73

414
„DZIENNICZEK” SIOSTRY FAUSTYNY
choćby najdrobniejsze uczynki z zasługami moimi, a wtenczas Ojciec mój spojrzy na nie z miłością, jako na moje.
1544 Nie zmieniaj rachunku szczegółowego, który ci podałem przez ojca Andrasza, to jest, abyś się ustawicznie łączyła ze mną; to jest to, czego dziś wyraźnie od ciebie żądam. Bądź dzieckiem wobec zastępców moich ~„~„ gdyż ja pożyczam ust ich, aby mówić do ciebie, abyś nie miała wątpliwości w niczym.
1545 Zdrowie moje trochę się polepszyło. Dziś zeszłam do refektarza i do kaplicy, nie mogę jeszcze stanąć do obowiązku, pozostaję w celi przy czółenku 378~ Ogromnie mnie ta robótka pociąga, ale jeszcze się męczę nawet taką lekką robotą. (127) Widzę, jak słabe są moje siły. Nie mam chwil obojętnych, bo każda chwileczka życia mojego jest wypełniona modlitwą, cierpieniem i pracą; jak nie jednym, to drugim sposobem życia uwielbiam Boga, i gdyby Bóg mi dał drugi raz życie, nie wiem, czy bym je lepiej wykorzystała.
1546 Powiedział Pan do mnie: Napawam się miłością twoją; twa miłość szczera jest tak miła dla mojego serca, jak woń pączka róży w porannej porze, gdy jeszcze słońce nie zebrało zeń rosy. Świeżość twojego serca zachwyca mnie, dlatego łączę się z tobą tak ściśle, jak [z] żadnym stworzeniem...
1547 Dziś ujrzałam wysiłki tego kapłana379 w sprawie Bożej. Serce jego zaczyna kosztować tego, czym było przepojone Serce Boże w czasie tego ziemskiego żywota. Za wysiłki niewdzięczność... Lecz gorliwość jego wielka jest o chwałę Bożą...

1548 (128) 3011938. Rekolekcje jednodniowe.
W medytacji dał mi Pan poznać, że dopokąd serce w mej piersi bije, zawsze powinnam starać się, aby królestwo Boże szerzyło się na ziemi. Mam walczyć o chwałę swego Stwórcy.
Wiem, że oddam Bogu tę chwałę, jakiej się po mnie spodziewa, jeżeli będę się starała wiernie współdziałać z łaską Bożą.
1549 Pragnę żyć duchem wiary, przyjmuję wszystko, co mnie spotka, że mi to podaje miłująca wola Boża, która szczerze pragnie mojego szczęścia, a więc przyjmę wszystko, co mi Bóg ześle, z poddaniem i wdzięcznością, nie zważając na głos natury ani podszepty miłości własnej. Przed ważniejszą czynnością na chwilę zastanowię się, jaki ona ma związek z życiem wiecznym, co jest powodem głównym w jej przedsięwzięciu: czy chwała Boża, czy jakieś dobro duszy własnej, czy dobro innych dusz. Jeżeli serce mi powie tak, wtenczas będę nieugięta w wykonaniu danej czynności, (129) nie zważając na

73