Czułem się przesłuchiwany. Ona oskarżała innych o demoniczność. o. Augustyn Pelanowski

Całość rekolekcji: Nie możesz spać, jeść, żyć, modlić się, bo tęsknisz, potrzebujesz kogoś. o. Augustyn Pelanowski
Wsparcie kanału: Wspieram kanał Prorok | zrzutka.pl
Nowy kanał: youtube.com/channel/UCSHXMAta2jEeKrvAH2OYUtQ

1 Krl 21, 1: Po pewnym czasie miało miejsce następujące wydarzenie: Nabot z Jezreel miał winnicę obok pałacu Achaba, króla Samarii. 2Achab powiedział do Nabota: „Oddaj mi twoją winnicę, gdyż przylega ona do mojego pałacu i chcę w niej urządzić ogród warzywny. W zamian dam ci inną winnicę, lepszą od niej. Jeśli zaś wolisz pieniądze, zapłacę za nią cenę, którą wyznaczysz”. 3Nabot jednak odpowiedział Achabowi: „Niech PAN mnie broni przed oddaniem tobie dziedzictwa moich przodków”.4Z powodu tych właśnie słów Nabota z Jezreel: „Nie dam tobie dziedzictwa moich przodków” Achab wrócił do swojego pałacu posępny i zagniewany. Potem położył się na swoim łóżku, odwrócił się do ściany i nie chciał nic jeść. 5Jego żona Izebel przyszła do niego i zapytała: „Dlaczego jesteś tak rozgoryczony i nie chcesz nic jeść?”. 6Opowiedział jej: „Rozmawiałem z Nabotem z Jezreel i poprosiłem go: Sprzedaj mi twoją winnicę albo, jeśli wolisz, dam ci za nią inną. On jednak odrzekł: «Nie dam ci mojej winnicy!»”. 7Jego żona Izebel powiedziała wtedy do niego: „To ty tak teraz sprawujesz rządy nad Izraelem? Wstań, jedz i rozwesel się. Ja dam ci winnicę Nabota z Jezreel”.
8Napisała w imieniu Achaba listy, umieszczając na nich jego pieczęć, i posłała je do starszych i dostojników, którzy mieszkali w mieście Nabota. 9W listach napisała: „Ogłoście post i posadźcie Nabota przed ludem. 10Potem posadźcie naprzeciw niego dwóch nikczemnych ludzi, aby złożyli świadectwo przeciw niemu: «Złorzeczyłeś Bogu i królowi!». Wyprowadźcie go później i ukamienujcie”. 11Starsi i dostojnicy, mieszkający w jego mieście, postąpili według zaleceń przekazanych im w listach, które Izebel do nich wysłała. 12Ogłosili post i posadzili Nabota przed ludem. 13Wówczas przyszło dwóch nikczemnych ludzi. Usiedli naprzeciw niego wobec ludu i zaświadczyli przeciw Nabotowi: „Nabot złorzeczył Bogu i królowi”. Zaraz potem wyprowadzili go poza miasto, gdzie go kamienowali. 14Następnie wysłali do Izebel wiadomość: „Nabot został ukamienowany i zmarł”. 15Gdy tylko Izebel dowiedziała się, że Nabot został ukamienowany i zmarł, powiedziała do Achaba: „Pospiesz się, przejmij winnicę Nabota z Jezreel, której nie chciał ci sprzedać, bo nie ma już Nabota wśród żywych, on umarł”. 16Kiedy Achab usłyszał, że Nabot umarł, natychmiast zszedł do winnicy Nabota z Jezreel, aby ją przejąć.