Polacy mają ginąć za kraj wymyślony przez Lenina, Stalina i Chruszczowa. Ukraina, dla której USA ryzykują III wojnę światową i kryzys gospodarczy, jest „błędem” rosyjskiego komunizmu.

Planują wymordować Polaków w wojnie z Rosją, (i już mordują) dlatego stale podnoszą poziom nienawiści ...

David Stockman
Przekazy są dziś głośno i wyraźnie - od rozbijającego się funta, przez odrzucenie rządów establishmentu we Włoszech, Szwecji i nie tylko, po apel premiera Węgier Orbana o zakończenie wojny sankcyjnej i zrobienie tego szybko. Postawmy więc sprawę jasno: bezmyślna interwencja Waszyngtonu w wewnętrznej sprzeczce między Rosją a Ukrainą i towarzysząca jej globalna wojna sankcji jest z pewnością najgłupszym, najbardziej destrukcyjnym projektem, jaki powstał na brzegach "Potomaku" w dzisiejszych czasach. I architekci tego perfidnego szaleństwa — Biden, Blinkin, Sullivan, Nuland i inni. al. – nie może być wystarczająco surowo potępiony.

W końcu to szaleństwo jest realizowane w imię abstrakcyjnych norm politycznych – rządów prawa i świętości granic – które czynią Waszyngton pośmiewiskiem. Bardziej niż jakikolwiek inny naród na planecie ziemia (i na dłuższą metę) seryjnie i rażąco naruszał te standardy dziesiątki razy w ostatnich dziesięcioleciach. Między innymi interwencje Waszyngtonu w Serbii, Iraku, Afganistanie, Libii, Jemenie, Syrii, Somalii itp. były nie tylko bezcelowe; były także oczywistym pogwałceniem samych rządów prawa i świętości granic, o które Waszyngton bije się teraz coraz mocniej w piersi.

Co więcej, pławiąc się w tej nieskrępowanej hipokryzji, Waszyngton porzucił wszelkie pozory zdrowego rozsądku co do tego, dlaczego ten konflikt miał miejsce w pierwszej kolejności i dlaczego jest on całkowicie nieistotny dla bezpieczeństwa narodowego amerykańskiej ojczyzny, a także Europy. . Podstawowym faktem jest to, że poza historycznie krótkim okresem żelaznych rządów komunistycznych w czasach sowieckich, Ukraina nigdy nie była państwem narodowym w swoich granicach przypadkowych po 1991 roku. W rzeczywistości przez ponad 275 lat przed 1918 r. znaczna część jego terytoriów była pograniczami, wasalami i jawnymi prowincjami carskiej Rosji; a wcześniej części składowe cesarstwa polsko-litewskiego i innych. Nie mamy więc do czynienia z inwazją agresywnego sąsiada na od dawna ugruntowane, spójne etnicznie i językowo państwo, ale z pozostałymi "potpourri" odrębnych języków, terytoriów. gospodarki i historie, które zostały zniszczone przez brutalnych komunistycznych władców w latach 1918-1991.

W związku z tym szybko zbliżająca się ciemna, mroźna zima stagflacyjnego upadku w Europie nie odbywa się w heroicznej obronie wielkich zasad proponowanych przez Waszyngton i NATO. Wręcz przeciwnie, sprowadza się ona do bezsensownego i brudnego interesu zachowania nikczemnego status quo ante, który powstał na ziemiach na północ od Morza Czarnego, nie przez zwykły przebieg historycznej ewolucji i narastanie państw narodowych, ale przez krwawo- ręce Lenina, Stalina i Chruszczowa.

W każdym razie oszałamiające koszty ekonomiczne dla zwykłych narodów Europy w dążeniu do tak wytartego i bezprawnego celu zaczynają się rejestrować wśród cierpiących od dawna ofiar elitarnych władców Brukseli. Stąd pioruny z włoskich wyborów w ten weekend i równoległy apel Viktora Orbána do Unii Europejskiej o zniesienie sankcji, a tym samym potencjalnie obniżenie cen energii o połowę za jednym zamachem.

