"Istnieje harmonijna korespondencja między wami a ziemią którą zamieszkujecie,ponieważ ona również jest silna i odporna i odpowiada dużą ilością światła na ciemność,która ogarnia ją przez większą część roku.Zatroszczyć się przekazywać troskę,do tego powołni sa zwłaszcza ludzie młodzi,wspierani przykładem osób starszych.Troska o ziemię,troska o osobę,troska o historię.To co odziedziczyłeś w spadku,jeśli chcesz posiąść zdobąź jeszcze raz."
Nasi dziadkowie na wsi prowadzili właśnie takie życie,spokojne i uregulowane, praca na roli była czymś świętym,swary o miedzę dowodziły jak cenna była każda piędź ziemi,każda jej grudka.Bez własnej ziemi człowiek jest liściem targanym przez byle wiatr,obrona polskiej ziemi,nadanej nam,jak wierzono,bezpośrednio od Boga,zawsze była zaszczytnym obowiązkiem.Cały rok kościelny był wkomponowany w rytm liturgii pór roku,tę religijną harmonię między ludem,ziemią a Bogiem rozjechano buldożerem tzw.zmian posoborowych.Nie ma na wsi święcenia pól ani święcenia ziarna,uznano to za bałwochwalstwo,może dzięki tej pielgrzymce coś zaświta w głowach proboszczów i wiernych,może na usychających polach znowu pojawi się procesja w św.Marka.Dzięki świadectwu tych ludów może docenimy dziedzictwo i śmielej ze skarbca Kościoła będziemy wyciągać na nowo to co dawno sprawdzone.