Wybrane Artykuły i Filmy.

Wstrząsające, nowe zeznania świadków z Jedwabnego: „To byli Niemcy!!!" (Polecam!)

Jeśli mieniący się katolikami osoby zdrowe / bo te dewiacje to obrzydliwa choroba i duszy i ciała i rozumu / nie rozumieją , że Bog nie stworzył grzechu i to szczególnie tego który w oczach Pana i większości ludzi jest / albo powinien być/ OBRZYDLIWOŚCIA to jak maja to pojąc i zrozumieć Ci CHORZY / lesbijki , geje i transwestyci no i też do nich należy zaliczyć pederastów/ , którzy - o czym świadczą w/w choroby są tysiące tysiące kilometrów OD BOGA .....natomiast przebywają w bliskości szatana .

Gdyby ktoś miał wątpliwości i uważał, że Kościół oficjalnie i zdecydowanie, jednoznacznie nie powinien się odciąć od "Przystani LGBT SDM" niech przeczyta Deklarację ruchu "Wiara i Tęcza":
W naszym działaniu rozpowszechniamy wiedzę, która pomaga pogodzić fakt bycia osobą LGBTQ z wiarą i przynależnością do Kościoła, bez żądania wyrzeczenia się swojej seksualności.

Mamy świadomość, że poglądy związane z akceptacją związków jednopłciowych oraz związków osób transpłciowych - różnią się od aktualnego nauczania Kościoła katolickiego, Kościoła prawosławnego oraz części Kościołów protestanckich.

Przez wieki liczni chrześcijanie zmagali się z konfliktem pomiędzy wiernością własnemu sumieniu, a posłuszeństwem nauczaniu magisterium Kościoła. Dotyczyło to wielu tematów, przykładowo - praw kobiet, aktualnych odkryć naukowych (teoria Kopernika, teoria ewolucji), zakazu sekcji zwłok, problemu zbawienia poza Kościołem. Jak wiemy oficjalne stanowisko ulegało z czasem zmianie.

Obecnie ludzie LGBTQ są namawiani do "leczenia" tzn zmiany orientacji w grupach typu "Odwaga"(niestety częste zjawisko w Kościele rzymskokatolickim, choć brak takich zaleceń w jego oficjalnych dokumentach) lub do życia w samotności,
Jest to sprzeczne z aktualnymi poglądami naukowymi oraz z poczuciem etycznym wielu ludzi.
Uważamy, że Kościół zmieni zdanie na ten temat, a naszym zadaniem jest przyspieszanie tego procesu poprzez przekonywanie osób duchownych oraz świeckich.

Jesteśmy w Kościele, ponieważ wierzymy Jezusowi który go założył i zostawił nam jako szczególną przestrzeń swojej żywej obecności.
W nim obdarza nas, a przez nas- wszystkich ludzi, swoimi łaskami.
Ta wiara jest dla nas najważniejsza. Uważamy, że brak pełnej akceptacji aktualnego nauczania Kościoła ma znaczenie drugorzędne.

Z oficjalnej strony "Wiary i Tęczy".
Tymczasem przewidziane sa też takie zdarzenia:
11:00 - Rev Jim Mulcahy. Jak budować relacje LGBT po chrześcijańsku?
12:30 - Msza święta / modlitwa
15:00 - Marcela Kościańczuk. Warsztat: Boże milosierdzie. Jak je rozumiemy? Jak je sobie wyobrażamy?
18:00 - "Wspomnienie Mychala". Film o franciszkaninie Mychalu Judge. Spotkanie i rozmowa z Brendanem Fayem, reżyserem filmu
Ktoś będzie te msze odprawiał przecież. Ksiądz jakiś.
Rozliczam się, czy nie dokonuję pomówień
Ale nie dokonuję.

