O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

––––––

CAPUT XI.

Quod desideria cordis examinanda sunt et moderanda

ROZDZIAŁ XI.

Żądze serca roztrząsać i miarkować należy

1. Fili, oportet te adhuc multa addiscere, quae necdum bene didicisti.

Quae sunt haec, Domine?

Ut desiderium tuum ponas totaliter secundum beneplacitum meum, et tui ipsius amator non sis, sed meae voluntatis cupidus aemulator. Desideria te saepe accendunt et vehementer impellunt; sed considera, an propter honorem meum, an propter tuum commodum magis movearis. Si ego sum in causa, bene contentus eris, quomodocumque ordinavero; si autem de proprio quaesitu aliquid latet, ecce hoc est, quod te impedit et gravat.

1. Chrystus. Synu, jeszcze ci wiele uczyć się trzeba, czegoś się dotąd dobrze nie nauczył.

Uczeń. Czegóż to Panie?

Chrystus. Abyś żądze swoje poddawał zupełnie upodobaniu mojemu: abyś nie miłował sam siebie, lecz abyś chciwie usiłował spełniać wolę moją. Żywe pożądania często cię zapalają i porywają gwałtownie; lecz zważaj, czy to bardziej dla mojej chwały, jak dla własnego upodobania twojego. Jeśli ja jestem pobudką i celem twoim, cieszyć się będziesz ze wszystkiego cokolwiek rozrządzę; lecz jeśli siebie samego w czym szukasz, tym samym właśnie wikłasz się i obciążasz.

2. Cave ergo, ne nimium innitaris super desiderio praeconcepto, me non consulto: ne forte postea poeniteat aut displiceat, quod primo placuit, et quasi pro meliore zelasti. Non enim omnis affectio, quae videtur bona, statim est sequenda; sed neque omnis contraria affectio ad primum fugienda. Expedit interdum refrenatione uti, etiam in bonis studiis et desideriis, ne per importunitatem mentis distractionem incurras, ne aliis per indisciplinationem scandalum generes, vel etiam per resistentiam aliorum subito turberis et corruas.

2. A przeto strzeż się zapędzić za żądzą powziętą bez mojej porady: ażeby to, co ci się zrazu podobało, i za czym uganiałeś się, jakby za czym najlepszym, nie stało się potem złym i bolesnym. Nie należy bowiem iść za każdą skłonnością, która się dobrą być zdaje; ani też natychmiast odrzucać wszelką skłonność, która przeciwną się zdaje. Potrzebać niekiedy hamować się w dobrych nawet zamiarach i żądzach: abyś przez zbytni zapęd nie wpadał w roztargnienie; abyś drugich nie gorszył niesfornością swoją: lub też aby sprzeciwianie się drugich, nie wprawiało cię w niepokój i odrętwienie.

3. Interdum vero oportet violentia uti et viriliter appetitui sensitivo contraire, nec advertere, quid velit caro et quid non velit: sed hoc magis satagere, ut subjecta sit etiam nolens spiritui; et tamdiu castigari debet et cogi servituti subesse, donec parata sit ad omnia, paucisque contentari discat et simplicibus delectari, nec contra aliquod inconveniens mussitare.

3. Niekiedy zaś potrzeba użyć natarczywości, i mężnie sprzeciwiać się pożądaniu zmysłów, ani zważać na to, co chce ciało, a czego nie chce; lecz najusilniej z nim walczyć, aby pomimo chęci jego poddać je duchowi. I dopóty je karcić i podbijać trzeba, dopóki nie stanie się zupełnie powolnym i gotowym na wszystko, dopóki się nie nauczy przestawać na małym, podobać sobie w tym co jest proste i wszelkie przeciwności bez szemrania znosić.

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pp. 145-147.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłumaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, ss. 195-197.

Cracovia MMXII, Kraków 2012

Powrót do spisu treści
DE IMITATIONE CHRISTI
O naśladowaniu Chrystusa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: