Satanizm
Pod tym pojęciem kryją się różne rodzaje kultów, od jawnie prodiabelskich do używających języka zupełnie zakamuflowanego. Pojęcie dotyczy także satanistycznych przejawów w różnych zjawiskach, np. w subkulturze muzyki młodzieżowej.
Formy satanizmu
Jawne wyznawanie - Czarne msze, profanacje. Charakterystyczny jest tutaj nurt satanizmu Antona La Veya, wprowadzony w latach 60. XX wieku w Ameryce. Uważał się on za czarownika wykorzystującego czarną magię. Napisał biblię satanistyczną i głosił, że moce Szatana są większe niż Moc Boga. Istnieją ruchy, które poprzez pomieszanie pojęć wytwarzają teorie, że Jezus jest tym samym co Szatan (Charles Manson), albo że Lucyfer nie jest upadłym aniołem, lecz posłańcem prawdziwego boga, którego przeciwnikiem jest Bóg Biblii (lucyferyzm).
Neopogaństwo - Nawiązywanie do rytuałów przedchrześcijańskich. Charakterystyczną grupą są Córki Aureoli Belzebuba - sekta satanistyczna niemal wyłącznie kobieca, nawiązująca do praktyk czarownic. Liczne powiązania tego nurtu występują w grupach celtyckich, nawiązujących do czarownictwa, uważających się za spadkobierców druidów. Nowożytne ruchy celtyckie są całkowicie sprzeczne z chrześcijaństwem.
Ezoteryzm - W tym nurcie nie mówi się o szatanie, ale utożsamia się negatywne zjawiska z parapsychologią, kosmicznymi energiami itp. W niektórych grupach szatana uznaje się za pozytywna zasadę kosmosu w odróżnieniu od Boskiej - negatywnej. Bardzo znaną grupą jest OTO (Ordo Templi Orientis) - satanistyczna sekta uważająca się za spadkobierców A. Crowleya. Bardzo znani są też Różokrzyżowcy i zakon AMORC. W tym nurcie występuje wiele ugrupowań New Age'u.
Satanizm ukryty - Zakamuflowaną formę ezoteryzmu przedstawia np. sekta "Nowy Akropol", w której na najwyższych stopniach wtajemniczenia ujawnia się prawdziwy charakter. Podobne relacje przedstawiają osoby, które odrzuciły najwyższy stopień wtajemniczenia w masonerii. Niektórzy słusznie zauważają także satanistyczne i antychrześcijańskie korzenie u mormonów. Ciekawą formą są dyskordianie wyznający chaos.
Kulty prymitywne - Współczesne ewolucje prymitywnych religii animistycznych. Byli wyznawcy uważają, że w rzeczywistości są to zakamuflowane formy satanizmu - Santeria, Lucumus - związaną z tradycją Joruba, i' congo, szczególną wagę przywiązującą do rytuałów magicznych i pogrzebowych, tajne bractwa nanigos, odwołujące się do tradycji Efik, Palo mayombe, Voodoo. Kulty te i sekty odprawiają krwawe ofiary, włączają różne wizerunki, w tym świętych katolickich, uprawiają magię białą i czarną, zaklinają, rzucają uroki korzystając z doświadczeń spirytyzmu, okultyzmu i satanizmu.
Cechy kultu
Wymienia się 9 cech, 9 kłamstw, które mają skusić satanistę i uspokoić, że dobrze robi. Kłamstwa te przybierają formę twierdzeń w kultach jawnych a w ukrytych są charakterystycznym rysem ideologii. Kłamstwa te opierają się na różnorakich błędach i bardzo prymitywnym rozumieniu religii. Wykazują, że satanizm nie jest przeciwieństwem religii lecz przeciwieństwem jakiś jej popłuczyn.
Sugeruje się możliwość zaspokojenia żądz, nie dostrzegając wartości wstrzemięźliwości
Duchowość nazywa się mrzonkami (co dziwi bo sam szatan jest duchowy)
Szatanowi przypisuje się jedyną mądrość (co również jest absurdem, bo musiałby być stwórcą a nie stworzeniem)
Szatan jest rzekomo przychylny za zasługi, naigrawa się tutaj z miłości dla innych niezależnie od ich zasług
Możliwość zemsty przeciwstawia się nadstawianiu drugiego policzka (ten policzek jest wyrazem typowego prymitywizmu)
Nie ufa się nikomu kto próbuje się zbliżyć psychicznie - ową nieufność nazywa się odpowiedzialnością (co jest błędem słownikowym, naukowym i rzeczowym)
Człowiek jest złym zwierzęciem, co ma deprecjonować wartość człowieka. Jest jednocześnie typowym sekciarskim wabikiem
Grzechy prowadzą do zadowolenia - co jest błędem logicznym - Definicją grzechu jest bowiem czynność, która nie przynosi korzyści.
Ostatni punkt to rodzaj dowcipu, mającego ośmieszyć Kościół, że szatan jest jego przyjacielem, ponieważ dawał zawsze Kościołowi zajęcie.
Satanizm w Polsce
Za początek satanizmu młodzieżowego w Polsce uznaje się na ogół rok 1986, choć pojawiał się już w latach 70. W Jarocinie odprawiono wtedy pierwszą znaną czarną Mszę. Podobną odprawiono także w Szczecinie. W tym okresie pojawiają się liczne profanacje grobów, krzyży, incydenty wykradania Hostii. Do promocji satanizmu przyczynił się założony w 1981 r. zespół KAT.