Orbán nie jest też jedynym, który wzywa do zniesienia sankcji, a grecki premier Kyriakos Mitsotaki wzywa również do zniesienia sankcji rosyjskich. Inni przywódcy polityczni, tacy jak Matteo Salvini, który przewodzi konserwatywnej partii Ligi i będzie główną siłą w nowym rządzie Włoch, mówi, że Europa potrzebuje „przemyślenia” rosyjskich sankcji ze względu na szkodliwe skutki gospodarcze. Podobnie konserwatywna partia Alternatywa dla Niemiec (AfD) również naciska na zakończenie sankcji i ponowne otwarcie gazociągów Nord Stream 1 i 2 z powodu rosnących kosztów energii w Niemczech (Czyżby to Niemcy same zniszczyły ten rurociąg z pomocą USA, to był stały wewnętrzny spór dopow.). Na przykład posłanka AfD do Bundestagu Mariana Harder-Kühnel powtórzyła ostatnio apel Orbána. „Biurokracja UE przykręciła śrubę sankcjom, a teraz płacimy rachunek” – powiedziała.

W tym kontekście notowania od piątku na rynku walutowym dla funta szterlinga przemawiają mocniej niż cokolwiek innego. Funt brytyjski na krótko spadł do najniższego poziomu w historii na początku tego tygodnia, osiągając 1,0349 USD w azjatyckich godzinach handlu, przebijając poprzedni rekordowy poziom z 1985 r. Co więcej, dzisiejsze nurkowanie z klifu nastąpiło w piątek o 3%, po nowym rządzie Truss. ogłosiła radykalne obniżki podatków i ogromne wsparcie energetyczne dla przedsiębiorstw i osób fizycznych. Podobnie cena brytyjskiego długu rządowego spadła wraz z funtem, a rentowności ponownie gwałtownie wzrosły. 10-letnie obligacje rządowe przyniosły 4,11%, o 28 punktów bazowych więcej niż w piątek i oszałamiające 342% w porównaniu z 0,93% zaledwie rok temu.

Z braku wątpliwości, oto ścieżka funta szterlinga w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy. To ogromny kciuk w dół od rynków walutowych, jeśli kiedykolwiek istniał.

Ale istotna sprawa to nie tylko keynesowska gadanina na temat „błędu” obniżenia najwyższej stawki podatku dochodowego o 45% i usunięcia innych czynników zniechęcających do pracy i inwestycji, które powodują, że brytyjskie stawki krańcowe sięgają nawet 60%. Te obniżki miażdżących stawek podatkowych, które zarówno konserwatywny, jak i laburzystowski rząd ustanowiły na szczycie brytyjskiego państwa opiekuńczego, są od dawna spóźnione i w rzeczywistości będą stymulować kompensacyjną działalność gospodarczą.

Tym, co tak naprawdę zniszczy resztki stabilności fiskalnej Wielkiej Brytanii, jest całkowicie niemądry plan Truss, by zamrozić wszystkie ceny energii dla wszystkich obywateli i przedsiębiorstw kosztem ponad 200 miliardów dolarów rocznie lub 5% PKB. Ale to jest szaleństwo neokonów. Jeśli Londyn chce uwolnić swoich konsumentów od uciążliwych cen energii i rachunków za media, wystarczy, że posłucha rady Orbana i zakończy wojnę sankcji przeciwko rosyjskiemu eksportowi energii, żywności i innych towarów. I nie kosztowałoby to Skarbu ani grosza. To znaczy, krach funta powinien być pobudką także dla Europy i Waszyngtonu. Wypowiadając wojnę produktywnemu i pokojowemu handlowi z Rosją, który wcześniej panował, europejscy przywódcy – zwłaszcza nowy rząd Wielkiej Brytanii – poświęcili własny dobrobyt i standard życia swoich obywateli na rzecz niezwykle skorumpowanego, antydemokratycznego reżimu. w Kijowie, która poświęcona jest zachowaniu nienaruszonego niczego szlachetniejszego niż martwa ręka sowieckiego Prezydium. Albo jak słusznie podsumował nasz przyjaciel James Howard Kunstler:

Zgódźmy się, że miejsce zwane Ukrainą nigdy nie było interesem Ameryki. Przez wieki ignorowaliśmy to, poprzez wszystkie barwne szarże kawalerii tam i z powrotem Turków i Tatarów, panowanie dzielnych Kozaków Zaporoskich, okrutne nadużycia Stalina, potem Hitlera i nudne, szare lata od Chruszczowa do Jelcyna . Ale potem, po zniszczeniu Iraku, Afganistanu, Libii, Somalii i wielu innych miejsc w wielkim hegemonicznym skowronku, zawodowi podżegacze wojenni z naszej ziemi i ich catamites w Waszyngtonie uczynili z Ukrainy swój kolejny specjalny projekt. Zorganizowali zamach stanu w 2014 r. w Kijowie, który obalił wybranego prezydenta, pana Janiukowicza, aby założyć gigantyczny salon gier hazardowych i międzynarodową pralnię pieniędzy. Drugim celem strategicznym było przygotowanie Ukrainy do członkostwa w NATO, co w efekcie sprawiłoby, że wysunięta baza rakietowa tuż przy granicy z Rosją. Bo cóż, Rosja, Rosja, Rosja!

Wracamy więc do aktualnego pytania: każde ukraińskie wybory prezydenckie od 1991 roku ujawniały radykalny podział na prorosyjskie populacje na wschodzie i południu oraz antyrosyjskich nacjonalistów w centrum i na zachodzie. Kiedy usunięto pięść rządów komunistycznych z kolczugą, w rzeczywistości Ukraina stała się terytorium, które tęskniło za podziałem na bardziej podatne jurysdykcje rządów. Oto na przykład wyniki wyborów z 2010 roku, w których na urząd prezydenta znalazł się prorosyjski polityk, a w końcu doszło do puczu Waszyngtonu podczas powstania Dziewicy, który wkrótce wpędził kraj w wojnę domową.

Powyższa mapa ledwo oddaje rzeczywiste liczby. W wielu obszarach popierających żółtą Tymoszenko głosy opowiedziały się w 80% lub więcej za nacjonalistyczną kandydaturą tej ostatniej, podczas gdy na większości obszarów niebieskich prorosyjski Janukowycz zdobył podobną masową liczbę. Nie był to jednak jednorazowy przypadek krótkoterminowej polityki wyborczej: w rzeczywistości chodziło o nawrót sposobu, w jaki fałszywy naród ukraiński był składany w całość w ciągu ostatnich trzech stuleci.

Przed końcem I wojny światowej nie było państwa ukraińskiego. Podobnie jak sztuczne i niezrównoważone ustroje Czechosłowacji i Jugosławii, które zostały stworzone przez wyrachowanych polityków w Wersalu (zwłaszcza wyborców krajowych starających się o Woodrowa Wilsona), Ukraina była produktem inżynierii geopolitycznej – w tym przypadku przez nowych władców Związku Radzieckiego .

Rzeczywiście, historyczne pochodzenie „Ukrainy” można opisać w pigułce. To, co miało stać się Ukrainą, dołączyło do Rosji w 1654 r., kiedy Bohdan Chmielnicki, hetman wojska zaporoskiego, zwrócił się do rosyjskiego cara Aleksieja o przyjęcie wojska zaporoskiego do Rosji. Innymi słowy, Imperialna Rosja dała początek państwu ostatnich dni Ukrainy, przyłączając na swoją służbę przerażających Kozackich Wojowników, którzy zamieszkiwali jej centralny region.

