Arcybiskup ad personam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Arcybiskup ad personam – w Kościele rzymskokatolickim tytuł odnoszący się do osoby biskupa innego niż biskupa diecezjalnego archidiecezji, nadany w uznaniu jego osiągnięć[1], bez przyznania stolicy arcybiskupiej (nie oznacza to podniesienia diecezji, której dany duchowny jest biskupem, do rangi archidiecezji). Arcybiskupami ad personam są (w 2022 r.), między innymi: Alfons Nossol, Jan Paweł Lenga, Domenico Sorrentino (biskup Asyżu i Foligno), Antonio Mattiazzo (emerytowany biskup Padwy).

Oprócz tego od grudnia 1988 roku niektórzy biskupi, którzy otrzymali stolicę tytularną w randze biskupstwa mogą zostać mianowani arcybiskupami ad personam. Przykładowo, arcybiskup Mirosław Adamczyk otrzymał w lutym 2013 tytularne biskupstwo Otriculum. Jest on zatem arcybiskupem ad personam tej stolicy tytularnej. Na takiej samej zasadzie arcybiskupem ad personam był Konrad Krajewski, dawniej arcybiskup tytularny Beneventum, a zatem stolicy tytularnej w randze biskupstwa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]