O NAŚLADOWANIU

JEZUSA CHRYSTUSA

KSIĄG CZWORO

TOMASZ À KEMPIS

––––––––

LIBER TERTIUS

De interna consolatione

KSIĘGA TRZECIA

O wewnętrznym pocieszeniu

––––––

CAPUT XXIII.

De quatuor magnam importantibus pacem

ROZDZIAŁ XXIII.

O czterech rzeczach, które dawają pokój wielki

1. Fili, nunc docebo te viam pacis et verae libertatis. – Fac, Domine, quod dicis, quia hoc mihi gratum est audire. – Stude, fili, alterius potius facere voluntatem, quam tuam. Elige semper minus, quam plus habere. Quaere semper inferiorem locum et omnibus subesse. Opta semper et ora, ut voluntas Dei integre in te fiat. Ecce, talis homo ingreditur fines pacis et quietis.

1. Chrystus. Teraz cię nauczę drogi pokoju i prawdziwej swobody. Uczeń. Czyń Panie, jakoś powiedział, z radością i wdzięcznością słuchać Cię będę. Chrystus. Staraj się, synu, spełniać raczej wolę cudzą niż swoją. Obieraj zawsze mieć mniej, niż więcej. Szukaj zawsze ostatniego miejsca i tego, abyś podlegał wszystkim. Pragnij zawsze i proś, ażeby wola Boża zupełnie spełniła się w tobie. Oto taki człowiek jest na drodze pokoju i odpocznienia.

2. Domine, sermo tuus iste brevis multum in se continet perfectionis. Parvus est dictu, sed plenus sensu et uber in fructu. Nam si posset a me fideliter custodiri, non deberet tam facilis in me turbatio oriri. Nam quoties me impacatum sentio et gravatum, ab hac doctrina me recessisse invenio. Sed tu, qui omnia potes et animae profectum semper diligis, adauge majorem gratiam, ut possim tuum complere sermonem et meam perficere salutem.

2. Uczeń. Panie! Ta krótka mowa Twoja wielką doskonałość w sobie zawiera. Mało w niej słów, ale wielka z niej nauka i owoc obfity. I gdybym ją wiernie wykonywał, nie tak by łatwo trwoga i zamieszanie wszczynały się we mnie. Albowiem ilekroć doznaję ucisku i niepokoju, zawsze dostrzegam, iżem odstąpił od tej nauki. Lecz Ty, który wszystko możesz, a udoskonaleniu duszy zawsze sprzyjasz, pomnóż łaskę Twoją, ażebym mógł spełnić naukę Twoją i dostąpić zbawienia mojego.

Oratio contra cogitationes malas

MODLITWA

przeciwko złym myślom

3. Domine Deus meus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum respice: quoniam insurrexerunt in me variae cogitationes et timores magni, affligentes animam meam. Quomodo pertransibo illaesus? Quomodo perfringam eas? – Ego, inquit, ante te ibo, et gloriosos terrae humiliabo. Aperiam januas carceris, et arcana secretorum revelabo tibi. – Fac, Domine, ut loqueris, et fugiant a facie tua omnes iniquae cogitationes. Haec spes et unica consolatio mea, ad te in omni tribulatione confugere, tibi confidere, te ex intimo invocare et patienter consolationem tuam expectare.

3. Uczeń. Panie i Boże mój, nie oddalaj się ode mnie: Boże mój, wejrzyj ku ratunkowi mojemu (1), albowiem powstały we mnie wielkie trwogi i sprzeczne myśli targają duszę moją. Jakże wyjdę z nich bez szwanku? Jakże pokonam je? Chrystus. Ja pójdę przed tobą, i upokorzę pyszniących się na tej ziemi; otworzę bramy więzień i skrytości tajemnic objawię tobie (2). Uczeń. Uczyń Panie, według słowa Twego: i niech wszystkie złe myśli rozpierzchną się przed oblicznością Twoją. Cała nadzieja i jedyna pociecha moja w tym jest, abym w każdym utrapieniu do Ciebie się garnął, Tobie się powierzał, Ciebie wzywał z wnętrzności moich i na Twoje pocieszenie cierpliwie czekał.

