Św. Marcin z Tours 11 listopada

Imię Marcin pochodzi od rzymskiego boga wojny Marsa (Martinus, czyli należący do Marsa). Imię to nadał mu ojciec, żołnierz rzymski, a potem trybun plebejski (tribunus plebis – urząd popularnie zwany trybunem ludowym) i rzeczywiście Marcin początkowo wstąpił w ślady ojca, rozpoczynając karierę w legionach. Tradycja wschodnia nazywa go Marcinem Miłościwym, co z kolei podkreśla drugą część jego życiorysu, kiedy to – po odejściu z wojska – wstąpił na drogę duchowną. Święty jest wprawdzie też patronem żołnierzy, ale sławę zyskał głównie jako biskup i dobrodziej wiernych.

Urodził się w Panonii, a konkretniej w części pokrywającej się obecnie z terenami Węgier. Dzieckiem będąc, przeniósł się z rodzicami do miejscowości Ticinum (Pawia) w Italii. Tam poznał chrześcijan i zachęcony ich przykładem został katechumenem w wieku lat dziesięciu. Ojciec, dobrze sytuowany poganin, nie był przychylny preferencjom religijnym swego syna i nie zezwolił na chrzest.

Marcin wstąpił do legionów i w roku 338 został wraz ze swym garnizonem przeniesiony do Amiens w Galii. Z tego okresu pochodzi pierwsze odnotowane zdarzenie stanowiące część jego dziejów jako świętego oddanego sprawie ubogich. Otóż jadącego na koniu żołnierza zatrzymał pewien nędzarz niemający czym odziać się w chłodniejszą porę. Martinus zdjął z siebie płaszcz żołnierski, rozdarł na pół i jedną część podał żebrakowi. Następnie we śnie ukazał mu się Chrystus Pan mówiący do aniołów: „Patrzcie.... Św. Marcin z Tours