Najdroższy! Rozważ najpierw, że Maryja nazwana jest „morzem” ze względu na obfitość i bogactwo posiadanej łaski. Dlatego napisano w Księdze Eklezjastesa: „Wszystkie rzeki wpływają do morza” (Koh 1,7). Tymi rzekami są charyzmaty Ducha Świętego. Stąd czytamy u Jana: „Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza. A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7, 38-39).
Jak wszystkie rzeki wpływają do morza, tak wszystkie charyzmaty świętych schodzą się w Maryi. Wpływają bowiem do Niej strumienie łask: aniołów, patriarchów, proroków, apostołów, męczenników, wyznawców i dziewic.
Wszystkie rzeki wpływają do morza, wszystkie łaski skupiają się w Maryi. Stąd może Ona zupełnie dobrze odnieść do siebie słowa Eklezjastyka: „We mnie wszelka łaska drogi i prawdy, we mnie wszelka nadzieja żywota i cnoty” (Syr 24,18). Cóż więc w tym dziwnego, że wszystkie łaski skupiają się w Maryi, przez którą tak wielka łaska spływa na wszystkich? Powiedział bowiem św. Augustyn: „Jesteś, o Maryjo, pełna łaski, którą znalazłaś u Boga i zasłużyłaś sobie na to, że możesz ją rozlewać po całym świecie”.
Wesprzyj nas już teraz!
Najdroższy! Rozważaj następnie, że Maryja podczas męki swego Syna była przepełniona goryczą, skoro Jej duszę przebił miecz boleści (Łk 2,35). Mogła więc słusznie włożyć w swe usta słowa Rut: „Nie nazywajcie mnie Noemi, to jest piękna, ale nazywajcie mnie Mara, to jest gorzka, gdyż Wszechmogący napełnił mnie goryczą” (Rt 1, 20). Goryczą była napełniona Noemi z powodu śmierci dwóch swoich synów (Rt 1, 5). Piękna i napełniona goryczą Noemi to obraz Maryi, która jest piękna przez uświęcające działanie Ducha Świętego, napełniona zaś goryczą z powodu Męki Swego Syna. […]
Maryja następnie jest „morzem goryczy” dla szatana i jego aniołów dlatego, że ich topi, podobnie jak Morze Czerwone stało się gorzkie dla Egipcjan, którzy w nim zostali zatopieni, o czym mówi Księga Wyjścia: „Pan przywiódł na nich z powrotem fale morskie” (Wj 15,19). O jak gorzkie i straszne było to morze dla Egipcjan! O, jak gorzka i pełna grozy jest Maryja dla szatanów! Stąd mówi św. Bernard: „Wrogowie widzialni nie boją się tak żadnego, nawet ogromnego zastępu wojska, jak moce piekielne imienia Maryi, Jej wstawiennictwa i przykładu. Znikają i rozpływają się niczym wosk przy ogniu, gdy spotykają się z częstym wspominaniem tego imienia Maryi, z pobożnym Jej wzywaniem i gorliwym naśladowaniem”.
Z kolei należy rozważyć to, że imię Maryja tłumaczy się jako „gwiazda morska”. Nazwa ta ze wszech miar Jej przysługuje, gdyż Ona faktycznie pełni funkcje tej gwiazdy. Czyta się bowiem niekiedy, i jest to prawdą, że żeglarze mają taki zwyczaj, gdy chcąc dopłynąć do jakiegoś kraju i aby uniknąć zbłądzenia, wybierają sobie jedną gwiazdę, która jest dla nich znakiem, a zarazem światłem kierującym ku miejscu, do którego mają dopłynąć. Takie jest też z pewnością zadanie naszej Gwiazdy Morskiej Maryi, która płynących po morzu tego świata w łodziach niewinności lub pokuty, kieruje do brzegów niebieskiej ojczyzny. Dlatego słusznie zauważa Innocenty: „Przy czyjej to pomocy mogą dobić do brzegów ojczyzny okręty narażone na tyle niebezpieczeństw? Z pewnością dzięki dwom rzeczom: drzewu i gwieździe, czyli przez wiarę w Krzyż i moc Światłości, którą zrodziła nam Gwiazda Morska Maryja”.
Konrad z Saksonii, Zwierciadło czyli pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy, w: Teksty o Matce Bożej. Franciszkanie średniowieczni, Niepokalanów 1992, s. 57-58.