Obecnie dają się zauważyć w Polsce dwa główne nurty. Intelektualny - dorośli, artyści, czasem ludzie cieszący się dobrą opinią, podwórkowy - młodzieżowy, sposób wyrażania buntu i agresji. Ten drugi nurt dokonuje przestępstw (np. profanacje), ten pierwszy jest często zakamuflowany pod postacią ezoteryzmu, neopogaństwa. Czasem jaskrawo jawny - jak w muzyce black metalowej. (zob. satanizm w muzyce) Odcina się od profanacji. Są to często osoby błyskotliwe, z założenia chcące zdobyć szerokie wykształcenie, znać języki. Są to ludzie, którzy zwątpili w siłę dobra, w religii widzą słabość, trywializm i nieudacznictwo, widzący ludzi jako z natury wolnych i złych.
Ostatnio daje się zauważyć budowanie struktur, "kościołów", "biskupów", "kapłanów" itp.
Wg nieoficjalnych statystyk w Polsce jest ok. 3000 satanistów. Posiadają swoje ukryte kaplice w Gdańsku, Krakowie, Szczecinie, Warszawie i we Wrocławiu. Przewodzą im "kapłani" ordynowani do tego urzędu
Jaki jest satanizm? Cechy kultów jawnie satanistycznych zostały opracowane jako zaprzeczenie chrześcijaństwa. Czarna Msza ma być odwrotnością Mszy świętej. Tam gdzie jest miłość tam wyznaje się swawole, gdzie wrażliwość tam okrucieństwo, gdzie pokora tam władze. Nowoczesny satanizm widząc w tym podporządkowanie chrześcijaństwu propaguje stwarzanie zasad, które nie wzorują się na negacji religii. Stara się zwrócić ku obojętności na religię, próbuje ukuć coś między negopsychologią, ateizmem, pogaństwem, ezoteryzmem. Zasada jednak pozostaje ta sama: nienawiść, zemsta, rozpusta, śmierć.
Przyczyny
Wśród podstawowych przyczyn należy wymienić brak miłości w rodzinie i związane z nim zwątpienie w siłę dobra. Nie bez znaczenie są też różne mody, szczególnie na muzykę metalową, symbolika. Dziecko stykające się z ideami satanizmu na początku gimnazjum doznaje nieodwracalnych zmian w psychice. Młodzi ludzie poszukując zrozumienia trafiają na różne sekty, także w internecie łatwo jest zainteresować się mrocznymi stronami, na których jest pełno tajemniczych i zagadkowych rytuałów, obietnic. Atmosfera zdaje się potwierdzać, że świat z założenia odrzuca człowieka, a tutaj znajdzie sposób żeby się zemścić.
Kto jest narażony?
Najbardziej narażone są te osoby, których dotyczy kilka z poniższych zjawisk:
Młodzież ze wszystkich warstw społecznych
Ludzie o niskim poziomie wiedzy religijnej
Osoby niedojrzałe osobowościowo
Osoby niezintegrowane wewnętrznie, brak solidnej wizji siebie
Narkomani, przestępcy, tzw. margines
Osoby próbujące wszelkie konflikty życiowe rozwiązać za pomocą jedynie środków materialnych
Osoby poszukujące dziwnych praktyk ezoteryzmu, neopogaństwa, druidyzmu, new age'u
Dlaczego?
"Bo tak w ogóle człowiek przecież chce w coś wierzyć, A jeśli w swoim dotychczasowym życiu spotykał się przeważnie ze złem, zaczyna w nie wierzyć". Olek, członek grupy satanistycznej, za stroną Punktu Informacji o sektach w Białymstoku
Wykorzystane materiały
** Katechizm Kościoła Katolickiego
** ABC Chrześcijanina - Mały Słownik
** Władysław Kopaliński "Słownik Mitów i tradycji kultury"
** ks. Andrzej Zwoliński "Satanizm" [w:] "To już Było"
** o. Aleksander Posacki SJ "Okultyzm, Magia, Demonologia"
** Georges Huber "Idź precz Szatanie!, działanie diabła dzisiaj"
** "Satanizm, rock, narkomania, seks" pod red. Antoniego J. Nowaka OFM
** "Satanizm" - Pracownia dokumentacji i badań wyznań UJ
** "Satanizm" - Ostrzegawczy Serwis Informacyjny
** Satanizm w ocenie Kościoła
Satanizm
Kulty prymitywne - Współczesne ewolucje prymitywnych religii animistycznych. Byli wyznawcy uważają, że w rzeczywistości są to zakamuflowane formy satanizmu - Santeria, Lucumus - związaną z tradycją Joruba, i' congo, szczególną wagę przywiązującą do rytuałów magicznych i pogrzebowych, tajne bractwa nanigos, odwołujące się do tradycji Efik, Palo mayombe, Voodoo. Kulty te i sekty odprawiają krwawe ofiary, włączają różne wizerunki, w tym świętych katolickich, uprawiają magię białą i czarną, zaklinają, rzucają uroki korzystając z doświadczeń spirytyzmu, okultyzmu i satanizmu.