Schizofrenia paranoidalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schizofrenia paranoidalna
Klasyfikacje
ICD-10

F20.0

DSM-IV

295.30

MeSH

D012563

Schizofrenia paranoidalna – typ schizofrenii, w przebiegu której dominującymi objawami choroby są objawy pozytywne (urojenia oraz halucynacje); objawy negatywne, katatoniczne oraz zaburzenia myślenia nie są zbyt wyraźne[1] lub w ogóle nie występują[2].

Urojenia w tym typie schizofrenii często mają charakter paranoidalny; halucynacjami, które w szczególności pojawiają się w obrazie klinicznym, są omamy słuchowe; nie występują zaburzenia afektu, woli i mowy lub pozostają one niezbyt widoczne[2].

Urojeniami, jakie mogą pojawić się w tym typie schizofrenii, są urojenia wielkościowe, jednak częściej występują prześladowcze, odnoszące, odsłonięcia, nasyłania i wykradania myśli[3].

Rokowanie jest przeważnie lepsze niż w przypadku innych typów schizofrenii, a zachorowanie pojawia się z reguły w wieku późniejszym[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Alasdair D. Cameron: Psychiatria. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2009, s. 36, seria: Crash Course. ISBN 978-83-8958-176-1.
  2. a b Światowa Organizacja Zdrowia: Schizofrenia paranoidalna. [w:] Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 [on-line]. portalmed.pl. (pol.).
  3. Marek Jarosz: Co każdy powinien wiedzieć o chorobach psychicznych. Łódź: Piątek Trzynastego, 2004, s. 38-39, seria: Nasze Zdrowie. ISBN 83-7415-003-3.