POTĘGA IMIENIA - JEZUS
Mówi Bóg Ojciec:
Pisz, ponieważ jest ktoś, kto tego pragnie, i myśl o tym. Paweł z Tarsu, niegdyś przekonany członek Sanhedrynu i zawzięty prześladowca uczniów Chrystusa, powrócił do Światła - dzięki olśnieniu przez Boga - i stał się niezmordowanym Apostołem mojego Syna.
Ateńczykom, na Areopagu w Atenach, ogłosił Boga nieznanego, któremu poświęcili ołtarz. Także dziś wiele żywych ołtarzy jest pozbawionych Boga i można by napisać na ich religijnej nagości, co najmniej te słowa: "nieznanemu Bogu". Nie ma jednak nawet takiego napisu u ludzi bardziej pogańskich niż dawni Ateńczycy. Oni - niezadowoleni z wizerunków pozbawionych prawdziwego życia - czuli, że ponad fałszywym Olimpem ich bogów, pełnych namiętności i wad, był Bóg prawdziwy i święty. Przez ołtarz Jemu poświęcony wzywali Go, aby dał się poznać, gdyż nie mieli na nim jeszcze ani posągu, ani imienia. Oczekiwali, że Boskie objawienie im je ukaże. Ich duch nie był tak zamroczony religijną słabością jak wasz. Wy znacie Boga prawdziwego, gdyż Ja wam Go objawiłem przed wiekami. Nie zadowoliłem się samym tylko ukazaniem wam Go, lecz posłałem samego Boga. Nie było to zwodnicze ukazanie się lub przelotne przebywanie pośród was.
Bóg przybrał Ciało człowieka i żył wśród was przez całe swe życie. Pamiętajcie, o ludzie, że Bóg jest Miłosierdziem, a synteza i pełnia Miłosierdzia jest w Chrystusie, który przyjął Ciało, aby dać wam Życie. Tej najwyższej Doskonałości Bożej, która zstąpiła, aby działać pośród was, Ja dałem Imię; Imię święte, którego pragnąłem. Jego Imię to synteza Jego Doskonałości i wzniosłego zadania. Prawdziwe znaczenie tego Imienia zna tylko Bóg. To Imię, wobec którego Boskość drży najbardziej żywym żarem; Raj, z wszystkimi swoimi zastępami aniołów i świętych, rozbłyska najbardziej uszczęśliwiającym blaskiem; Otchłań drży, a siły Wszechświata pochylają swe moce, gdyż rozpoznają w Nim imię Króla, który wszystko uczynił.
W Imieniu Jezusa - trzykroć świętym i wzniosłym - jest blask i chwała Boga Jedynego w Trójcy. On bowiem jest Świętym świętych. W Nim jak w Świątyni Bożej znajduje się Bóg żywy, prawdziwy, doskonały, taki jaki jest w Niebie, wieczny i działający jak koło nie posiadające łączenia i nie przerywające swego ruchu przez wieki, które poprzedzały stworzenie człowieka i przez te wieki, które nastąpiły po stworzeniu człowieka.
Dobrze powiedziano o tym w Księdze: "Jednak nie ty będziesz budować tę świątynię, ale twój rodzony syn. On zbuduje dom dla mego Imienia." Zbudował go Syn człowieczy, zrodzony z Niewiasty ze świętego rodu i Mnie poświęcony, poczęty z woli Ducha Świętego - bez obciążeń cielesnych, jedynie przez wlanie miłości. Zbudował ten dom Syn Maryi, który, rodząc się, nie otwarł Jej dziewiczego łona, tak samo jak nikt w czasie poczęcia nie wdarł się do tego łona, które Mnie było poświęcone. Twój syn - przez swą Matkę, o Ludzkości - i mój Syn przez swe Boskie pochodzenie, ten Syn z Siebie samego uczyni Dom, na którym jest wyryta Chwała mojego Imienia. Ponieważ jesteśmy nierozłączni w naszej Trójcy, dlatego w Chrystusie jest Ojciec, Syn i Boski Duch. Syn jest Słowem Ojca, które przyjęło ludzką formę, aby stać się dla was Odkupieniem. Jego uniżenie się nie kruszy jednak związku Osób, gdyż Doskonałość Boża nie zna ani ograniczeń, ani rozdzielenia.
