest, commandor leutnant (1892-1942 KL Dachau)
Wlodzimierz Laskowski, priest (1886-1940 KL Gusen)
Zygmunt Pisarski, priest (1902-1943)
Zygmunt Sajna, priest (1897-1940 prison Palmiry)
Venerated
26 March 1999 by Pope John Paul II (decree of martyrdom)
Beatified
13 June 1999 by Pope John Paul II in Warsaw, Poland
Canonized
if you have information relevant to the canonization of any of the above listed Beati, contact
Rev. Tomasz Kaczmarek
Postulacja Generalna Procesu Meczenników Kosciola w Polsce
ul. Karnkowskiego 3
87-800 Wloclawek, POLAND
saints.sqpn.com/108-martyrs-of-world-war-ii/
A short AVP tribute to the 5 Polish Martyrs of the Salesian oratory in Poznan, Edward Klinik (23), Francis Kesy (22), Jarogniew Wojciechowski (20), Czesław Józwiak (22), and Edward Kaźmierski (23). The 108 Martyrs of World War II, known also as 108 Blessed Polish Martyrs (Polish: 108 błogosławionych męczenników), were Roman Catholics from Poland killed during World War II by the Nazis.
…More
A short AVP tribute to the 5 Polish Martyrs of the Salesian oratory in Poznan, Edward Klinik (23), Francis Kesy (22), Jarogniew Wojciechowski (20), Czesław Józwiak (22), and Edward Kaźmierski (23). The 108 Martyrs of World War II, known also as 108 Blessed Polish Martyrs (Polish: 108 błogosławionych męczenników), were Roman Catholics from Poland killed during World War II by the Nazis.
Their liturgical feast day is 12 June. The 108 were beatified on 13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland. The group comprises 3 bishops, 52 priests, 26 members of male religious, 3 seminarians, 8 female religious and 9 lay people. There are two parishes named for the 108 Martyrs of World War II in Powiercie in Koło County, and in Malbork, Poland.
en.wikipedia.org/wiki/108_Martyrs_of_…
Their liturgical feast day is 12 June. The 108 were beatified on 13 June 1999 by Pope John Paul II at Warsaw, Poland. The group comprises 3 bishops, 52 priests, 26 members of male religious, 3 seminarians, 8 female religious and 9 lay people. There are two parishes named for the 108 Martyrs of World War II in Powiercie in Koło County, and in Malbork, Poland.
en.wikipedia.org/wiki/108_Martyrs_of_…