Zasada prymatu głoszenia Słowa Bożego przed sprawowaniem Sakramentów [jest to pierwszy punkt w dziale “Obowiązki prezbiterów”]
“Prezbiterzy, jako współpracownicy biskupów, mają przede wszystkim obowiązek opowiadania wszystkim Ewangelii Bożej” (PO 4)
przypis: dokument PO jest w tym zakresie wewnętrznie sprzeczny; i tak np. w PO 13 znajdziemy passus: “w tajemnicy Ofiary eucharystycznej (…) kapłani wypełniają swój główny obowiązek”
Msza jako uczta/synaksa/- zgromadzenie wiernych, któremu przewodniczy prezbiter
“Uczta eucharystyczna stanowi zatem ośrodek zgromadzenia wiernych, któremu przewodniczy prezbiter.” (PO 5)
przypis: ponownie dokument jest tu niespójny – znajdują się w nim również ortodoksyjne opisy natury Mszy Św np. “[kapłani] przez odprawianie Mszy sakramentalnie składają ofiarę Chrystusa” (PO 5)
Idea powszechnego kapłaństwa wiernych
“Prezbiterzy zatem nauczają wiernych składać Bogu Ojcu w ofierze Mszy boską żertwę i z nią ofiarowywać swe życie.” (PO 5)
Zasada ekumenizmu
“[Prezbiterzy] zwracając baczną uwagę na przepisy o ekumenizmie, niech nie zapominają o braciach, którzy nie zażywają pełnej wspólnoty kościelnej z nami” (PO 9)
Zasada postępu [m.in. w teologii] i dialogu
“Ponieważ zaś w naszych czasach ludzka kultura, a także święte nauki czynią nowe postępy, zachęca się prezbiterów, aby swą wiedzę o rzeczach Bożych i ludzkich odpowiednio i bez przerwy uzupełniali i aby w ten sposób przygotowali się do korzystniejszego dialogu ze współczesnymi.” (PO 19)
“Są na koniec prezbiterzy postawieni wśród świeckich, by prowadzili wszystkich do zjednoczenia w miłości, „miłością braterską nawzajem się miłując, w okazywaniu czci jedni drugich uprzedzając” (Rz 12, 10). Ich przeto zadaniem jest w taki sposób godzić różne poglądy, aby nikt w społeczności wiernych nie czuł się obcym.” (PO 9)
“Słudzy Kościoła (…) czują się jakby obcy w tym świecie, szukając z niepokojem, jakimi odpowiednimi środkami i słowami mogliby się z nim porozumieć” (PO 22)
Spotkanie ekumeniczne w toruńskim kościele św. Jana: Kard. S. Wyszyński, Prymas Polski z pastorem Z. Michelisem, wrzesień 1966