Czy umielibyście zawrzeć Boga w świątyni tak nieskończonej i świętej, jak tego wymaga Boskość? Tylko sam Bóg może być świątynią dla Boga i nosić to Imię, bez zniekształcenia i obrazy. Tylko Bóg mógł sam zamieszkać w Sobie i Sobą ożywić świątynie ludzkie, na których nie ma już zakłamanego nałożonego jej imienia, gdyż Jego Imię Ja wam przekazałem. Tylko Bóg mógł, o chrześcijanie, dać wam swoje Imię jako znak ocalenia dla wszystkich ludów Ziemi. To Imię aniołowie odczytają na czołach tych, którzy nie umrą na wieki. To Imię ochroni ich od plag ostatniej godziny, jak od drugiej śmierci już ochroniło wybranych, którzy w niebieskiej siedzibie wyśpiewują świętość Imienia mego Syna.
Biada tym, którzy wypierają się tego Imienia i obrażają je, zastępując to święte Imię demonicznym znakiem szatana. Biada tym, którzy osłabionemu duchowi pozwalają choćby tylko zapomnieć o nim. To tak, jakby jakaś żrąca substancja zmazywała to Imię z ich ja, które posiada Życie jedynie dzięki niemu. Śmierć, prawdziwa Śmierć, czeka nie znających mojego Syna, któremu przekazałem wszelką władzę i każdy sąd. Na jego Imię mój Majestat skłania się do uczynienia każdego cudu, tak jak we Wszechświecie ma się zgiąć kolano każdego stworzenia w świętym i miłym Mu uwielbieniu. O dzieci mojego Syna! On nosił swe Imię po to, aby je zaczerwienić Boską Krwią na stromej ścieżce Drogi Krzyżowej. Ono połyskiwało, jako jedyne światło w mroku, w którym świat pogrążył się w Wielki Piątek. Stało się upomnieniem, które z wysokości Krzyża wskazuje Niebo, dla którego zostaliście uczynieni. Ono od wieków jaśnieje, nadal przypominając wam Niebo. Nigdy nie jaśniało jak dziś, przywołując was do Siebie pośród gniewu sprowokowanego, przyzywanego i chcianego przez was. Od tego gniewu giniecie, pośród potoków krwi i śmiechu złych duchów.
O dzieci mojego Syna, wyryjcie na nowo święte Imię Jezusa Chrystusa na waszym sercu bez Boga, na sprofanowanej świątyni waszego umysłu. [Wyryjcie je] waszym bólem, który was zwraca ku Bogu; waszą nadzieją, która się wznosi do Boga; waszą wiarą, którą łzy chrzczą ponownie; waszą miłością, która odnajduje drogę do Miłosierdzia. Uwolnijcie serce i umysł od wizerunków i kultu, który zabija waszego ducha. Umieśćcie w nich i na nich Boga prawdziwego. Kochajcie, śpiewajcie, wzywajcie, błogosławcie, wierzcie w Imię mojego Syna; w Imię Sprawiedliwego, Świętego, Potężnego, we Władcę, w Zwycięzcę; w Imię Tego, któremu nie opiera się Ojciec i dla którego Duch wylewa swe potoki łaski uświęcającej. Wierzcie w Imię Litościwego, który was kocha do tego stopnia, że chciał poznać życie i śmierć na ziemi i uczynić z Siebie Pokarm, aby nakarmić waszą słabość, i Sakrament, aby zostać pomiędzy wami po powrocie do Nieba i przynieść wam Boga.
Ja ślubuję na moją Świętość: nie ma, nie było, nie będzie imienia większego od Tego Imienia. W Nim Ja, Bóg Jedyny w Trójcy, daję największe objawienie mocy i miłości.
Napisz, Mario, jutrzejszą datę. Jezus Chrystus, syn Dawida, uświęci swe Imię w dniu królewskiego proroka, od którego pochodzi Maryja.
Maria Valtorta
KONIEC CZASÓW
Napisane 29 grudnia 1943.
