Psalm 150 wordt vaak geciteerd als een carte blanche om in de liturgie allerlei instrumenten te gebruiken (de psalm noemt er acht), en zelfs te dansen, allemaal om 'de Heer te loven'.
Tijdens een algemene audiëntie op 26 februari 2003 interpreteerde Johannes Paulus II deze psalm echter op een andere manier: "We moeten tot God bidden met theologisch correcte formules en ook op een mooie en waardige manier", zei hij.
Hij vraagt opnieuw om "de schoonheid van muziek en lofzang" terug te brengen in de liturgie en "de aanbidding te zuiveren van lelijkheid van stijl, van weerzinwekkende uitdrukkingsvormen, van ongeïnspireerde muzikale teksten die de grote daad die gevierd wordt niet waardig zijn".
Dit is duidelijk geen uitnodiging tot een liturgisch 'anything goes'.
Schoonheid is meer dan een subjectieve smaak. Ik mag Michelangelo mooi vinden, u misschien Rafaël. Maar we zouden het er nog steeds over eens zijn dat ze allebei grote artiesten waren.
Schoonheid is objectief naarmate het meer de …Verder