3 of 7 • Gregorian Chant & Catholic Renaissance Polyphony. 3 In sanctos, qui sunt in terra, ínclitos viros, omnis volúntas mea in eos. 4 Multiplicántur dolóres eórum, qui post deos aliénos acceleravérunt. …Magis
3 of 7 • Gregorian Chant & Catholic Renaissance Polyphony.
3 In sanctos, qui sunt in terra, ínclitos viros,
omnis volúntas mea in eos.
4 Multiplicántur dolóres eórum, qui post deos aliénos acceleravérunt.
Non effúndam libatiónes eórum de sanguínibus
neque assúmam nómina eórum in lábiis meis.
5 Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei:
tu es qui détines sortem meam.
6 Funes cecidérunt mihi in præcláris;
ínsuper et heréditas mea speciósa est mihi.
7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum;
ínsuper et in nóctibus erudiérunt me renes mei.
8 Proponébam Dóminum in conspéctu meo semper;
quóniam a dextris est mihi, non commovébor.
9 Propter hoc lætátum est cor meum,
et exsultavérunt præcórdia mea;
ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno
nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
11 Notas mihi fácies vias vitæ,
plenitúdinem lætítiæ cum vultu tuo,
delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
PSALMUS 17 (16)
1 Precatio. David.
Exáudi, Dómine, iustítiam meam,
inténde deprecatiónem meam.
Auribus pércipe oratiónem meam, non in lábiis dolósis.
2 De vultu tuo iudícium meum pródeat;
óculi tui videant æquitátes.
3 Proba cor meum et vísita nocte;
igne me exámina, et non invénies in me iniquitátem.
4 Non transgréditur os meum ad ópera hóminum,
propter verba labiórum tuórum custodívi me a viis violénti.
5 Rétine gressus meos in sémitis tuis,
ut non moveántur vestígia mea.
6 Ego ad te clamávi, quóniam exáudis me, Deus;
inclína aurem tuam mihi et exáudi verba mea.
7 Mirífica misericórdias tuas,
qui salvos facis ab insurgéntibus
sperantes in déxtera tua.
8 Custódi me ut pupíllam óculi,
sub umbra alárum tuárum prótege me
9 a fácie impiórum, qui me afflixérunt.
Inimíci mei in furóre circumdedérunt me,
10 ádipem suum conclusérunt;
os eórum locútum est supérbiam.
11 Incedéntes nunc circumdedérunt me,
óculos suos statuérunt prostérnere in terram.
12 Aspéctus eórum quasi leónis paráti ad prædam
et sicut cátuli leónis recubántis in ábditis.
13 Exsúrge, Dómine, praéveni eum, supplánta eum;
éripe ánimam meam ab impio frámea tua,
14 a mórtuis manu tua, Dómine,
a mórtuis, quorum defécit pórtio vitæ.
De recónditis tuis adímpleas ventrem eórum,
Saturéntur fílii et dimíttant relíquias párvulis suis.
15 Ego autem in iustítia vidébo fáciem tuam;
satiábor, cum evigilávero, conspéctu tuo.
PSALMUS 18 (17)
1 Magistro chori. David, sérvi Dómini,
qui locútus est ad Dóminum verba huius cantíci,
quando Dóminus eum liberavérat
e potestáte omnium inimícorum suórum
2 et e manu Saul. Dixit igitur:
Diligam te, Dómine, fortitúdo mea.
3 Dómine, firmaméntum meum et refúgium meum et liberátor meus;
Deus meus, adiútor meus, et sperábo in eum;
protéctor meus et cornu salútis meæ et suscéptor meus.
4 Laudábilem invocábo Dóminum,
et ab inimícis meis salvus ero.
5 Circumdedérunt me fluctus mortis,
et torréntes Bélial conturbavérunt me;
6 funes inférni circumdedérunt me,
præoccupavérunt me láquei mortis.
7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum
et ad Deum meum clamávi;
exaudívit de templo suo vocem meam,
et clamor meus in conspéctu eius introívit in aures eius.
