ISTOTA CZŁOWIEKA - Ciało, Dusza, Duch - część 1

Człowiek składa się z: ciała, duszy, ducha (moja wiedza i na tym się będę skupiał)

Ew. Ł, 1, 46-47
46 Wtedy rzekła Maryja: Wielbi dusza moja Pana
47 i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

1 list do Tesaloniczan, 5, 23

23 Sam zaś Bóg pokoju niech uświęca was całych, aby nietknięty duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Ciało = „świątynia duszy i ducha”. Cielesność wyraża się m.in. 5 zmysłami tj. wzrok, słuch, zapach, smak, dotyk. Jeżeli nie mielibyśmy w/w 5 zmysłów tzn. że działamy w sferze ducha. Ciało niszczeje w momencie śmierci (dąży do śmierci).

List do Rzymian, 8, 5-9
5
Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch. 6 Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju: 7 ponieważ dążność ciała jest wroga Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. 8 A ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.

List do Rzymian, 12, 1-2
1
A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu miłą, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. 2 Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu miłe i co doskonałe.

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Dusza

Ew. J, 5, 25, 28-29

25 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą.

28 Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, kiedy wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos Jego: 29 i ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie do życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie na potępienie.

Pomiędzy śmiercią, a powszechnym zmartwychwstaniem istnieje stan pośredni. By wskazać na ciągłość relacji z Bogiem, która istnieje w tym stanie pośrednim, Kościół mówi o „duszy”. Kongregacja Doktryny Wiary wydała w 1979 r. dokument na temat niektórych kwestii eschatologicznych. Fragment z dokumentu - „...3. Kościół stwierdza dalsze istnienie i życie – po śmierci – elementu duchowego obdarzonego świadomością i wolą w taki sposób, że ja ludzkie trwa nadal. Na oznaczenie tego elementu Kościół posługuje się słowem dusza, dobrze znanym w Piśmie św. i w Tradycji. Chociaż wyraz ten przybiera w Biblii różne znaczenia, Kościół uważa jednak, że nie ma ku temu żadnej poważnej racji, aby go odrzucić, owszem, uznaje za rzecz bezwzględnie konieczną mieć jakiś środek słowny dla uzasadnienia wiary chrześcijańskiej”.

Moje zdanie:
Dusza to przezroczysty obłok, który do dnia śmierci jest zamknięty (uwięziony) w ciele człowieka, z pełnym zapisem historii człowieka. Dusza ma szansę stać się Aniołem w Niebie, o ile za życia w połączeniu z duchem człowieka należała do Ducha Prawdy – Jezusa Chrystusa. Dusza, aby stać się Aniołem po śmierci musi być oczyszczona. Oczyszczenie polega na wypaleniu wszystkiego co stanowiło źródło grzechu człowieka (czym zgrzeszyliśmy, tym musimy odpokutować) i jest przeszkodą wejścia do Królestwa Niebieskiego. Na duszę składa się: wola, umysł (rozum, intelekt, emocje), pamięć, świadomość. Tak jak napisałem wcześniej nasza dusza zawiera pełny zapis historii życia człowieka, tak więc kształtuje się przez nasze życie, wybory, decyzje. Każde nasze działanie i jego skutki, dobre czy złe uczynki, nasze myśli są zapisane w naszej duszy (pamięci). Jeżeli ktoś myśli, że nasze złe uczynki gdzieś.... znikają to bardzo się myli. Jeżeli człowiek skonstruował komputer z dyskiem – pamięcią, w której zapisywane są wszelkie prace na komputerze (w pamięci) to czy Bóg Stwórca nie potrafił stworzyć mechanizm – narzędzie z zapisem historii życia człowieka....? Oczywiście, że tak i właśnie takim narzędziem jest dusza, tutaj jedna z jej funkcji - pamięć. Dusza z jednej strony połączona jest z ciałem, a z drugiej z naszym duchem.

Uważam również, że nasza dusza w połączeniu z naszym duchem w momencie poczęcia posiada „bilans otwarcia” czyli początkowe dane, zaciągnięte z dusz naszych rodziców, przodków tj.

1) do czwartego pokolenia wstecz - skutki grzechów pokoleniowych. Bardzo rzadko, ale występują także przypadki, że dziecko w momencie poczęcia jest opętane. Znaczy to, dusza rodziców w połączeniu z duchem rodziców należała do diabła (różne przyczyny).
2) do tysięcznego pokolenia wstecz – nagrody, łaski Boga (można powiedzieć posag skutków dobrych uczynków naszych przodków).

Księga Wyjścia, 20, 5-6
5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który za nieprawość ojców karze synów do trzeciego i czwartego pokolenia, tych, którzy Mnie nienawidzą. 6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

Księga Wyjścia, 34,7
7 zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech, lecz nie pozostawiający go bez ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia.

Księga Liczb, 14,18
18
Pan nieskory do gniewu, bogaty w łaskę, przebacza niegodziwość i grzech, lecz nie pozostawia go bez ukarania, tylko karze grzechy ojców na synach do trzeciego, a nawet czwartego pokolenia.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Duch = łącznik z Bogiem, mądrość, sumienie

Księga rodzaju, 2, 7
7
wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

Ew.J, 24
Bóg jest duchem; trzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie.

Nasz duch stanowi łącznik z Duchem:
1) PRAWDY – Jezusa Chrystusa lub
2) „złego” w zależności jaki jest stan naszej duszy (skutki grzechów własnych lub przodków).

Czyli nasz duch albo należy do Ducha Prawdy - Jezusa Chrystusa albo „złego”, innej możliwości nie ma.

List Rzymian, 8, 1-13
Życie według Ducha
1
Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. 2 Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. 3 Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, 4 aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.5 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch. 6 Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju: 7 ponieważ dążność ciała jest wroga Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. 8 A ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. 10 Skoro zaś Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. 11 A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa [Jezusa] z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha. 12 Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. 13 Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha zadawać będziecie śmierć popędom ciała – będziecie żyli.

List do Galatów, 5, 16-26
Napięcie między duchem a ciałem
16
Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. 17 Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. 18 Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. 19 Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, 20 bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, 21 zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. 22 Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, 23 łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa. 24 A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. 25 Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. 26 Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc.

Ew. J, 3, 6
To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem.