KEP: nie popieramy projektów przewidujących karanie kobiet za aborcję
KEP: nie popieramy projektów przewidujących karanie kobiet za aborcję
Radio Maryja
fot. episkopat.pl Życie każdego człowieka jest wartością podstawową i nienaruszalną; księża biskupi przypominają, iż nie popierają projektów zapisów prawnych, które przewidują karanie kobiet, które dopuściły się aborcji – głosi komunikat z obrad zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski.
Fragment komunikatu KEP odczytał w środę rzecznik episkopatu ks. Paweł Rytel-Andrianik na konferencji prasowej podsumowującej dwudniowe obrady.
Księża biskupi podkreślili, że instytucje Kościoła nie zajmują się przygotowaniem projektów ustaw cywilnych, ale korzystają z prawa do wyrażania swoich opinii na temat proponowanych regulacji prawnych.
„W tym kontekście KEP zaznacza, iż życie każdego człowieka jest wartością podstawową i nienaruszalną. Biskupi przypominają, iż nie popierają projektów zapisów prawnych, które przewidują karanie kobiet, które dopuściły się aborcji” – podkreślono.
Jak zaznaczono, „te kwestie Kościół rozwiązuje w sakramencie pojednania i zgodnie z przepisami kodeksu prawa kanonicznego i normami etyczno-moralnymi”.
„Konferencja Episkopatu Polski zachęca jednocześnie do modlitwy w intencji kobiet, które swoim życiem wypełniają powołanie do macierzyństwa oraz w intencji kobiet, które przeżywają trudności w swoim życiu, aby znajdowały wsparcie ze strony rodziny i otoczenia” – podkreślono.
W środę w Warszawie podsumowano dwudniowe obrady 374. zebrania plenarnego KEP. Wśród głównych tematów było podsumowanie Światowych Dni Młodzieży, 1050. rocznica Chrztu Polski, Pielgrzymka Narodowa do Rzymu, Rok Miłosierdzia oraz uchodźcy.
„Jeżeli chodzi o inne tematy zebrania plenarnego KEP, to księża biskupi wspierają projekt, który mówi o możliwości wolnej niedzieli, aby podobnie jak w innych krajach europejskich, również była taka możliwość. Chodzi o troskę o rodziny w Polsce” – powiedział rzecznik episkopatu.
A jednak, w kluczowym starciu cywilizacji życia i śmierci KEP nie chce aby człowiek nienarodzony był chroniony w tych samych ramach prawnych co człowiek narodzony.: "W tej dyskusji, która przed nami musimy przyjąć dwa bezsporne z medycznego i prawnego punktu widzenia założenia. W innym razie będzie ona całkowicie oderwana od rzeczywistości i sprowadzimy ją do ideologicznego sporu, którym w …Więcej
A jednak, w kluczowym starciu cywilizacji życia i śmierci KEP nie chce aby człowiek nienarodzony był chroniony w tych samych ramach prawnych co człowiek narodzony.:
"W tej dyskusji, która przed nami musimy przyjąć dwa bezsporne z medycznego i prawnego punktu widzenia założenia. W innym razie będzie ona całkowicie oderwana od rzeczywistości i sprowadzimy ją do ideologicznego sporu, którym w istocie nie jest. Po pierwsze, dziecko poczęte jest człowiekiem. Tyle medycyna. Po drugie, każdy człowiek od chwili poczęcia ma przyrodzone prawo do życia i dlatego granice ochrony życia nie mogą być regulowane przez ustawodawcę. Tyle polskie prawo – od Konstytucji, po wyrok TK 26/96, aż po spójne w tym obszarze orzecznictwo. Obecne regulacje nie są wynikiem żadnego kompromisu, tylko całkowitej sprzeczności lewicowej nowelizacji ustawy w postaci tzw. przesłanki społecznej z polskim prawem, czyli starą i nową Konstytucją RP. Inne przesłanki o dopuszczalności nie były wówczas przez TK rozpatrywane. Przyjrzymy się im zatem, pod kątem obowiązujących w Polsce norm prawnych i poziomu zaawansowania medycyny: 1. Eugenika – trudno znaleźć w Konstytucji normy, które uzasadniałyby traktowanie ludzi ciężko i nieodwracalnie chorych, jako tych, którzy nie zasługują na pełną ochronę życia lub zdrowia. Czyli de facto dyskryminowanych według wskaźnika utylitarności życia. Nie muszę mówić jakie to otwiera pole do dalszych wyjątków i jak bolesne konsekwencje przynosi w praktyce, gdzie np. zajęcza warga jest wystarczającą przesłanką do zdjęcia z państwa obowiązku ochrony życia. 2. Gwałt – nie ma w Konstytucji norm, które pozwalałyby na ponoszenie przez osoby trzecie negatywnych konsekwencji działań przestępczych. To nie tylko kapitulacja państwa ze swoich obowiązków, ale krzycząca wręcz niesprawiedliwość. 3. Stan wyższej konieczności – rzecz najtrudniejsza do prawnej regulacji. I budząca najwięcej kontrowersji. Pytanie czy na gruncie naszego prawa karnego czyn bezprawny mógłby być nie tylko niekaralny, ale nawet nie zagrożony żadną sankcją. Taka regulacja budzi poważne wątpliwości. Szczególnie, że niekaralność jest doktryną ideologiczną, sformułowaną przez Heleną Wolińską, która uważała, że przekreślenie karalności ciężarnej jest równoczesne z przekreśleniem życia płodu. Wierzę, że i tutaj uda się znaleźć większość, która pójdzie za wspólnym dobrem i rozwiązaniem z XXI wieku, a nie smutnym pod tym względem wiekiem XX. Jednym słowem – mieliśmy do wyboru dwa projekty. Jeden całkowicie sprzeczny z polskimi normami prawnymi, a drugi, wypełniający ramy Konstytucji. Wybraliśmy właściwie, teraz czeka nas praca. Spokojne przekonywanie. I wiara, że uda się wypracować wspólne dobro."