8 Commóta est et contrémuit terra;
Fundaménta móntium concússa sunt
et commóta sunt, quóniam irátus est.
9 Ascéndit fumus de náribus eius,
et ignis de ore eius dévorans;
carbónes succénsi processérunt ab eo.
10 Inclinávit cælos et descéndit,
et calígo sub pédibus eius.
11 Et ascéndit super cherub et volávit,
Ferebátur super pennas ventórum.
12 Et pósuit ténebras latíbulum suum,
in circúitu eius tabernáculum eius,
tenebrósa aqua, nubes áeris.
13 Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt,
grando et carbónes ignis.
14 Et intónuit de cælo Dóminus,
et Altíssimus dedit vocem suam:
grando et carbónes ignis.
15 Et misit sagíttas suas et dissipávit eos,
fúlgura iecit et conturbávit eos.
16 Et apparuérunt fontes aquárum,
et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum
ab increpatióne tua, Dómine,
ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.
17 Misit de summo et accépit me
et assúmpsit me de aquis multis;
18 erípuit me de inimícis meis fortíssimis
et ab his, qui odérunt me,
quóniam confortáti sunt super me.
19 Oppugnavérunt me in die afflictiónis meæ,
et factus est Dóminus fulciméntum meum;
20 et edúxit me in latitúdinem,
salvum me fecit, quóniam vóluit me.
21 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam
et secúndum puritátem mánuum meárum reddet mihi,
22 quia custodívi vias Dómini
nec ímpie recéssi a Deo meo.
23 Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo,
et iustítias eius non réppuli a me;
24 et fui immaculátus cum eo
et observávi me ab iniquitáte.
25 Et retríbuit mihi Dóminus secúndum iustítiam meam
et secúndum puritátem mánuum meárum
in conspéctu oculórum eius.
26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocénte ínnocens eris
27 et cum elécto eléctus eris
et cum pervérso cállidus eris.
28 Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies
et óculos superbórum humiliábis.
29 Quóniam tu accéndis lucérnam meam, Dómine;
Deus meus illúminat ténebras meas.
30 Quóniam in te aggrédiar hóstium turmas
et in Deo meo transíliam murum.
31 Deus, impollúta via eius,
Elóquia Dómini igne examináta;
Protéctor est ómnium sperántium in se.
32 Quoníam quis Deus præter Dóminum?
Aut quæ munítio præter Deum nostrum?
33 Deus, qui præcínxit me virtúte
et pósuit immaculátam viam meam;
34 qui perfécit pedes meos tamquam cervórum
et super excélsa státuit me;
35 qui docet manus meas ad proélium,
et tendunt arcum aéreum bráchia mea.
36 Et dedísti mihi scutum salútis tuæ,
et déxtera tua suscépit me,
et exaudítio tua magnificávit me.
37 Dilatásti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmáta vestígia mea.
38 Persequébar inimícos meos et comprehendébam illos
et non convertébar, donec defícerent.
39 Confringébam illos, nec póterant stare,
cadébant subtus pedes meos.
40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum
et supplantásti insurgéntes in me subtus me.
41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum
et odiéntes me disperdidísti.
42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret,
ad Dóminum, nec exaudívit eos.
43 Et commínui eos ut púlverem ante fáciem venti,
ut lutum plateárum contrívi eos.
44 Eripuísti me de contradictiónibus pópuli,
constituísti me in caput géntium.
Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi,
45 in audítu auris oboedivit mihi.
Filii aliéni blandíti sunt mihi,
46 filii aliéni inveteráti sunt,
Contremuérunt in ábditis suis.
47 Vivit Dóminus, et benedíctus Adiútor meus,
et exaltétur Deus salútis meæ.
48 Deus, qui das vindíctas mihi
et subdis pópulos sub me,
liberátor meus de inimícis meis iracúndis;
49 et ab insurgéntibus in me exáltas me,
a viro iniquo éripis me.
50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine,
et nómini tuo psalmum dicam,
51 magníficans salútes regis sui
et fáciens misericórdiam christo suo
David et sémini eius usque in saéculum.
3 In sanctos, qui sunt in terra, ínclitos viros,
omnis volúntas mea in eos.
4 Multiplicántur dolóres eórum, qui post deos aliénos acceleravérunt.
Non effúndam libatiónes eórum de sanguínibus
neque assúmam nómina eórum in lábiis meis.
5 Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei:
tu es qui détines sortem meam.
6 Funes cecidérunt mihi in præcláris;
ínsuper et heréditas mea speciósa est mihi.
7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum;
ínsuper et in nóctibus erudiérunt me renes mei.
8 Proponébam Dóminum in conspéctu meo semper;
quóniam a dextris est mihi, non commovébor.
9 Propter hoc lætátum est cor meum,
et exsultavérunt præcórdia mea;
ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno
nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
11 Notas mihi fácies vias vitæ,
plenitúdinem lætítiæ cum vultu tuo,
delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
PSALMUS 17 (16)
1 Precatio. David.
Exáudi, Dómine, iustítiam meam,
inténde deprecatiónem meam.
Auribus pércipe oratiónem meam, non in lábiis dolósis.
2 De vultu tuo iudícium meum pródeat;
óculi tui videant æquitátes.
3 Proba cor meum et vísita nocte;
igne me exámina, et non invénies in me iniquitátem.
4 Non transgréditur os meum ad ópera hóminum,
propter verba labiórum tuórum custodívi me a viis violénti.
5 Rétine gressus meos in sémitis tuis,
ut non moveántur vestígia mea.
6 Ego ad te clamávi, quóniam exáudis me, Deus;
inclína aurem tuam mihi et exáudi verba mea.
7 Mirífica misericórdias tuas,
qui salvos facis ab insurgéntibus
sperantes in déxtera tua.
8 Custódi me ut pupíllam óculi,
sub umbra alárum tuárum prótege me
9 a fácie impiórum, qui me afflixérunt.
Inimíci mei in furóre circumdedérunt me,
10 ádipem suum conclusérunt;
os eórum locútum est supérbiam.
11 Incedéntes nunc circumdedérunt me,
óculos suos statuérunt prostérnere in terram.
12 Aspéctus eórum quasi leónis paráti ad prædam
et sicut cátuli leónis recubántis in ábditis.
13 Exsúrge, Dómine, praéveni eum, supplánta eum;
éripe ánimam meam ab impio frámea tua,
14 a mórtuis manu tua, Dómine,
a mórtuis, quorum defécit pórtio vitæ.
De recónditis tuis adímpleas ventrem eórum,
Saturéntur fílii et dimíttant relíquias párvulis suis.
15 Ego autem in iustítia vidébo fáciem tuam;
satiábor, cum evigilávero, conspéctu tuo.
PSALMUS 18 (17)
1 Magistro chori. David, sérvi Dómini,
qui locútus est ad Dóminum verba huius cantíci,
quando Dóminus eum liberavérat
e potestáte omnium inimícorum suórum
2 et e manu Saul. Dixit igitur:
Diligam te, Dómine, fortitúdo mea.
3 Dómine, firmaméntum meum et refúgium meum et liberátor meus;
Deus meus, adiútor meus, et sperábo in eum;
protéctor meus et cornu salútis meæ et suscéptor meus.
4 Laudábilem invocábo Dóminum,
et ab inimícis meis salvus ero.
5 Circumdedérunt me fluctus mortis,
et torréntes Bélial conturbavérunt me;
6 funes inférni circumdedérunt me,
præoccupavérunt me láquei mortis.
7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum
et ad Deum meum clamávi;
exaudívit de templo suo vocem meam,
et clamor meus in conspéctu eius introívit in aures eius.
8 Commóta est et contrémuit terra;
Fundaménta móntium concússa sunt
et commóta sunt, quóniam irátus est.