Armię i niewielkie terytorium znajdujące się wówczas pod kontrolą hetmana nazywano „u kraine”, co po rosyjsku oznacza „na skraju”, termin, który powstał w XII wieku na określenie ziem na pograniczu Rosji.

W ciągu następnych 250 lat ekspansjonistyczni carowie anektowali coraz więcej sąsiednich terytoriów, nazywając wschodnie i południowe regiony „Noworusią” (Nową Rosją), która to terytoria obejmowała zakup Krymu przez Katarzynę Wielką od Turków w 1783 roku.

To znaczy, że w czasach niepodległości Ameryki sercem dzisiejszej Ukrainy rządziło długie ramię carskiej autokracji.
Oczywiście po rewolucji bolszewickiej mapa zmieniła się radykalnie. W 1919 Lenin stworzył socjalistyczne państwo ukraińskie na części terytorium byłego Imperium Rosyjskiego. Ukraina oficjalnie stała się Ukraińską Republiką Ludową ze stolicą w Charkowie w 1922 r. (przeniesiona do Kijowa w 1934 r.).

W związku z tym nowe komunistyczne państwo pochłonęło Noworusję we wschodniej i południowej części zielonego obszaru na poniższej mapie, w tym w regionach Doniecka i Ługańska, a także regiony Chersoń i Zaporoże graniczące z Morzem Azowskim i Morzem Czarnym, które są miejsca dzisiejszych referendów sukcesyjnych sponsorowanych przez Rosję.
Następnie w 1939 r., w wyniku niesławnego paktu niemiecko-sowieckiego, Stalin zaanektował wschodnie tereny Polski, oznaczone żółtymi obszarami mapy. Tym samym historyczne terytorium Galicji i polski Lwów zostały włączone do Ukrainy wspólnym dekretem Stalina i Hitlera.

W czerwcu 1940 r. Stalin zaanektował północną Bukowinę (obszar brązowy) od Rumunii. A potem na konferencji w Jałcie w 1945 roku, pod naciskiem Stalina wobec Churchilla i Roosevelta, węgierska Ruś Zakarpacka została włączona do Związku Radzieckiego i przyłączona do Ukrainy. Razem wzięte, te stalinowskie konfiskaty są obecnie znane jako Zachodnia Ukraina, której ludzie, co zrozumiałe, nie przywiązują wagi do rzeczy rosyjskich. W tym samym czasie 85% rosyjskojęzycznej ludności zamieszkującej fioletowy obszar (Krym) zostało podarowane Ukrainie przez Chruszczowa w 1954 r. właśnie w celu rozszerzenia własnego przystąpienia do komunistycznej dyktatury.

Niemniej jednak, po rozpadzie Związku Radzieckiego, Ukraina odziedziczyła te komunistyczne granice, w których było ponad 40 milionów Rosjan, Polaków, Węgrów, Rumunów, Tatarów i niezliczonych pomniejszych narodowości – wszyscy uwięzieni w nowo ogłoszonym kraju, w którym nie szczególnie pragną mieszkać.

Rzeczywiście, powód, dla którego nieszczęsne państwo „Ukraina” potrzebuje pomocy w podziale, a nie wojny o zachowanie rękodzieła carów i komisarzy, dobrze podsumował Alexander G. Markovsky w American Thinker:

Dzisiejsza wojna domowa na Ukrainie jest zatem znacznie zaostrzona przez fakt, że w przeciwieństwie do pluralistycznych społeczeństw, takich jak USA, Kanada, Szwajcaria i Rosja, które są tolerancyjne dla różnych kultur, religii i języków, Ukraina nie jest. Nic dziwnego, że oddanie pluralizmowi nie było jej mocną stroną. Mimo że reżim kijowski nie miał historycznych korzeni w zamieszkiwanych przez siebie nieruchomościach, po ogłoszeniu niepodległości narzucił ukraińskie zasady i język ukraiński na ludność nieukraińską.