Oratio pro illuminatione mentis

MODLITWA

o oświecenie myśli

4. Clarifica me, bone Jesu, claritate interni luminis, et educ de habitaculo cordis mei tenebras universas. Cohibe evagationes multas, et vim facientes elide tentationes. Pugna fortiter pro me, et expugna malas bestias, concupiscentias dico illecebrosas, ut fiat pax in virtute tua, et abundantia laudis tuae resonet in aula sancta, hoc est, in conscientia pura. Impera ventis et tempestatibus; dic mari: Quiesce; dic aquiloni: Ne flaveris; et erit tranquillitas magna.

4. Uczeń. Oświeć mię dobry Jezu! jasnością wewnętrznego światła: i wyprowadź wszelką ciemność z przybytku serca mojego. Powściągnij liczne roztargnienia i rozprosz nastające pokusy. Walcz silnie w obronie mojej, i pokonaj złośliwe potwory, to jest łudzące pożądliwości: ażeby stał się pokój przez moc Twoją (3), i aby obfitość chwały Twojej brzmiała w przybytku świętym, to jest w czystości sumienia. Rozkaż wiatrom i burzom: powiedz morzu, uspokój się; a wichrom, nie wiejcie: a nastanie cisza wielka (4).

5. Emitte lucem tuam et veritatem, ut luceant super terram; quia terra sum inanis et vacua, donec illumines me. Effunde gratiam desuper; perfunde cor meum rore coelesti; ministra devotionis aquas ad irrigandam faciem terrae, ad producendum fructum bonum et optimum. Eleva mentem pressam mole peccatorum, et ad coelestia totum desiderium meum suspende, ut gustata suavitate supernae felicitatis pigeat de terrenis cogitare.

5. Ześlij światło Twoje i prawdę Twoją (5), aby zajaśniały nad ziemią; bo jestem ziemią pustą i niepłodną (6), dopóki nie oświecisz mię. Zlej łaskę z wysokości Twojej: rosą Niebieską pokrop serce moje: użycz wód pobożności ku odświeżeniu powierzchni ziemi, ażeby wydała owoc najlepszy i najobfitszy. Podnieś duszę moją przywaloną ogromem grzechów i ku rzeczom Niebieskim zwróć całe pożądanie moje: ażebym zakosztowawszy słodkości szczęścia Niebieskiego, przykrzył sobie w rozmyślaniu o rzeczach ziemskich.

6. Rape me et eripe ab omni creaturarum indurabili consolatione, quia nulla res creata appetitum meum valet plenarie quietare et consolari. Junge me tibi inseparabili dilectionis vinculo, quoniam tu solus sufficis amanti, et absque te frivola sunt universa.

6. Pochwyć mię i oderwij od wszelkiej nietrwałej pociechy stworzeń, albowiem żadna rzecz stworzona nie może zupełnie pocieszyć mię i uspokoić pragnień moich. Połącz mię z Tobą nierozerwanym węzłem miłości: bo Ty jeden wystarczasz temu, który Cię kocha, a bez Ciebie wszystko jest niczym.

–––––––––––

Venerabilis Thomae a Kempis de Imitatione Christi libri quatuor. Praemissae sunt Orationes selectae et missae preces, nec non devotio viae crucis piissima. Editio stereotypa, accuratissime emendata. (Exemplar primum). Ratisbonae. Sumtibus G. Josephi Manz. 1854, pp. 176-180.

O naśladowaniu Jezusa Chrystusa ksiąg czworo, z łacińskiego przetłumaczył X. Alexander Jełowicki. Wydanie drugie. Poznań. Nakładem Księgarni Katolickiej. 1886, ss. 230-233.

Przypisy:

(1) Psalm LXX, 12.

(2) Izaj. XLV, 2-3.

(3) Psalm CXXI, 7.

(4) Mk IV, 39.

(5) Psalm XLII, 3.

(6) Rodz. I, 2.

Cracovia MMXIII, Kraków 2013

Powrót do spisu treści
DE IMITATIONE CHRISTI
O naśladowaniu Chrystusa

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: