Bank Rozrachunków Międzynarodowych

Bank Rozrachunków Międzynarodowych
Data założenia	1930
Państwo	Szwajcaria
Siedziba	Bazylea
Prezes	Agustín Carstens
	Strona internetowa

Bank Rozrachunków Międzynarodowych (ang. Bank for International Settlements (BIS)) – najstarszy bank międzynarodowy, utworzony 17 maja 1930 roku na konferencji w Hadze, jako efekt realizacji Planu Younga. Pierwotnie jego głównym celem było zarządzanie środkami wynikającymi z reparacji wojennych Niemiec po I wojnie światowej.

Obecnie misją banku jest pomoc bankom centralnym i instytucjom uprawnionym do prowadzenia polityki pieniężnej w zapewnieniu monetarnej i finansowej stabilności, pełnienie funkcji banku dla tych instytucji oraz wspieranie ich międzynarodowej współpracy.

Bank przyjął formę spółki akcyjnej, w której udziałowcami są banki centralne. Łącznie jest ich 60 (w tym Narodowy Bank Polski) plus dodatkowo Europejski Bank Centralny.

Siedziba organizacji znajduje się w Bazylei.

Funkcja[edytuj | edytuj kod]

Bank Rozrachunków Międzynarodowych pełni ponadto funkcję gospodarza międzynarodowych sekretariatów/komitetów (wymienionych poniżej) zaangażowanych w ustalanie standardów oraz wspieranie stabilności finansowej w ramach Procesu Bazylejskiego, tj.

Bazylejski Komitet ds. Nadzoru Bankowego (patrz standardy: Basel I, Basel II, Basel III)
Komitet Globalnego Systemu Finansowego
Komitet ds. Płatności i Infrastruktury Rynkowej
Komitet Irvinga Fishera ds. Statystyki Banków Centralnych
Instytut Stabilności Finansowej
Komitet ds. Rynków
Ponadto: Rada Stabilności Finansowej, Międzynarodowe Stowarzyszenie Nadzorów Ubezpieczeniowych, Międzynarodowe Stowarzyszenie Gwarantów Depozytów

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Elżbieta Glapiak. Bank powiernik. „Rzeczpospolita”, s. I2, 2011-02-04.
http://www.bis.org/index.htm