A to że się ktoś spalił z rozpaczy ... Można współczuć. Ale trwanie w żadnym grzechu na psychikę dobrze nie wpływa. Więc i takie szaleńcze akty mogą się zdarzać. Szatan może wykorzystać takiego desperata jak niegdyś Judasz, by zrobił spektakularny pokaz, zamiast w ciszy własnego domu - publicznie, sugerując, że to Kościół jest winny. Niby jak ma się do tego odnieść Kościół? Odnosi się. Ofiaruj miłosierdzie Boże, każdemu. Odpuszcza grzech. Już większego cudu, z którym wiąże sie niejednokrotnie uzdrowienie i fizyczne, i duchowe nie ma. Można być człowiekiem pełnym Bożego Ducha, można odzyskiwać wolność, jeśli się tego pragnie. Wymuszając akceptacje grzechu nie ocali się nikogo. Nie sprawi, że ludzie ci będą szczęśliwsi. A zniszczy tych, którzy by się zbawili, a zwiedzeni pozorami zaakceptują grzech i staną się niezdolni do zdobycia życia wiecznego. To jest przeogromna odpowiedzialność za ludzi, przeogromna. Któż będzie za nich odpowiadał?

Problem jest w tym, z czym człowiek sie identyfikuje. Czy ze swoim grzechem czy z Chrystusem. Jeśli ktoś identyfikuje się ze swoim grzechem, nie może być uczniem Chrystusa. Uczeń Chrystusa wyrzeka się grzechu. Dlatego zakaz spotkań na SDM dla ludzi identyfikujących się z LGBT jest jedynym logicznym. Każdy z tych ludzi może przyjść bez transparentu grzechu do Chrystusa, i ze względu na własne życie wieczne żałować i nawracać się. Dla takiego człowieka Kościół jest zawsze otwartym. Trybunał Miłosierdzia jakim jest konfesjonał nie odrzuci nikogo załującego i wyznającego grzech. Po to jest Kościół.
Człowieka należy przyjąć. Ale grzech oddzielić, zabronić mu wchodzenia do Kościoła. Zakazać takich spotkań przy tej okazji. W innym dniu mogą się spotykać, czy gdzie indziej. Ale i czas i miejsce jest dążeniem do zupełnej zatraty i zaciemnienia tego co jest grzechem a co nie, co jest Kościołem, a co nie, co prowadzi do zbawienia a co nie.

KR44 Poniżej jest wzorzec postępowania św. JPII wobec rewolucji LGBT jakie Kard. otrzymał w Rzymie. Ponadto w Krakowie "szaleje" Ks. D. Oko. Chyba że ktoś liczy na transpozycje epidemii syfilisa kanadyjskiego na Polskę? Zamiast letniej postawy można było zaprosić Dr. Camerona (wyleczonego homoseksualistę) i uruchomić Ks. Oko aby uświadomili Papieża, biskupów i propagandzistów z LGBT podczas ŚDM że z chorobliwych zboczeń można i trzeba jak najszybciej wyjść z łaską Bożą przez ręce Matki Niepokalanej aby zwiększyć własne szanse na otrzymanie łaski życia wiecznego.
......................................................................................................................
Działacze (LGBT) zarzucają (św.) Janowi Pawłowi II homofobię[28]. Twierdzą oni, że przejawiało się to w wyjątkowym zainteresowaniu (w negatywnym znaczeniu), jakie spotkało osoby LGBT za jego pontyfikatu, począwszy od upomnienia biskupów amerykańskich w roku 1979, krytykę wyświęceń biskupów ujawniających swoją orientację homoseksualną, a skończywszy na wydanej już po śmierci papieża, ale przygotowywanej jeszcze pod jego zwierzchnictwem, instrukcji ograniczającej przyjmowanie homoseksualistów do stanu kapłańskiego. Za porażkę papieża niektóre środowiska uważają również nieodnoszenie się do dramatycznych przypadków łamania praw człowieka wobec osób LGBT; wspominają samospalenie na placu św. Piotra w 1998 roku Alfredo Ormando, protestującego przeciwko obojętności Kościoła na problemy osób LGBT. Kościół w żaden sposób nie odniósł się do tego wydarzenia[29].