W rezultacie na Krymie i wschodniej Ukrainie zawsze dominowały nastroje prorosyjskie – od uznania oficjalnego statusu języka rosyjskiego po całkowitą secesję. Zachodnia Ukraina zawsze skłaniała się ku swoim korzeniom polskim, rumuńskim i węgierskim. Polska, zdecydowanie antyrosyjska, nie może przegapić tej strategicznej okazji, by odzyskać swoją ziemię i pomścić upokorzenie wywołane przez konferencję jałtańską.

Nacisk Zachodu na utrzymanie status quo ukraińskich granic ustanowionych przez Lenina, Stalina i Hitlera obnaża rozdźwięk między doktryną strategiczną a zasadami moralnymi.

Rzeczywiście, Polacy nie ukrywają swoich ambicji. Prezydent RP Andrzej Duda powiedział niedawno: „Przez dziesięciolecia, a może, nie daj Boże, przez wieki nie będzie już granic między naszymi krajami – Polską i Ukrainą. Nie będzie takiej granicy!”

Rumunia nie jest daleko w tyle, zwłaszcza że wielu mieszkańców dawnej północnej Bukowiny nosi już rumuńskie paszporty.

Terytorium Ukrainy to mozaika cudzych ziem. Jeśli chcemy zakończyć tę szaloną wojnę i zapewnić pokój w Europie, zamiast nazywać sponsorowane przez Rosję referendum we wschodniej Ukrainie fikcją, powinniśmy przeprowadzić uczciwe referendum we wszystkich spornych terytoriach pod auspicjami ONZ i pozwolić ludziom zdecydować, jaki rząd chcą.

Nie trzeba dodawać, że Waszyngton nie myśli o podziale fałszywego państwa Ukrainy. W końcu usunęłoby to ostatni neokonserwatywny powód szerzenia błogosławieństw Wiecznych Wojen na najpiękniejsze części planety.
It Looks Like Ukraine, for which the US is risking WWIII and Economic Depression, is itself an "Error" of Russian Communism. Do you want your sons and daughters to die for the borders of a country concocted by Lenin, Stalin, and Khrushchev?
...

Ukraina zrobiła wszystko by sprowokować Rosję - (wstąpienie do NATO , broń atomowa, cofnięcie praw człowieka rosyjskojęzycznym, w tym zakaz języka rosyjskiego , stałe wezwania do mordowania Rosjan jako podludzi, stałe bombardowanie wschodnich republik .... itd)... a równocześnie wmówili, że Rosja chce zdobyć Europę - UE rzucona na kolana przez Straussów The EU brought to its knees by the Straussians, by Thierry Meyssan ... "Przekonali Unię Europejską, że Moskwa chce zaanektować najpierw Ukrainę, a potem całą Europę Środkową. Tym samym przekonali Brukselę do zaprzestania wszelkiego handlu z Rosją. Rozpoczynający się kryzys energetyczny skłania Unię Europejską do przerw w dostawach prądu i prądu, które spustoszą życie jej obywateli i gospodarkę".... Polska idzie, ma iść na wojnę z Rosją Poland goes to war with Russia

Ministerstwo Obrony Narodowej i Wojsko Polskie, w październiku i listopadzie, organizują dla chętnych, dorosłych Polaków bezpłatne, jednodniowe szkolenia pod hasłem „Trenuj z wojskiem”. „Trenuj z wojskiem” – szkolenia wojskowe dla każdego - Ministerstwo Obrony Narodowej - Portal Gov.pl ... "Aby stać się mięsem armatnim" (za jeden dzień tylko tyle ich nauczą) , Polacy cały czas programowani do nienawiść , transfer pieniędzy , wydatki na zbrojenie sugerują że Polacy mają ginąć , za nie długo , w bezsensownej wojnie... Polacy teraz już giną za Babilon;

