Luis Ladaria Ferrer

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	26 lipca 2008
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Tarcisio Bertone
Współkonsekratorzy	William Levada; Vincenzo Paglia
Konsekrowani biskupi
Xavier Novell Gomá	12 grudnia 2010
Współkonsekrowani biskupi
Gianpiero Palmieri	24 czerwca 2018

Luis Ladaria Ferrer
Luis Francisco Ladaria Ferrer
	Kardynał diakon
	; Luis Francisco Ladaria Ferrer (2024)
	In sanctitate et iustitia; W świętości i sprawiedliwości
Kraj działania	Watykan
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1944 ; Manacor
	Prefekt Dykasterii Nauki Wiary
Okres sprawowania	2017–2023
	Przewodniczący Papieskiej Komisji; „Ecclesia Dei”
Okres sprawowania	2017−2019
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	jezuici
Śluby zakonne	17 października 1966
Prezbiterat	29 lipca 1973
Nominacja biskupia	9 lipca 2008
Sakra biskupia	26 lipca 2008
Kreacja kardynalska	28 czerwca 2018; Franciszek
Kościół tytularny	św. Ignacego Loyoli na Polu Marsowym
	Multimedia w Wikimedia Commons

Luis Francisco Ladaria Ferrer SJ (ur. 19 kwietnia 1944 w Manacor^[1]) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, jezuita, doktor nauk teologicznych specjalizujący się w teologii dogmatycznej, arcybiskup, sekretarz Kongregacji Nauki Wiary w latach 2008−2017, przewodniczący Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” w latach 2017−2019, prefekt Dykasterii Nauki Wiary (do 2022 Kongregacji Nauki Wiary) w latach 2017–2023, kardynał diakon od 2018.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 29 lipca 1973 w zakonie jezuitów. Po święceniach i studiach w Rzymie objął funkcję wykładowcy na Papieskim Uniwersytecie Comillas. W 1984 został wykładowcą teologii dogmatycznej w Gregorianum, zaś w latach 1986–1994 był wicerektorem tejże uczelni. W 2004 został sekretarzem Międzynarodowej Komisji Teologicznej.

9 lipca 2008 został mianowany sekretarzem Kongregacji Nauki Wiary, zastępując na tym stanowisku abp Angela Amato, który został mianowany prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych^[2].

1 lipca 2017 papież Franciszek mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary w miejsce ustępującego kard. Gerharda Ludwiga Müllera^[3].

20 maja 2018 podczas modlitwy Regina Coeli papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem^[4]^[5]. Jego kreacja kardynalska odbyła się na konsystorzu 28 czerwca 2018^[6].

1 lipca 2023 zakończył pełnienie funkcji prefekta Dykasterii Nauki Wiary^[7]. 19 kwietnia 2024 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ LADARIA FERRER Card. Luis Francisco, S.I [online], press.vatican.va [dostęp 2023-11-25] .
↑ NOMINA DEL SEGRETARIO DELLA CONGREGAZIONE PER LA DOTTRINA DELLA FEDE. vatican.va, 2008-07-09. [dostęp 2020-12-25]. (wł.).
↑ Abp Ladaria nowym prefektem Kongregacji Nauki Wiary. pl.radiovaticana.va. [dostęp 2017-07-01].
↑ Calendario delle Celebrazioni presiedute dal Santo Padre Francesco (Giugno – Agosto 2018), 29.05.2018. press.vatican.va, 2018-05-29. [dostęp 2018-05-29]. (wł.).
↑ Annuncio di Concistoro il 29 giugno per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2018-05-20. [dostęp 2018-05-29]. (wł.).
↑ Konsystorz w Watykanie - 14 nowych kardynałów, wśród nich Konrad Krajewski. dzieje.pl, 2018-06-28. [dostęp 2020-12-25].
↑ Conclusione del mandato del Prefetto del Dicastero per la Dottrina della Fede e nomina del successore. s. vaticannews.va. [dostęp 2023-07-01]. (wł.).
↑ Zmiany wśród uczestniczących w konklawe. Kardynał-jezuita przechodzi na emeryturę. deon.pl, 19 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-20].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna Luisa Ladari Ferrera na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-03-10]. (wł.).
Luis Ladaria Ferrer w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Luis Ladaria Ferrer [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-03-24] (ang.).

[1] LADARIA FERRER Card. Luis Francisco, S.I [online], press.vatican.va [dostęp 2023-11-25] .

[segrettario-2] NOMINA DEL SEGRETARIO DELLA CONGREGAZIONE PER LA DOTTRINA DELLA FEDE. vatican.va, 2008-07-09. [dostęp 2020-12-25]. (wł.).

[Abp_Ladaria_nowym_prefektem_Kongregacji_Nauki_Wiary-3] Abp Ladaria nowym prefektem Kongregacji Nauki Wiary. pl.radiovaticana.va. [dostęp 2017-07-01].

[Calendario_delle_Celebrazioni-4] Calendario delle Celebrazioni presiedute dal Santo Padre Francesco (Giugno – Agosto 2018), 29.05.2018. press.vatican.va, 2018-05-29. [dostęp 2018-05-29]. (wł.).

[Annuncio_di_Concistoro_il_29_giugno_per_la_creazione_di_nuovi_Cardinali-5] Annuncio di Concistoro il 29 giugno per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2018-05-20. [dostęp 2018-05-29]. (wł.).

[konsystorz-6] Konsystorz w Watykanie - 14 nowych kardynałów, wśród nich Konrad Krajewski. dzieje.pl, 2018-06-28. [dostęp 2020-12-25].

[7] Conclusione del mandato del Prefetto del Dicastero per la Dottrina della Fede e nomina del successore. s. vaticannews.va. [dostęp 2023-07-01]. (wł.).

[8] Zmiany wśród uczestniczących w konklawe. Kardynał-jezuita przechodzi na emeryturę. deon.pl, 19 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-20].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Proprefekt (1966–1968)	Alfredo Ottaviani (1966–1968)
Prefekci (od 1968)	Franjo Šeper (1968–1981) Joseph Ratzinger (1981–2005) William Joseph Levada (2005–2012) Gerhard Müller (2012−2017) Luis Ladaria Ferrer (2017–2023) Victor Manuel Fernández (od 2023)

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)