Za produkcję serotoniny odpowiadają przede wszystkim podwzgórze oraz jelita. Do jej wytworzenia konieczny jest tryptofan. To aminokwas egzogenny, czyli taki, który musi zostać dostarczony do organizmu wraz z pożywieniem. Hormon - w razie potrzeby - pozyskiwany jest z krwi, błon śluzowych jelita, a także ośrodkowego układu nerwowego.
Serotonina - jakie funkcje pełni w organizmie?
Jak wskazuje potoczna nazwa serotoniny ma ona olbrzymi wpływ na nasze samopoczucie. Ale nie tylko. To od stężenia tego hormonu w organizmie zależy, czy pojawią się nie tylko zaburzenia nastroju, ale także problemy ze snem. Serotonina kontroluje popęd seksualny i apetyt. Za sprawą serotoniny mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i naczyń krwionośnych zaczynają się kurczyć.
Ponieważ poprawia humor pomaga zniwelować negatywne skutki stresu, tym samym chroni przed rozwojem wrzodów żołądka i dwunastnicy. Prawidłowe stężenie serotoniny w organizmie poprawia perystaltykę jelit, tym samym poprawia się działanie całego układu pokarmowego. Reguluje także stężenie kwasu solnego, którego nadmiar może przełożyć na tworzenie owrzodzeń oraz wrzodów w obrębie układu pokarmowego. Serotonina potrzebna jest również w procesie krzepnięcia krwi.
Serotonina - dlaczego jest jej za mało i do czego może doprowadzić niedobór tego hormonu?
Aminokwas, z którego powstaje serotonina musi być dostarczony wraz z pożywieniem. Do czego może doprowadzić niedobór hormonu? Spadek stężenia hormonu charakteryzuje się znacznym obniżeniem nastroju oraz spadkiem samopoczucia. Zdarza się, że osoby, które mają za mało serotoniny popadają w melancholię, a nawet stany depresyjne. Bardzo często zmagają się również z bezsennością. Ten smutek i apatia sprawiają, że zaczynają się objadać, zwłaszcza słodyczami, przy jednoczesnym braku apetytu na zjedzenie czegoś bardziej wartościowego i pożywnego.
Warto zaznaczyć, że w większości przypadków niedobory hormonu związane są ze źle zbilansowaną dietą. Jeśli w menu brakuje produktów, z których organizm mógłby wytworzyć odpowiednią „dawkę" hormonu. Jeśli jednak zmiana diety nie pomaga konieczna będzie konsultacja z lekarzem psychiatrą i być może wprowadzenie dopasowanej do potrzeb farmakoterapii, która pomoże wyrównać stężenie hormonu w organizmie.
Serotonina - do czego może doprowadzić nadmiar serotoniny?
Bardzo wysokie stężenie hormonu sprawia, że jesteśmy bardzo radośni, szczęśliwi, pełni życia. Zdaniem badaczy wysokie stężenie serotoniny we krwi można porównać do stanu ducha, który towarzyszy zakochaniu. Ale wysokie stężenie hormonu w organizmie ma też swoją mniej przyjemną stronę. Nadmiar serotoniny może aktywować atak migreny, czyli bardzo silnego bólu głowy, nad którym trudno jest zapanować. Dolegliwość może się utrzymywać kilkanaście minut lub godzin.
Zbyt wysokie stężenie hormonu szczęścia może doprowadzić do zaburzeń odżywiania. Zdarza się, że wraz ze wzrostem poziomu serotoniny pojawia się niepohamowany apetyt, przez co nadmierne objadanie się prowadzi do tycia, a w konsekwencji do otyłości.
Serotonina - jak dietą zadbać o właściwe stężenie hormonu w organizmie?
Aby organizm mógł wytworzyć dość serotoniny i prawidłowo funkcjonować potrzebuje jednego z aminokwasów egzogennych, czyli tych, które muszą zostać dostarczone wraz z pożywieniem. Tym najcenniejszym z punktu widzenia serotoniny jest tryptofan. Najwięcej tego cennego aminokwasu będą miały produkty bogate w białko oraz węglowodany.
Każdy, kto chce mieć pewność, że w jego organizmie poziom serotoniny jest właściwy powinny zadbać, aby w ich diecie nie zabrakło:
- ryb (szczególnie halibuta),
- nasion dyni i słonecznika,
- jajek,
- awokado,
- bananów.
Doskonałym źródłem węglowodanów złożonych, z których organizm będzie mógł pozyskać cenny aminokwas są także kasze, warzywa, pełnoziarniste pieczywo, ryż, makarony z pszenicy tzw. durum. Warto także pamiętać o produktach bogatych w witaminy z grupy B, przede wszystkim witaminę B6. Poza zbawiennym wpływem na procesy krwiotwórcze witamina B6 odpowiada za syntezę serotoniny. Gdzie jej szukać? Przede wszystkim w drożdżach, produktach zbożowych, podrobach, rybach, ciemnym pieczywie, kiełkach oraz zielonych warzywach.
