@wacula W tej kwestii, której bronisz takich form mszy, żeby dzieciom było fajnie i się nie nudziło, bo trzeba mieć wykształcenie pedagogiczne, napiszę ci dokładnie taką samą sytuację i skutki do czego prowadzą takie "rozluźnione msze święte dla dzieci i młodzieży".
W mojej parafii w latach 90 były dokładnie w każdą niedzielę o godz. 11 msze tzw. dla dzieci i młodzieży. Chodziło na tą mszę mnóstwo ludzi tak, że kościół był pełny. Ksiądz grał na gitarze, kazania były "hiii, heee, juhuuu" ksiądz czasem pożartował, było fajnie i wesoło. Uatrakcyjniali Mszę św. jak tylko się dało.
Ja również chodziłem na takie Msze jako wieku 4-7 lat. I podobało mi się. Ale mama moja też chodziła ze mną na normalne Msze św., w tygodniu, gdzie nie było takich fajerwerek tylko normalna muzyka organowa i normalne pieśni kościelne i ksiądz nie robił z siebie pajaca na ołtarzu.
Wracając do poprzedniego wątku, takie "msze" trwały w mojej parafii do roku 2000. Ksiądz, który grał na gitarze okazało się potem, że zaszedł w ciąże z marianką tzw. dzieckiem Maryi. Rzucił w końcu kapłaństwo. Potem gdy przyszedł nowy proboszcz do mojej parafii, powiedział jasno: "Nie będziemy urządzać cyrku z kościoła" i zakazał takich Mszy. Masa ludzi odeszła z tego powodu z kościoła i dzisiaj wiernych możesz spokojnie policzyć w mojej parafii w pamięci, a w tygodniu spokojnie na 10 palcach u rąk. Ja nie odszedłem z tego powodu z kościoła, dlaczego? Bo z racji tego, że mama moja często chodziła ze mną na normalne msze, gdzie nie było cyrków i dzięki normalnym mszą wiedziałem, że Bogu należy się szacunek, że Pan Bóg to nie jest mój kumpel tylko Bóg, że Mszę należy kontemplować pomimo, że do końca jej jeszcze nie rozumiałem i że Msza to nie jest jakaś rozrywka, tylko spotkanie z Jezusem, z Jego ofiarą. A i chciałbym zaznaczyć, że moja mama nie miała wykształcenia pedagogicznego, a jakoś potrafiła przekazać mi wiarę, ale tą łaskę wiary zawdzięczam najbardziej Panu Bogu.