Quas Primas
3107

SUTANNA - Korzyści z noszenia sutanny - słowo Abp Marcela Lefebvr'e

Kapłani z Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X zawsze noszą sutannę, co w posoborowym, modernistycznym Kościele jest raczej bardzo rzadko spotykane...

-----

Sutanna kapłańska umożliwia osiągnięcie dwóch celów w sposób jasny i bez dwuznaczności: kapłan jest w świecie, nie będąc ze świata, różni się od świata jednocześnie w nim żyjąc; sutanna także chroni go od zła. „Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś ich zachował od złego. Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.” (J 17, 15–16). Świadectwo słowa, które z pewnością jest jeszcze bardziej właściwe kapłanowi niż strój duchowny, jest jednak wielce ułatwione poprzez wyraźne ukazanie naszego kapłaństwa poprzez noszenie sutanny.

Świeckie ubranie natomiast całkowicie zamazuje to rozróżnienie i utrudnia świadectwo, a także nie chroni już w tej samej mierze przed złem. Ten zanik świadectwa ubiorem jawi się jako brak wiary w kapłaństwo, pogarda dla zmysłu religijnego w naszych bliźnich, a także tchórzostwo i brak odwagi w naszych przekonaniach

(cyt. za: abp Marceli Lefebvre, Lettres pastorales et écrits).

news.fsspx.pl
Quas Primas
Biskup J.S. Pelczar
Quas Primas
"Sutanna kapłańska umożliwia osiągnięcie dwóch celów w sposób jasny i bez dwuznaczności: kapłan jest w świecie, nie będąc ze świata, różni się od świata jednocześnie w nim żyjąc; sutanna także chroni go od zła. „Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś ich zachował od złego. Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.” (J 17, 15–16). Świadectwo słowa, które z pewnością jest …Więcej
"Sutanna kapłańska umożliwia osiągnięcie dwóch celów w sposób jasny i bez dwuznaczności: kapłan jest w świecie, nie będąc ze świata, różni się od świata jednocześnie w nim żyjąc; sutanna także chroni go od zła. „Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś ich zachował od złego. Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.” (J 17, 15–16). Świadectwo słowa, które z pewnością jest jeszcze bardziej właściwe kapłanowi niż strój duchowny, jest jednak wielce ułatwione poprzez wyraźne ukazanie naszego kapłaństwa poprzez noszenie sutanny."
Quas Primas
(...) Nie mogę odłożyć pióra, zanim nie dotknę tu jeszcze jednej sprawy, która ma dla wspólnoty kleru większe, niż się wydaje znaczenie, a dla Ludu Bożego jest społecznym wyznaniem wiary. Mam na myśli sutannę kapłańską. Sutanna nie jest ubiorem w szeregu innych strojów, ale jest wyznaniem wiary przed ludźmi, jest odważnym świadectwem danym Chrystusowi, jest przyznaniem się do Kościoła. Kiedy …Więcej
(...) Nie mogę odłożyć pióra, zanim nie dotknę tu jeszcze jednej sprawy, która ma dla wspólnoty kleru większe, niż się wydaje znaczenie, a dla Ludu Bożego jest społecznym wyznaniem wiary. Mam na myśli sutannę kapłańską. Sutanna nie jest ubiorem w szeregu innych strojów, ale jest wyznaniem wiary przed ludźmi, jest odważnym świadectwem danym Chrystusowi, jest przyznaniem się do Kościoła. Kiedy raz przybrałem ten strój, muszę nie tylko pytać siebie, czy go noszę, ale w rachunku sumienia pytać - jeśli to miałoby się zdarzyć - dlaczego zdjąłem znak wiary i kapłaństwa. Czy z lęku? Ze słabości? Nie! Zdjęcie stroju duchownego to to samo, co usunięcie krzyża przydrożnego, aby już nie przypominał Boga. (...)

(Stefan kard. Wyszyński, List do moich kapłanów, Paryż 1969 r., tom III, s. 76–77)