12 listopada.
ŻYWOT Ś. MARCINA, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
pisany od Platyny i innych, i w brewjarzach rzymskich. — Żył około roku
Pańskiego 650.
Marcin pierwszy (od Piotra ś. siedemdziesiąty i szósty),
papież, z Tudertu miasta włoskiego, z ojca Fabrycjusza, na początku
swego przełożeństwa starał się o to, aby patrjarchę carogrodzkiego
Pawła od heretyctwa monotelitów odwieść mógł,
i dlatego wysłał …Więcej
12 listopada.
ŻYWOT Ś. MARCINA, PAPIEŻA I MĘCZENNIKA
pisany od Platyny i innych, i w brewjarzach rzymskich. — Żył około roku
Pańskiego 650.
Marcin pierwszy (od Piotra ś. siedemdziesiąty i szósty),
papież, z Tudertu miasta włoskiego, z ojca Fabrycjusza, na początku
swego przełożeństwa starał się o to, aby patrjarchę carogrodzkiego
Pawła od heretyctwa monotelitów odwieść mógł,
i dlatego wysłał do niego posłów, upominając i prosząc, aby
kościelnej jedności nie targał, a błędów kacerskich nie rozsiewał.
Lecz on nietylko dobrej rady świętego papieża nie usłuchał,
ale też i onych posłów jego w niewolę na rozmaite wyspy,
lako wygnańców potępionych, zaprowadzić kazał. Przetoż papież,
zebrawszy w Rzymie synod ze stu i pięćdziesięciu biskupów,
Cyrusa, aleksandryjskiego patrjarchę, i dwu carogrodzkich,
Sergjusza i Pirrha, którzy przed Pawłem na tejże stolicy siedzieli,
o toż kacerstwo już przedtem potępionych, potępienie
odnowił, a Pawła wielką klątwą wyklął i z patrjarchowstwa
złożył.
Rozgniewał się o to cesarz Konstancjusz, tegoż heretyctwa
uczestnik, i posłał Olimpjusza hetmana do Włoch, aby po wszystkiej
włoskiej ziemi kacerstwo ono monotelickie rozsiał, a papieża Marcina albo zabił,
albo związanego do niego przysłał.
Lecz gdy Olimpjusz do Rzymu przyjechał, zastał jeszcze synod
w Rzymie przeciw temu kacerstwu i innym błędom kościołów
wschodnich zebrany. I nie mogąc fałszu onego złej nauki rozsiewać,
posłał swoich, aby świętego Marcina papieża w kościele
S. Mariae maioris pojmali i do niego przywiedli, żeby go, jeśliby
na one błędy nie przyzwolił, zamordował. Ale ten oprawca,
który Świętego imać chciał, skoro przystąpił, ślepotą od Boga
cudownie zarażony, przestać złego uczynku musiał. Karał Pan
Bóg Saracenami (których dziś Turkami zowiem) cesarza niezbożnego,
iż mu Rodus wzięli i wiele szkody w państwie poczynili,
i Olimpjusz na tej wojnie z nimi w Sycylji umarł.
Takiem karaniem zły cesarz nic się nie upamiętywając, znowu
do Włoch Teodora Calliopę wyprawił, polecając mu, aby do
niego związanego papieża posłał. I przyjęty od Rzymian
wdzięcznie Calliopa, gdy w rzeczy nawiedzić chciał papieża,
tam go w domu jego pojmał i w okowach do Carogrodu posłał,
skąd go cesarz do Chersonessu Ponty na wygnanie wieczne
(tam, gdzie też ś. Klemens papież wygnany był) zaprowadzić
kazał. Tam z nędzy i głodu papież święty umarł, będąc sześć lat
na papiestwie. Bogu w Trójcy jedynemu chwała wiekuista. Amen.
(Patrz szerzej o cierpieniu jego w Carogrodzie, w Rocznych
dziejach kościelnych, roku Pańskiego 651.)
Obr ok d u c h o w n y .
Z tego żywota baczyć możesz, wierny czytelniku, iż papieże
rzymscy sami wiary świętej cale dochowali, i wszystkim się kacerstwom,
w które w ten czas byli trzej patrjarchowie (antjocheński,
aleksandryjski i carogrodzki) wpadli, aż do gardła sprzeciwili, i woleli
żywot tracić, niźli obrony prawdy wiary katolickiej odstąpić.
Widzisz też, iż na patrjarchow zwierzchność mieli zupełną, i oni
ich sadzili, stawili i składali z urzędów, a bez ich przyzwolenia
zostać się na stolicach swoich nie mogli. Nad to obacz, jako te
kościoły wschodnie, skoro się odrywać od jedności i posłuszeństwa
Stolicy Apostolskiej poczęły, Saracenami i Turkami nawiedzać i karać
Pan Bóg poczynał. I w tymże wieku Mahomet się, on turecki
fałszywy prorok i rozbójnik, narodził, który im błądzącym i od
Kościoła się świętego oddzielającym zawżdy nad szyją wisiał, w którego
potem zupełną moc, odszczepieństwo i kacerstwie zostawali,
Grekowie wpadli.”
Żywoty Świętych IV.
ŻYWOTY ŚWIĘTYCH
STAREGO I NOWEGO ZAKONU
NA KAŻDY DZIEŃ PRZEZ CAŁY ROK
DO KTÓRYCH PRZYDANE SĄ NIEKTÓRE DUCHOWNE
OBROKI I NAUKI PRZECIW KACERSTWOM DZISIEJSZYM,
TAM GDZIE SIĘ ŻYWOT KTÓREGO DOKTORA
STAROŻYTNEGO POŁOŻYŁ
KU TEMU KAZANIA KRÓTKIE NA TE ŚWIĘTA, KTÓRE
PEWNY DZIEŃ W MIESIĄCU MAJĄ
PRZEZ KS. PIOTRA SKARGĘ SOCIETATIS IESU
PRZEBRANE, UCZYNIONE I W JĘZYK POLSKI PRZEŁOŻONE
I TERAZ ZNOWU OD NIEGO PO ÓSMY RAZ DO DRUKU
PRZEJRZANE, I Z ROCZNEMI DZIEJAMI KOŚCIELNEMI
KARDYNAŁA BARONIUSZA PORÓWNANE, Z PRZYDATKIEM
NIEKTÓRYCH ŻYWOTÓW NA KOŃCU
K R A K Ó W 1 9 3 6
W Y D A W N I C T W O K S I Ę Ż Y J E Z U I T Ó W
