Dlaczego ludzie 70- nie chodzą do kościoła w tygodniu?
Pewnie każdy kto ma dzieci w wieku szkolnym lub niższym, a ponadto pracuje 8 godzin dziennie, zna odpowiedź. Bo nie ma czasu, a przynajmniej tak mu się wydaje.
Z resztą nabożeństwa okresowe podnoszą frekwencję w kościołach. Ludzie chodzą na nabożeństwa majowe i czerwcowe, na Drogę Krzyżową. Nawet w pewnym kościele zauważyłem taką dziwno - śmieszną sytuacje, że po takim nabożeństwie ludzie wychodzą nie zostając na Mszy św.

A poza tym jak jest kilku księży w parafii to dlaczego nie odprawić kliku wieczornych Mszy św. a nie tak jak jest za zwyczaj - jedne koncelebra rano i jedna wieczorem.  Gdyby wieczorem Msze były np. o 18, 19 i o 20 (zwłasza gdy są intencje)  to może ludzie by przychodzli, bo łatwiej by było im się "wstrzelić" w jakąś godzinę.

Ja mieszkam w mniejszym mieście wojewódzkim w tzw Polsce B (choć dla niektórych Polsce Z) i nie widze tego zjawiska. Na pewnym młodym wiekiem osiedlu, to Msze niedzilne przedpołudniowe są tak oblegane przez rodziny z małym dziećmi (wiec wszyscy są 50-), że ja muszę chodzić na 7:00, albo jechać do centrum, gdzie w o wiele pięknieszych kościołach, są rzeczywiście głównie starche osoby, ale to wynik starzenia się Śródmieścia.

A mnie się wydaje, że np. w Warszawie jest coraz mniej młolodych w kościołach, więcej za to jest w galeriach, pabach. Zresztą sam Kościół przyznaje, że w np. w Łodzi czy Szczecinie do kościołów chodzi ok. 20 % wiernych. Myślę, że laicyzacja uderza głównie w wielkie miasta. Jeśli 20% chodzi w niedzielę do kościołów w tych miastach, to 80% nie chodzi. Nie wierzę jakoś by trend laicyzacji wielkich miastach się odwrócił. Gdzieś czytałem jak mało ludzi chodzi do kościołów np. w nowo budowanym osiedlu na Wilanowie.

Racja. Ale pewnego dnia zabawa się skończy i biskupi obudzą się z ręką w nocniku.

Mysle, ze jest to zawsze trudne pytanie: jak bedzie za iles tam lat? Pewnych zmian kulturowych nie zatrzymamy, szczegolnie jesli wiara dla wielu jest tylko przywiazaniem do tradycji. Ciekawe jest natomiast, ze coraz czesciej spotykam sie z opiniami mlodych ksiezy w Polsce, ktorzy sami zauwazaja, ze cos jest nie tak: mniej ludzi w kosciele, mniejsza ofiarnosc (nie wiedzialem, czy to napisac, ale to jest dla wielu naprawde BARDZO wymierny element ), chore wewnetrzne relacje w koscielnych srodowiskach, dazenie do kariery za kazda cene a do tego dochodzi bezsilnosc tych wlasnie mlodych ksiezy, ze nie sa w stanie nic zrobic, bo ci, ktorzy by mogli cos zrobic, maja sie dobrze i bledy widza tylko na zewnatrz. W ciagu dwoch dni rozmawialem o opiniach swoich kolegow inaczej patrzacych na wiele spraw, ale w tym sie zgadzali - moze sa to tylko jakies "jaskolki" uswiadomienia a moze faktycznie juz niektorzy zaczynaja patrzec na rzeczywistosc bez rozowych okularow. Nawet jeden bardzo krytyczny wobec sytuacji w Kosciele kolega jeszcze pare miesiecy temu smial sie ze mnie, ze mam wygorowane oczekiwania wobec liturgii i ze jest ona w polskich kosciolach taka, jaka powinna byc ("no co bys jeszcze chcial?") - teraz przyznal po wizycie w swoich rodzinnych stronach, ze to wszystko jest chore i "dziadowskie".