9 Ascéndit fumus de náribus eius,
et ignis de ore eius dévorans;
carbónes succénsi processérunt ab eo.
10 Inclinávit cælos et descéndit,
et calígo sub pédibus eius.
11 Et ascéndit super cherub et volávit,
Ferebátur super pennas ventórum.
12 Et pósuit ténebras latíbulum suum,
in circúitu eius tabernáculum eius,
tenebrósa aqua, nubes áeris.
13 Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt,
grando et carbónes ignis.
14 Et intónuit de cælo Dóminus,
et Altíssimus dedit vocem suam:
grando et carbónes ignis.
15 Et misit sagíttas suas et dissipávit eos,
fúlgura iecit et conturbávit eos.
16 Et apparuérunt fontes aquárum,
et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum
ab increpatióne tua, Dómine,
ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.
17 Misit de summo et accépit me
et assúmpsit me de aquis multis;
18 erípuit me de inimícis meis fortíssimis
et ab his, qui odérunt me,
quóniam confortáti sunt super me.
19 Oppugnavérunt me in die afflictiónis meæ,
et factus est Dóminus fulciméntum meum;
20 et edúxit me in latitúdinem,
salvum me fecit, quóniam vóluit me.
21 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam
et secúndum puritátem mánuum meárum reddet mihi,
22 quia custodívi vias Dómini
nec ímpie recéssi a Deo meo.
23 Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo,
et iustítias eius non réppuli a me;
24 et fui immaculátus cum eo
et observávi me ab iniquitáte.
25 Et retríbuit mihi Dóminus secúndum iustítiam meam
et secúndum puritátem mánuum meárum
in conspéctu oculórum eius.
26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocénte ínnocens eris
27 et cum elécto eléctus eris
et cum pervérso cállidus eris.
28 Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies
et óculos superbórum humiliábis.
29 Quóniam tu accéndis lucérnam meam, Dómine;
Deus meus illúminat ténebras meas.
30 Quóniam in te aggrédiar hóstium turmas
et in Deo meo transíliam murum.
31 Deus, impollúta via eius,
Elóquia Dómini igne examináta;
Protéctor est ómnium sperántium in se.
32 Quoníam quis Deus præter Dóminum?
Aut quæ munítio præter Deum nostrum?
33 Deus, qui præcínxit me virtúte
et pósuit immaculátam viam meam;
34 qui perfécit pedes meos tamquam cervórum
et super excélsa státuit me;
35 qui docet manus meas ad proélium,
et tendunt arcum aéreum bráchia mea.
36 Et dedísti mihi scutum salútis tuæ,
et déxtera tua suscépit me,
et exaudítio tua magnificávit me.
37 Dilatásti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmáta vestígia mea.
38 Persequébar inimícos meos et comprehendébam illos
et non convertébar, donec defícerent.
39 Confringébam illos, nec póterant stare,
cadébant subtus pedes meos.
40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum
et supplantásti insurgéntes in me subtus me.
41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum
et odiéntes me disperdidísti.
42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret,
ad Dóminum, nec exaudívit eos.
43 Et commínui eos ut púlverem ante fáciem venti,
ut lutum plateárum contrívi eos.
44 Eripuísti me de contradictiónibus pópuli,
constituísti me in caput géntium.
Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi,
45 in audítu auris oboedivit mihi.
Filii aliéni blandíti sunt mihi,
46 filii aliéni inveteráti sunt,
Contremuérunt in ábditis suis.
47 Vivit Dóminus, et benedíctus Adiútor meus,
et exaltétur Deus salútis meæ.
48 Deus, qui das vindíctas mihi
et subdis pópulos sub me,
liberátor meus de inimícis meis iracúndis;
49 et ab insurgéntibus in me exáltas me,
a viro iniquo éripis me.
50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine,
et nómini tuo psalmum dicam,
51 magníficans salútes regis sui
et fáciens misericórdiam christo suo
David et sémini eius usque in saéculum.