Św. Paweł Pustelnik 15 stycznia.

Zapewne każdy w Polsce słyszał o założonym na Węgrzech, ale zdominowanym liczebnie przez polskich duchownych zakonie paulinów. Mniej zaś głośna niż sam zakon jest historia św. Pawła z Teb, który użyczył mu pośrednio swego imienia. Ów długowieczny święty starzec przebywał na tym łez padole przez dziesięć dekad – od III do IV wieku, a żywot jego spisał św. Hieronim na podstawie przekazów św. Antoniego opata i jego uczniów. Nazywany jest pierwszym pustelnikiem, ponieważ jest pierwszym, którego imię zachowało się w Tradycji.

Paweł pochodził z zamożnej rodziny arystokratycznej zamieszkałej w Dolnych Tebach. Opatrzność, która wyposażyła go hojnie dobrami materialnymi, poskąpiła lat życia jego rodzicom, którzy zmarli, gdy chłopiec miał piętnaście lat. Tragedia rodzinna zbiegła się kilka lat później z dramatem tysięcy chrześcijan, prześladowanych przez cesarza Decjusza. Młodzian był zmuszony, zostawiwszy majątek, uchodzić w góry i kryć się w jaskini. Na miejscu tak rozsmakował się w życiu odosobnionym, iż postanowił nie wracać już do gwaru świata. Choć był wykształcony, władał biegle greką i łaciną, obrał żywot najmniejszego i ukrytego przed światem w mrokach skał sługi Bożego.

Żywot św. Pawła tebańskiego jest zobrazowaniem słów Bożych o ptakach niebieskich odzianych i żywionych lepiej niż sam Salomon. Gdy bowiem... Św. Paweł Pustelnik