"Chrześcijanie, którzy uważają się za postępowych, a Kościół odnowiony chcą budować na podstawie zespołowej modlitwy zwanej spontaniczną oraz na czytaniu Biblii według skojarzeń własnych, czasem zarzucają katolikom wiernym Tradycji, że postawa tych ostatnich jest naznaczona smutkiem i zgorzknieniem, podczas gdy oni są chorążymi radości chrześcijańskiej, twórcami wiosny Kościoła nowego. Sprawiają wrażenie, jakby na wspomnianą radość mieli prawo wyłączności, podczas gdy katolicy nie skupieni pod ich znakami, bywają postrzegani jako niedzisiejsi, jakby zesztywnieni w mrozie jakiejś kościelnej zimy, a czasem nawet jako mieszkańcy zakurzonego muzeum archeologicznego lub też ciemnogrodu. Artykuł niniejszy ma na celu wykazać, że wierność tradycji katolickiej nie tylko nie przygasza prawdziwej radości chrześcijańskiej, lecz jest nawet jej warunkiem koniecznym, i to z dwoistego względu: głównie dlatego, że bez pielęgnowania Tradycji sama Wiara katolicka i prawdziwy Kościół Chrystusowy nie mógłby …Więcej