relevatio

[2292] relevātio, ōnis, f. (relevo), I) = εναιώρημα, die Aufschwebung = die Wolken im Urin, ut urina nullam faciat relevationem, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 3, 55. – II) die Erleichterung, oneris, Fronto ad M. Caes. 4, 12. p. 73, 17 N.: animi atque corporis, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 36, 190: capillorum, Th. Prisc. 1, 9 extr.: absol., Ggstz. gravatio, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 10, 96: Ggstz. aggravatio, Salv. de gub. dei 5, 8, 34.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2292.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: