SAN MARTÍN DE PORRES.

Marcin de Porrès OP (ur. 9 grudnia 1579 w Limie w Peru, zm. 3 listopada 1639 tamże) - święty Kościoła katolickiego, peruwiańskidominikanin, brat zakonny, mistyk

Był człowiekiem skromnym, określał siebie mianem „psa murzyńskiego”. Był jednak szanowany i podziwiany przez ludzi wszystkich klas i zawodów. Członkowie jego wspólnoty nazywali Marcina „ojcem dobroczynności” i mianowali go swoim przełożonym. W ciągu życia przejawiał nadprzyrodzone zdolności. Odnotowano też cuda przy jego grobie.Marcin był jednym z dwóch nieślubnych dzieci rycerza hiszpańskiego – Jana de Porrès i jego panamskiej kochanki o pochodzeniu afrykańskim – Anny Velazquez. Choć Porrès uznał Marcina za syna, czuł się skrępowany jego ciemnym kolorem skóry i zostawił go pod opieką matki. Około 1582 roku Anna odała chłopca na praktykę do balwierza. Trzy lata później piętnastoletni Marcin przyłączył się do zakonu dominikanów. Z racji tego, że był bratem świeckim (bez sakramentu święceń), pracował jako ogrodnik, fryzjer i pracownik rolny.
Założył sierociniec w Limie. Pielęgnował chorych, opiekował się ludźmi dotkniętymi zarazą i biednymi, bez względu na ich kolor skóry. Jednak szczególnie przejmował się losem czarnych niewolników. W domu swojej siostry prowadził schronisko dla porzuconych psów i kotów. Wybaczał również szczurom i myszom wyrządzane szkody, tłumacząc, że nie mają one dostatecznej ilości jedzenia.
Marcin został beatyfikowany przez papieża Grzegorza XVI w 1837. Kanonizował go w 1962 roku papież Jan XXIII. Równocześnie ogłoszono go patronem zgody na tle rasowym. Jego wspomnienie obchodzone jest 3 listopada.