W swoim życiu widziałam wiele filmów, które zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Jednak „Przed sklepem jubilera" to dzieło, którego nigdy nie zapomnę. Wpłynęło na mnie w dużym stopniu, nauczyło mnie wiele i przez to zrozumiałam dużo.
„Przed sklepem jubilera" to dramat napisany przez papieża Jana Pawła II. Gdy mówimy o naszym papieżu, powinniśmy pamiętać o tym, że miał bardzo wielką twórczość dramatyczną, był to bardzo ważny element jego osobowości. Ten utwór jest przede wszystkim poświęcony małżeństwu, właściwie poucza o tym sakramencie.
Aktorzy w doskonałym stylu ukazują, w jaki sposób wiele małżeństw może patrzeć w przyszłość albo w przeszłość, jak mogą się zastanawiać nad tym, co w nich zostało z tamtego pierwszego zakochania. Na początku oglądania zachwyciłam się tym, jak grają aktorzy, miejscem akcji filmu Krakowem. Ścieżka dźwiękowa jest według mnie bardzo pomysłowa, są w niej przede wszystkim melodie z dawnych czasów, dokładnie nie znam tytułów tych piosenek, ale uważam, że są bardzo dobrze dobrane do fabuły.
Najbardziej zainteresowała mnie treść tego filmu. Na Dzień Papieski wystawialiśmy ten dramat w kościele. Musiałam wczuć się w rolę jednej z bohaterek. Moja scena przedstawiała to, jak Anna wybiera się do sklepu jubilera i myśli nad tym, czy nie sprzedać obrączek. Domagała się rozwodu, jednak jubiler tłumaczy jej, co oznacza słowo „obrączka", jakie ma duże znaczenie w życiu mężczyzny i kobiety.
Dramat opowiada o syntezie drogi, jaką młodzi ludzie muszą przebyć, aby dotrzeć do prawdziwego zachwytu drugą osobą, w trwałej więzi, która ma być podstawą związku. Dramat Karola Wojtyły ukazuje właśnie w tym piękne świadectwo życia, miłości i zaangażowania. Jednocześnie pokazuje nam, jaką każdy z nas posiada w sobie głęboką wiarę, miłość i zaufanie do drugiej osoby.
Dla mnie dramat papieża „Przed sklepem jubilera" jest cudowną, fantastyczną, pouczającą i pełną miłości przygodą.
Po obejrzeniu tego dramatu i wystąpienia w kościele dowiedziałam się, jak naprawdę skomplikowane, raz smutne, raz szczęśliwe i radosne może być małżeństwo. Zrozumiałam, co to prawdziwa miłość, jak można ją naprawdę zdobyć i trudno odzyskać, jeżeli się ją straci. Według mnie warto, oglądając ten film, dobrze się przypatrzeć kunsztowi aktorskiemu. Udało się tym ludziom ukazać różne problemy w życiu codziennym i pokazać nam, jak można temu zaradzić. Najlepiej później wyciągnąć z tego wnioski i w końcu zmienić coś w swoim życiu. Zachęcam do obejrzenia :-)

Małgorzata Marszalik

Data ślubu – 15 sierpnia – Wniebowzięcie ...

Ciężar tych złotych obrączek
- tak mówił - to nie ciężar metalu,
ale ciężar właściwy człowieka,
każdego z Was osobno
i razem obojga.

Żadna obrączka z osobna nic nie waży – ważą tylko obie …
...waga jubilerska ma tą właściwość, że nie odważa metalu, lecz cały byt i los człowieka

Jak mam Ci tego dowieść, że po drugiej stronie wszystkich tych naszych miłości, które wypełniają nam życie - jest Miłość!

On czeka właściwie wciąż. Wciąż żyje w oczekiwaniu. Widzisz - tylko że to jest jakby po drugiej stronie tych różnych miłości, bez których człowiek nie może żyć. O,choćby na przykład ty. Nie możesz żyć bez miłości. Widziałem z daleka, jak szłaś tą ulicą i próbowałaś wzbudzić dla siebie zainteresowanie. Prawie że słyszałem Twoją dusze. Wołałaś z rozpaczą o miłość, której nie masz. Szukałaś kogoś, kto by cię wziął za rękę, przygarnął...

Odkąd dokąd sięga ludzka miłość i jakie ma brzegi urwiste. Kiedy ktoś się osunie po takim brzegu, bardzo trudno mu wrócić i błąka się sam poniżej swej drogi...

Nie w tym rzecz, by odejść, wędrować w ciągu dni, miesięcy, nawet lat-
rzecz w tym, by wrócić i na dawnym miejscu odnaleźć siebie.
Przed sklepem jubilera. Medytacje o Sakramencie Małżeństwa przechodzące chwilami w dramat

Opowieść o losach czwórki studentów, którzy w lecie 1939 roku zakupują obrączki i w obliczu Boga oraz Kościoła ślubują sobie miłość. Śluby błogosławi ks. Adam. Kilka dni przed wybuchem II wojny światowej Stefan i Anna emigrują do Kanady. Natomiast Andrzej ginie na wojnie, a Teresa rodzi syna Krzysztofa, którego wychowuje sama. Film powstał na podstawie dramatu Karola Wojtyły pod tym samym tytułem. Jest swoistą medytacją nad sakramentem małżeństwa.

Jaka odpowiedzialność kryje się w obrączce, którą noszę na palcu lub w tej, którą w przyszłości założę?