" ...a cisza jest tak jak okna dalekiego blask , czai się w niej zagłady ognista ulewa , księżyc dzwoni za chmurą , jak nad grobem kask. Gubi się tu liczenie po omacku rąk, oddychać ustom trzeba , żeby nie umarły . Ta noc jest jak zamknięty szczelnie grobu strąk, którego promienie słońca nie dopadły .

I śpiewają ten mroźny kolędowy czas
A rzeka stoi w miejscu groźna w lód zakuta
I niesie się biała wigilijna nuta
Przez doły ciała pełne w którym oddech zgasł.

Każe mi milczenie nie dobywać słowom ,z płuc moich z gardła niespokojnym słów . I toczy się ziemia jak odcięta głowa a nad nią słychać szelest żerujących psów ! Nauczeni przyzywać Boga po imieniu , zapomnieni swego gdy naszła ich śmierć , wśród śnieżycy dreptają w niepewnym płomieniu Betlejemskiej Gwiazdy nadzianej na żerdź ...