Powtorze swoja opinie, ktora wypowiadalem jako smarkacz () juz co najmniej 12 lat temu (jeszcze przed seminarium, ale wtedy sa wszyscy buntownikami - ale tylko niektorym to zostaje - mi zostalo ): albo ludzie w Kosciele, od ktorych cos zalezy, przejrza na oczy i ulecza Kosciol od srodka, albo musi to wszystko pasc i dopiero wtedy bedzie mozna budowac od nowa - z mniejsza liczba ludzi, z mniejsza iloscia mszy, z mniejsza RUTYNA, z wieksza starannoscia o to, co sie robi, z mniejsza warstwa tradycji i cepeliady (swietne haslo ) - ale moze to bedzie sposob, jak wiare naprawde odnowic. Im bardziej poznaje zycie, tym bardziej sie przekonuje, ze ludzie Kosciola (czytaj ksieza i biskupi) nie sa w stanie sytuacji naprawic, wiec im predzej to wszystko padnie, tym bedzie lepiej - dla struktury pewnie nie, ale dla wiary na pewno tak.

Na marginesie:
- ludzie w dni powszednie (szczegolnie mlodzi) jakos bardzo tlumnie nigdy do kosciola nie chodzili - trudno tego od ludzi wymagac i nie jest to w gruncie rzeczy celem duszpasterstwa - celem jest wychowywanie dojrzalych i swiadomych swojej wiary chrzescijan
- problem jest wtedy, jezeli wierzacy przestaja chodzic do kosciola w niedziele (choc mnie to nie dziwi - wytlumaczenie ponizej)
- przekazywanie wiary kuleje - nie tylko w rodzinach
- ludzie wierzacy maja kompleksy - tym bardziej mlodzi: nie maja wiedzy religijnej (chyba, ze sami chca sie czegos dowiedziec), nie ma przykladow normalnej wiary w nowoczesnym spoleczenstwie a widoczne sa wszystkie znieksztalcenia; mlody czlowiek w wiekszosci przypadkow nie jest w stanie sam dojsc do wniosku, ze wiara moze byc zawsze czescia zycia czlowieka i nie wymaga od niego dziwactwa
- Kosciol zawsze mial problem ze wspolczesnoscia - nie chodzi o bezkrytyczne przyjmowanie czy tez potepianie wszystkiego, ale o rozeznanie sytuacji i zaakceptowanie tego stanu rzeczy
- przecietnie odprawiana msza jest (przepraszam za okreslenie) karykatura tego, czym powinna byc (jest w niej wszystko: "przyciaganie" za pomoca skutecznych gitarkowych metod, rutyna, zalosny poziom muzyczny, zalosny poziom szat liturgicznych a przede wszystkim wszechobecne DZIADOSTWO we wszystkim - i jak siegam pamiecia tak jest od wielu, wielu lat) - nie dziwie sie, ze to nie przynosi owocow, bo ktos albo chodzi na sile, zeby nie miec grzechu, albo zalicza, ale na pewno nie znajdzie tam skupienia, atmosfery modlitwy i duchowosci. A kosciol (z malej litery) ma byc wlasnie oaza duchowosci i skupienia w normalnym codziennym zyciu chrzescijanina.

Na koniec (przepraszam za dlugosc mojego posta) wracajac do poczatku: zmian kulturowych w zmedializowanym spoleczenstwie nie jestesmy w stanie zatrzymac. Wydaje mi sie, ze jedyne, co moze robic Kosciol (czytaj ci, od ktorych cos zalezy) to nie wymyslanie akcji, swiecenie wszystkiego, co sie da itd, ale po prostu: robic PORZADNIE to, co jest najwazniejsze - poczynajac od sprawowania Eucharystii i racjonalnego tlumaczenia, w co wierzymy.

Ja tylko dodam że nie istnieje praktycznie dobra katecheza w szkołach. Albo głuptacki ksiądz gitarowiec, albo ksiądz z ambicjami dyktujacy regułki, albo zakompleksiona katechetka która wybrała takie a nie inne studia bo łatwo się dostać( poszłaby na psychologię ale tam za trudno i dużo chętnych).
A młodzi często wyczują że ktoś podczas Mszy robi "sztukę".
Biskumi w większości to inna bajka. Oni żyja w innym wirtualnym świecie e którym utwierdzają ich wizytacje parafialne - te bukiety chwastów, wierszyki itp.

Ale okropne wskoczyły poprzednio mi literówki.
No cóż Księże Paulussie. Trochę byłem w seminarium. Widok arcybiskupa których przyjechał do naszego seminarium a za nim biegnącego brata zakonnego Serca Jezusowego(potocznie zwani pasikonikami) z teczką - bezcenne.
Poza tym biskupi powinni skończyć ze święceniem wszelkiego rodzaju manufaktur i marketów które sa bardzo daleko od idei papieskich encyklik społecznych i wyjść do ludzi którzy Kościół i Wiarę traktują poważnie. Z godnością ale wyjść.