Bardzo dobre spostrzeżenie.
W podobnym tonie wyrażał się ksiądz profesor Guz o udziale w "świętowaniu" 500 rocznicy luterskiej reformy.
------------------------------------------------------------------
pytanie : Proszę księdza - jak w tej perspektywie, ma się zapatrywać biedny, skołatany katolik, który już sam nie wie kim jest..., jak ma się zachować w perspektywie obchodów rocznicowych, które już dziś są artykułowane i ponoć są też oświadczenia, czy nawet dokumenty katolicko-protestanckie o uczestniczeniu w 500-letniej rocznicy reformacji LUTRA. Jak mamy się zachować za rok o tej porze....
odp: Drodzy państwo. To jest kurtuazja, która ma swoje zapodmiotowanie w apelu Jezusa z Nazaretu, abyśmy wszystko czynili, aby zdobyć dla Chrystusa każdego człowieka. Drodzy państwo, jeżeli strona kościelna - mówię tutaj generalnie - nikogo nie wyłączając - jeżeli strona kościelna, będzie obchodzić reformację z INNYCH RACJI, jak tylko z faktu, żeby pójść i zdobyć tych ludzi dla Boga, to popełni akt APOSTAZJI, czyli HEREZJĘ. Bo... drodzy państwo - świętować taką zbrodnię, świętować utożsamienie Boga z szatanem jest najwyższym aktem HEREZJI. Nie znam drugiego człowieka w dziejach kultury duchowej - szeroko pojętej, poza Marcinem LUTREM, który w tak systematyczny sposób dokonał satanizacji Boga. I teraz pytanie - czy wolno mi taki akt, najwyższej APOSTAZJI, najtragiczniejszy akt w dziejach ducha, by Boga Przenajświętszego, wiecznie Doskonałego utożsamić z szatanem, jeśli ktoś chciałby pójść i świętować taki akt - jest, czy raczej będzie HERETYKIEM. Nie ma na to innego określenia.
Ale, musimy tutaj być bardzo uważni, mądrzy i roztropni. Jeżeli ktokolwiek, kto mieni się być katolikiem, pójdzie, ale po to, by po tych opłotkach protestantyzmu szukać człowieka, żeby go zdobyć dla Boga i Kościoła Chrystusowego, to niech idzie, ale... wolno mu iść TYLKO i WYŁĄCZNIE w tym celu. Ale, jeżeli wypowie, że chce świętować, czy współświętować reformację, będzie ZDRAJCĄ Ewangelii, Boga i samego Kościoła, zbudowanego na świętym Piotrze i jego apostolstwie.

Kolejny link: www.gazetalubuska.pl/…/geje-i-lesbijki…

Proszę posłuchać tej demagogii, Ten przekaz wraz z brakiem oficjalnego zakazu pod insygniami tegoż ruchu zaowocuje mylnym przekonaniem, że można być LGBT i chrześcijaninem. A to się wyklucza. Nie można żyć w taki sposób i być chrześcijaninem. Gdyby mieli zamiar dołączyć do Kościoła ta cała medialna oprawa nie byłaby im potrzebna. To kolejny atak na Kościół, któremu nie ma się kto właściwie przeciwstawić.

Gdyby na Love Parade weszły w tłum obrończynie praw nienarodzonych, już by popamiętały do końca życia. Takie imprezy oddzielają kordony policji. WIęc służby porządkowe powinni rozgraniczyć imprezy LGBT_SDM a SDM właściwe. Ale to nie ten czasy.

Tu nie chodzi o miłość bliźniego, tylko o oswojenie ludzi, że homoseksualiści też chcą być chrześcijanami. A tego się pogodzić nie da. Jeśli są poranieni przyszliby w inny sposób, nie tak.

Oficjalnie nie wydano pozwolenia, ale spotkanie z hierarchią było. Nie zostało to jednoznacznie zakazane. W tym kontekście postawa Kościoła powinna być jednoznacznie przeciwko. Jeśli hierarchia z organizatorami się spotyka, pozwala na nieoficjalną akceptację. Ze względu na uniknięcie zgorszenia przecież można było się jasno odżegnać. Poza tym takie spotkanie można zabezpieczyć się przed agresją afiszującego się środowiska LGBT za pomocą służ porządkowych. To by było jednoznaczne sprzeciwienie się.
Milczenie, albo udawanie że jest dobrze pozwala wyskuć wniosek, że nie jest źle. A jest. Ta tych ludzi po takiej medialnej akcji będzie patrzeć młodzież i kodować sobie, że można wierzyć i żyć jak oni. Tlerancja zostanie wdrukowana jako oficjalna twarz miłosierdzia.. To jest zgrozą.