PRZEWODNIK

 

PRAWDZIWEJ POBOŻNOŚCI

 

czyli

 

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

 

na każdy dzień roku

 

o życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa

 

ku użytkowi wiernych,

 

którzy, żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości

 

O. BRUNON VERCRUYSSE SI

 

––––––––

 

2 LISTOPADA

 

Dzień zaduszny

 

I. Prel. Wyobraź sobie dusze, w czyśćcu zostające.

 

II. Prel. Proś o prawdziwą pobożność do dusz cierpiących. – Pobudki, dla których nieść mamy skuteczny ratunek duszom zmarłych.

 

 

I PUNKT

 

Pobudki ze względu na Boga

 

Rozważanie. Dusze, zamknięte w więzieniu czyśćcowym, są to istoty miłe Bogu i przez Boga ukochane... bardziej utwierdzone w łasce uświęcającej, aniżeli Święci za życia, gdyż ci mogli ją postradać, a one już jej nigdy utracić nie mogą: posiadanie nieba jest im zapewnione. Bóg chciałby je natychmiast wprowadzić do swej chwały, odpuszczając dług grzechu, z którego się jeszcze nie wypłaciły. Ale sprzeciwia się temu odwieczny wyrok, przez Niego samego ogłoszony: na mocy tego wyroku Bóg zostawia je w miejscu cierpień, dopokąd nie oczyszczą się z najmniejszej pozostałości grzechu, i tylko modlitwy żyjących mogą przyśpieszyć ich wyzwolenie. On sam zaleca nam tę powinność w imię tej miłości, jaką pała dla tych dusz na wygnaniu zostających; a my jak ją spełniamy?...

 

Zastosowanie. Z tego, cośmy rozważali, wypływa, że Bóg w nasze niejako ręce złożył los dusz w czyśćcu zostających, i że obojętność względem nich dowodzi obojętności względem Boga samego! Nie chcąc ściągnąć na siebie tak ciężkiego zarzutu, korzystajmy z uroczystości dnia dzisiejszego, wzbudzając w sercach naszych litość nad duszami cierpiącymi. Tyle mamy środków przyniesienia im ulgi! Są to naprzód częściowe i zupełne odpusty, tak liczne i tak łatwe do pozyskania. Czy korzystasz z tej władzy, nadanej Kościołowi? Czy masz zwyczaj ofiarowania odpustów duszom czyśćcowym, niestety, zbyt często zapomnianym? Nie wahaj się tego uczynić, wszak jest to tylko wymiana dobrych uczynków, na czym nic nie stracisz, a wszystko zyskujesz.

 

Uczucia. Uwielbiaj nieskończoną sprawiedliwość Bożą, która karze i ogniem oczyszcza wybrane i najmilsze dzieci swoje, by ich zbawić! Obudź w sercu swoim silną wolę unikania grzechu i niesienia gorliwej a skutecznej pomocy duszom w czyśćcu będącym.

 

Postanowienie. Przy rannej modlitwie, ofiarując Bogu wszystkie moje sprawy i postanowienia, odnowię intencję dostąpienia dla dusz w czyśćcu cierpiących, odpustów na ten dzień przypadających (i oznaczonych pod dniem 16 lipca).

 

 

II PUNKT

 

Pobudki ze względu na dusze czyśćcowe

 

Rozważanie. Dusze, w czyśćcu zatrzymane 1) doznają cierpień, przechodzących wszelkie pojęcie: najmniejsze cierpienie czyśćcowe większe jest, mówi św. Tomasz, od wszystkich mąk męczenników, a te cierpienia mogą trwać bardzo długo! Kościół nie naznacza granicy nabożeństwom żałobnym; 2) nie mogą sobie przynieść w niczym najmniejszej ulgi, bo pozbawione są wolności; 3) błagają nas o ratunek jękami rozdzierającymi serce, gdybyśmy je tylko słyszeć mogli; 4) błagają o ratunek z prawa miłości, w imię Jezusa Chrystusa, który w nich niejako cierpi: byłem w więzieniu, rzecze, a przyszliście do mnie (Mt. XXV, 36); 5) niektóre z nich błagają prawem słuszności... wdzięczności... bliskiego pokrewieństwa, wołając do nas słowy cierpiącego Joba: Zmiłujcie się nade mną, zmiłujcie się nade mną przynajmniej wy, przyjaciele moi!

