Serce Maryi
Serce Maryi (Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny, Najświętsze Serce Maryi, Niepokalane Serce Maryi, Najsłodsze Serce Maryi, Najczystsze Serce Maryi) – mistyczna skarbnica, (obiekt) kultu religijnego w Kościele katolickim, cześć oddawana sercu Marii z Nazaretu, Matce Jezusa Chrystusa, jako symbolowi matczynej miłości do każdego człowieka[1].
_-_stained_glass,_Immaculate_Heart.jpg?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=zh-TW&_x_tr_hl=pl)
Historia kultu edytuj
O Sercu Maryi jako pierwszy pisze św. Łukasz dwukrotnie w roz. 2 swojej Ewangelii, po raz pierwszy w scenie odwiedzin żłóbka narodzonego Jezusa przez pasterzy, gdy pisze:
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. (Łk 2, 19)
, oraz w scenie powrotu dwunastoletniego Jezusa z Jerozolimy do Nazaretu, gdy pisze[2]:
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. (Łk 2, 51)
Sceny te były inspiracją w późniejszych wiekach, szczególnie w XII, kiedy wielu świętych: św. Anzelm czy św. Bernard z Clairvaux, a później inni, zwrócili uwagę na Serce Maryi, czcząc je w swoich modlitwach.
Warto zauważyć, że pisma mistyczek św. Mechtyldy z Hackeborn (1241 lub 1242–1299), św. Gertrudy z Helfty (1256–1302) oraz św. Brygidy (1303–1373) zawierają „teologię kultu Serca Maryi”[3].
Kult Serca Maryi rozwijał się równolegle z rozwojem kultu do Najświętszego Serca Pana Jezusa[2]. Przyczynił się do niego św. Jan Eudes (1601–1680) wysławiając Serce Maryi jako: Najświętsze Serce Maryi lub Najsłodsze Serce Maryi. Odtąd na obrazach zaczęły się pojawiać na postaciach Maryi i Jezusa wizerunki ich Serc. Ogromną rolę w kulcie Serca Maryi odegrały jej objawienia, szczególnie w 1830 św. Katarzynie Labouré, w Paryżu, gdzie na rewersie objawionego Cudownego Medalika widnieje m.in. Serce Maryi[2].
Do rozpowszechnienia na szerszą skalę kultu Serca Maryi przyczynił się proboszcz paryskiego kościoła Matki Bożej Zwycięskiej ks. Geretes, zakładając w 1836 specjalne Bractwo[2]. W XIX wieku rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, a w 1854 papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi[2]. Duże znaczenie w propagowaniu i rozwoju kultu Niepokalanego Serca Maryi miały objawienia w Fatimie z 1917[4]. 10 grudnia 1925 s. Łucja otrzymała objawienie, gdzie Maryja zaleciła wynagradzanie za grzechy świata, poprzez przyjmowanie Komunii świętej wynagradzającej i odprawianie nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca do jej Niepokalanego Serca[5][6].
31 października 1942 papież Pius XII poświęcił świat Niepokalanemu Sercu Maryi[7], a dwa lata później 4 maja 1944 wprowadził Święto Niepokalanego Serca Maryi w całym Kościele. Do reformy II Soboru Watykańskiego obchodzono je 22 sierpnia, na zakończenie oktawy Wniebowzięcia NMP[6], a obecnie jest to sobota po Uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego[2].
Po Piusie XII, wielu papieży poświęciło świat i ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi, uczyniło to również duchowieństwo i wierni w niektórych krajach, m.in. w Polsce. 8 września 1946 Prymas Polski August Hlond poświęcił naszą ojczyznę na Jasnej Górze Niepokalanemu Sercu Maryi przed Obrazem Matki Bożej Częstochowskiej[2][8].
Podczas konfliktu pomiędzy Rosją i Ukrainą w 2022, papież Franciszek poświęcił 25 marca tegoż roku podczas celebracji pokutnej w bazylice św. Piotra na Watykanie oba kraje Niepokalanemu Sercu Maryi w jedności z biskupami z całego świata, aby błagać o zakończenie tego konfliktu[9].
Formy kultu edytuj
Kult Serca Maryi przejawia się w:
- odprawianiu nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi[10],
- ustanowieniu uroczystości Niepokalanego Serca Maryi[11],
- odprawianiu pierwszych sobót miesiąca,
- odmawianiu litanii do Niepokalanego Serca Maryi[12], nowenny do Niepokalanego Serca Maryi[13] i koronki do Niepokalanego Serca Maryi[14],
- śpiewaniu pieśni do Serca Maryi,
Galeria edytuj
|
_-_stained_glass,_Immaculate_Heart_rose_window.jpg?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=zh-TW&_x_tr_hl=pl)
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Niepokalane Serce Maryi, czyli rozmyślania na miesiąc Maryi [online], msza.net [zarchiwizowane z adresu 2022-05-27].
- ↑ a b c d e f g Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny, [w:] Internetowa Liturgia Godzin [online], brewiarz.pl [dostęp 2015-03-10].
- ↑ Siwak 2016 ↓, s. 69, przyp. 66.
- ↑ Siwak 2016 ↓, s. 56–58.
- ↑ Siwak 2016 ↓, s. 58–59.
- ↑ a b Kult Niepokalanego Serca Maryi istotną częścią Orędzia Fatimskiego [online], pch24.pl, 12 maja 2014 [dostęp 2015-03-10].
- ↑ Pius XII, Akt poświęcenia całego świata Niepokalanemu Sercu Maryi, duchprawdy.com, 31 października 1942 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
- ↑ Oddani Niepokalanemu Sercu Maryi, [w:] Biuro prasowe Jasnej Góry [online], jasnagora.com, 9 września 2011 [zarchiwizowane z adresu 2022-05-20].
- ↑ 25 marca: poświęcenie Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi [online], vaticannews.va [zarchiwizowane z adresu 2022-04-01].
- ↑ Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, [w:] Moc Modlitwy [online], mocmodlitwy.info.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-04-19].
- ↑ Wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi [online], opoka.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
- ↑ Litania do Niepokalanego Serca Maryi [online], apostol.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-01-28].
- ↑ Nowenna do Niepokalanego Serca Maryi [online], maryjni.pl, 17 kwietnia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
- ↑ Koronki do Niepokalanego Serca Maryi, [w:] Różańce i Koronki [online], rozance-i-koronki.blogspot.com [zarchiwizowane z adresu 2021-09-20].
Bibliografia edytuj
- Wacław Siwak, Fatimskie misterium Niepokalanego Serca Maryi w biblijno-teologicznej perspektywie. (PDF), „Salvatoris Mater. Kwartalnik mariologiczny”, Nr 1/4, Licheń Stary: Centrum Formacji Maryjnej „Salvatoris Mater” Księży Marianów, 2016, s. 53–83, ISSN 1507-1669, OCLC 1011303686 [zarchiwizowane z adresu 2022-11-03].
Linki zewnętrzne edytuj
- Niepokalane Serce Maryi źródłem nadziei i ocalenia, [w:] Sekretariat Fatimski [online], sekretariatfatimski.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-12-07].
- Serce Maryi (materiały biblioteki), [w:] Polska biblioteka cyfrowa POLONA [online] [dostęp 2018-05-12].