Dwa bataliony polskich najemników zniszczone 15 kilometrów od Zaporoża
Dwa bataliony polskich najemników rozmieszczonych na Ukrainie zostały pokonane na północy obwodu zaporoskiego. Kilka godzin temu stało się wiadomo o prawie całkowitym zniszczeniu dwóch batalionów polskich najemników (około 350 osób - red.) 15 kilometrów na południowy wschód od Zaporoża. W tej chwili wiadomo, że polscy najemnicy ponieśli bardzo poważne straty - według wielu danych zniszczeniu uległo nawet 70% pierwotnego składu obu jednostek. Wiadomo, że dwa bataliony polskich najemników zostały zaangażowane w celu próby opóźnienia postępu sił LNR na tym kierunku. Te ostatnie aktywnie wykorzystywały bezzałogowe statki powietrzne i 60-mm. moździerze. W rezultacie ustalenie pozycji najemników było bardzo problematyczne, jednak w wyniku kontrataku członkowie polskiej PMC ponieśli miażdżące straty i najprawdopodobniej zostali zmuszeni do natychmiastowego rozpoczęcia odwrotu. Informacje o poważnych stratach wśród najemników z polskiej PMC potwierdzono również w LPR, zaznaczając, że lokalizacja jednostek znana jest tylko w przybliżeniu. Jednak w chwili obecnej kierunek ten jest właściwie wolny dla dalszej ofensywy. Two battalions of Polish mercenaries destroyed 15 kilometers from Zaporozhye

W ataku na Liman wzięło udział nawet 500 zagranicznych najemników z najbardziej znanych PMC na świecie - W ataku brali udział najemnicy z USA, Polski, Rumunii i Wielkiej Brytanii. Sądząc po materiałach wideo opublikowanych przez ukraińskie wojsko i danych z przechwytywania radiowego, zagraniczni najemnicy byli aktywnie zaangażowani w ataki na Drobyshevo, Lyman i Yampol. Mówimy o prawie 500 najemnikach z całego świata, w tym z Polski, Rumunii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Up to 500 foreign mercenaries from the most famous PMCs in the world took part in the attack on Liman

Czy tu byli Polacy... Zniszczono największą ukraińską kolumnę pojazdów pancernych. Gdy wojska ukraińskie próbowały skoncentrować swoje siły uderzeniowe w rejonie osady Davydov Brod, w celu późniejszego przejścia do ataku, znaczne siły wojsk ukraińskich zostały zniszczone dzięki szybkiemu wykryciu przez siły sojusznicze. Jak się okazało, w rejonie osady Davydov Brod znajdowało się co najmniej 50 pojazdów pancernych, lekko opancerzonych i nieopancerzonych, w które uderzyły uderzenia operacyjne. W rzeczywistości jest to jedna z największych kolumn ukraińskich pojazdów pancernych, która została skutecznie zniszczona przez siły sojusznicze. Na prezentowanych kadrach wideo można bezpośrednio zobaczyć zarówno sam konwój sprzętu wojskowego, jak i skutki uderzeń w niego. Co znamienne, część absolutnie zdatnego do użytku sprzętu została po prostu porzucona, co świadczy o tym, że Siły Zbrojne Ukrainy były zupełnie nieprzygotowane na niespodziewane uderzenie sił sojuszniczych. Według kanału Telegram Rybar, ukraińskie wojska porzuciły m.in. zagraniczny sprzęt wojskowy. "W sumie do 50 jednostek zarówno lekko opancerzonych pojazdów, jak i pickupów "cart" zaatakowało zarządzenia obronne. Materiał filmowy pokazuje pole zaorane przez pociski w pobliżu Davydov Brod i porzuconą kolumnę ukraińskiego sprzętu. Wśród porzuconego sprzętu widać kilka pojazdów opancerzonych Kozak, a także francuski transporter opancerzony VAB (4x4).... The largest column of Ukrainian armored vehicles was destroyed near Davydov Brod