 

Zastosowanie. Rozważ dobrze te prawdy zaczerpnięte z nauki doktorów Kościoła i nie stawiaj granic swemu miłosierdziu, chciej raczej naśladować ofiarność tych, którzy osobnym ślubem zobowiązali się wszystkie dobre uczynki ofiarować za dusze w czyśćcu cierpiące, jako zadośćuczynienie Bożej sprawiedliwości. Papież Benedykt XIII potwierdził to nabożeństwo i co więcej, zachęcił do tego aktu heroicznego nadaniem trzech przywilejów: 1) dla kapłanów, którzy ten ślub uczynili, każdy ołtarz jest ołtarzem uprzywilejowanym; 2) inni wierni mogą dostąpić odpustu zupełnego każdym razem, gdy Komunię św. przyjmują i każdego poniedziałku gdy Mszy św. słuchają; 3) wszystkie odpusty, których dostąpią, mogą być za dusze zmarłych ofiarowane. Rzecz ta mało jest znana, staraj się ją rozpowszechnić, ile tylko możesz.

 

Uczucia. Abyś wiernym zmarłym wieczny odpoczynek dać raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. (Litania do Wszystkich Świętych).

 

Postanowienie. Odnów gorliwość w niesieniu ulgi duszom zmarłych; zachęcaj do tego drugich, ile to jest w twojej możności.

 

 

III PUNKT

 

Pobudki ze względu na nas samych

 

Rozważanie. Nie tylko przykazanie miłości bliźniego obowiązuje nas do niesienia ratunku duszom zmarłych, ale dobrze zrozumiana miłość samego siebie powinna nas do tego zachęcić. Wielkie stąd spływają na nas korzyści za życia i po śmierci. I w rzeczy samej, niosąc w jaki bądź sposób ratunek duszom w czyśćcu cierpiącym: 1) myślimy o surowej sprawiedliwości Bożej; przejmujemy się tym większą nienawiścią grzechu i tym silniej postanawiamy odpokutować grzechy i występki nasze zadośćuczynieniem tejże sprawiedliwości; 2) jednamy sobie wdzięcznych przyjaciół i pośredników przed Bogiem; 3) zapewniamy sobie, gdy po śmierci w takich samych znajdziemy się mękach, rychłe z nich wyzwolenie. Chrystus Pan to obiecuje, mówiąc: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

 

Zastosowanie. Zacznij ofiarowaniem dzisiejszej Komunii św. z przyłączeniem odpustu zupełnego za dusze cierpiące; obacz następnie, co w tej mierze chcesz uczynić na przyszłość. Badaj, co możesz dodać do tego co już w tym celu uczyniłeś.

 

Rozmowa duszy ze Świętymi w chwale wiecznej: proś ich, aby nasze pobożne błagania poparli przed Bogiem.

 

–––––––––––

 

 

Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku o życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych, którzy, żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości. Przez O. Brunona Vercruysse T. J., z III wydania franc. przetłóm. za pozwoleniem autora J. d'A[bancourt]. Dodane są niektóre nowenny, medytacje na pierwsze piątki każdego miesiąca i na dnie Komunii świętej, nowy sposób słuchania Mszy świętej i praktyczne uwagi o rozmyślaniu. Wydanie II, przejrzane, z ostatnią edycją oryginału starannie porównane. Tom II (od 1-go lipca do 31-go grudnia). We Lwowie. DRUKARNIA LUDOWA. GUBRYNOWICZ i SCHMIDT. 1886, ss. 422-426. (1)

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Pozwolenie Władzy Duchownej:

 

Gdy książka pod tytułem: "Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku o życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa" zgodną jest we wszystkim z przepisami wiary św. katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

 

OD ORDYNARIATU METROPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

 

† Seweryn

Arcybiskup.

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Przypisy:

(1) Por. 1) O. Brunon Vercruysse SI, Nowe praktyczne rozmyślania. O śmierci.

 

2) Św. Katarzyna Genueńska, Traktat o czyśćcu.

           

3) O. Mikołaj Avancini SI, Rok Chrystusowy. Rozmyślania o życiu i nauce Pana Naszego Jezusa Chrystusa.

 

4) Ks. Michał Ignacy Wichert, Nauki katechizmowe o Składzie Apostolskim, Przykazaniach Boskich i Kościelnych, o Modlitwie Pańskiej i Sakramentach.

 

 O. Brunon Vercruysse SI, Przewodnik prawdziwej pobożności

 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXII, Kraków 2012

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: