No cóż, całe to majaczenie autora tych majaków o nicku "aron" ja spuentuję przysłowiem: "Lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć" - a jak to rozumieć? - ano tak, że zawsze najlepiej wiązać się z ludźmi mądrymi, a w towarzystwie głupich nawet korzyść może się okazać pozorna - tak jak to widać po tych wszystkich "arona" wpisach.

I rada, idź człeku do spowiedzi, bo grzechy języka są ci nie znane.

Anja39, tak córko ten twój tekst, wg Arona, jest kluczem do zrozumienia sytuacji w jakiej znajdują się osoby popadłe w sekty.

Są sytuacje, w których dialog nie ma sensu. Tyle że żeby dojść do takiego wniosku trzeba najpierw próbować go prowadzić. Wtedy często okazuje się, że ten wyszczekany i zakłamany adwersarz, to tak naprawdę człowiek mocno zagubiony i poraniony. Wystarczyłoby go zwyczajnie z szacunkiem wysłuchać. Wystarczyłoby go dobrym słowem podnieć. Pokorne wysłuchanie i dobre słowo to świetny lek na ludzkie rany.

Dodałbym jescze od siebie, że ten "wyszczekany adwersarz" podobnie jak alkocholik, chcąc się wyleczyć z nałogu musi wpierw zrozumieć i zaakceptować że jest "w nałogu". Dopiero wtedy można rozpocząć kurację.

Danusiu wysłuchałem słów x, Jacka Bałemby usłyszałem to co mówi o Kościele oraz to że Msza w rycie Trydenckim jest skarbem i namawiał do wybierania tej mszy. I prosił żeby nie traktować źle księży lefebrystów. Nie mówił że msze w Bractwie są ważne, tylko wyraził radość że Papież Benedykt XVI pozwolił każdemu księdzu na odprawianie tej mszy. I to się tyczy tylko tych księży którzy są w strukturach Kościoła a nie tyczy tych o statusie księży tułaczy.
ps. jak łatwo Wam chować się za księży i za Bractwo gdy nie macie argumentów, zaraz twierdzicie że my atakujemy całe Bractwo czy wszystkich księży. Ale to nie jest prawda, przytaczane argumenty nie mają podłoża emocjonalnego bo to suche prawne fakty polemizujemy z Wami a nie z całym Bractwem czy z księżmi z Niego.

Krzysztof to co piszesz o propagandzie jehowitów i ich zasypywaniu słuchacza wyuczonymi na specjalnych kursach tekstami wyrwanymi z Pisma św to przypomina mi sposób działania sekty świadków Jehowy.

O. Blaza mówi podobnie o lefebrystach, o tym, że są zmanipulowani i wykorzystywani przez niedouczonych "teologów". Trudno z nimi rozmawiać bo oni mają swoje wyuczone formułki, czy to z babtysty Daviesa czy to błednie zrozumiane bądź zmanipulowane teksty Papieskiej Komisji Eclesia Dei.

ALERGIA NA DIALOG-bardzo dobry artykuł

Za dużo dialogu? Moim zdaniem jest odwrotnie. Dlatego dziś obserwujemy w naszym społeczeństwie tak ostrą polaryzację.
Dialog nie ma sensu. Proszę, całe lata dialogowaliśmy i do czego doprowadziliśmy? Z takimi opiniami polskich katolików coraz częściej spotkać można się już nie tylko w prywatnych rozmowach czy na internetowych forach, ale i w mediach. Nie inaczej było po odwołaniu prof. Chazana z funkcji dyrektora szpitala świętej Rodziny w Warszawie. Smutno mi się robi, gdy czytam albo słyszę coś takiego.
Bo opinie takie wygłaszają zazwyczaj ci, którzy od lat z dialogiem z inaczej myślącymi nic wspólnego nie mieli i mieć nie chcieli. Ci sami, którzy próbujących dialog prowadzić łatwo oskarżali o niewierność Kościołowi. Krzyża używali (oczywiście nie dosłownie!) jako tłuczka do walenia innych po głowie, różańca do duszenia, a prawdy do odzierania ludzi z szat godności. Od lat sycili się pochwałami w stylu „prawdziwy katolik!; ale im powiedział!”. Z taką samą pewnością siebie bronili życia (słusznie!), potępiali homoseksualizm (ostrożnie!) i kazali wierzyć – nie wiadomo czemu – w pancernego Tupolewa, którego nie może ot tak zniszczyć kontakt z ziemią. Teraz triumfują wygłaszając swoje „a nie mówiłem”. I pewnie ani przez moment w ich sercach nie zagości wątpliwość, że może dzisiejsza ostra polaryzacja stanowisk, w których obie strony konfliktu nie przebierają w słowach i działaniach, to między innymi skutek ich bezkompromisowego pójścia na konfrontację z inaczej myślącymi. Nie no. Oni są tylko szermierzami prawdy. A z prawdą się nie dyskutuje, nie tak? Typowe dla każdego tępego inkwizytora.
Są sytuacje, w których dialog nie ma sensu. Tyle że żeby dojść do takiego wniosku trzeba najpierw próbować go prowadzić. Wtedy często okazuje się, że ten wyszczekany i zakłamany adwersarz, to tak naprawdę człowiek mocno zagubiony i poraniony. Wystarczyłoby go zwyczajnie z szacunkiem wysłuchać. Wystarczyłoby go dobrym słowem podnieć. Pokorne wysłuchanie i dobre słowo to świetny lek na ludzkie rany. Przecież mamy rację, nie tak? Po co się ciskać, że ktoś jej nie rozumie albo nie chce przyjąć? Nie lepiej cierpliwie siać dobro wierząc, że w końcu ten trud przyniesie błogosławione owoce?
Racja, nasi słabi bracia w wierze potrzebują nieraz „zwarcia szyków”, w zalewie wrogości wodzów, którzy dadzą im poczucie bezpieczeństwa. Nie musi to jednak oznaczać konieczności pójścia na ostrą konfrontację z inaczej myślącymi. Powtórzę – jako chrześcijanie mamy rację. Ale nie mamy walczyć ze światem. Mamy być dla niego jak sól, mamy być dla niego jak światło; mamy z niewierzących robić uczniów, nie wrogów. Niech rozpoznają w nas uczniów Chrystusa po miłości wzajemnej, nie po niepohamowanym w oskarżaniu języku.

Propagandziści musżą pamiętać, że każde ich party się kiedyś skończy.
Zanim przyczłapali na Glorię lefebryści, mieliśmy tu mariawitów. Niestety, żadne "dyskusje" nie pomagały więc są już eks. Potem przyplątała się ukraińsko-słowacka sekta banity Dohnala. Atakowali zawzięcie papieży i całe duchowieństwo. Znudziło im się po roku.
Teraz natankowcy i lefebryści już prawie na wylocie. Kto następny?

Jak można z Wami rozmawiać jak za każdym razem na argument np. Msza NIEDZIELNA w Bractwie św. Piusa NIEWAŻNA Wy nie macie ochoty dać argumentu który by mówił ( na tym samym poziomie prawnym) coś przeciwnego a zaczynacie wyzywać od faryzeuszy i kpić sobie. I tak za każdym razem gdy ktoś da argument który Wy nie potraficie zbić. Do tego najczęstszym Waszym zarzutem jest Kiko wyciąganym za każdym razem gdy brak argumentów. Więc bez sensu jest dyskutowanie w ten chory sposób.