Imprimatur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nihil obstat i imprimatur w Catholic Encyclopedia, 1913

Imprimatur (łac. „niech będzie odbite”) – w publikacjach kościelnych pozwolenie na druk książki, oficjalna aprobata władz kościelnych[1], wydawana zazwyczaj przez miejscowego biskupa (ordynariusza) lub generała/prowincjała zakonu.

Dawniej formuła ta była umieszczana i na innych dziełach, których poprawność merytoryczna i typograficzna była sprawą wielkiej wagi, np. na farmakopeach[2].

Imprimatur umieszcza się na odwrocie strony tytułowej dzieła lub za przedmową.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Imprimatur [online], PWN [dostęp 2019-10-22].
  2. Dispensatorium pharmaceuticum Austriaco-Viennense 1729.