Frühlingsgedicht. Frühlingsgedicht zu Psalm 8,4-9 Die Natur bricht auf zum Leben, Bäume werden wieder grün. Unsere Herzen froh erbeben, sehnen sich zum Lichte hin! Ach, die langen Wintertage, deckten …Mehr
Frühlingsgedicht.
Frühlingsgedicht zu Psalm 8,4-9
Die Natur bricht auf zum Leben,
Bäume werden wieder grün.
Unsere Herzen froh erbeben,
sehnen sich zum Lichte hin!
Ach, die langen Wintertage,
deckten wie ein Leichentuch. Unsere Sehnsucht, unsere Klage, drückten uns wie einen Fluch! Nun endlich werden Tage länger und die Sonne wärmt uns schon. Vom Baum am Fenster grüßt ein Sänger, mit frohem, hellen Glockenton! Du unser Gott hast dies geschaffen, die ew’gen Zeiten der Natur. Das Himmelszelt, das wir begaffen, das Leben all auf Feld und Flur! Wir danken Dir für diese Erde, für warme Sonne, Pflanz und Tier. Dein Schöpfermacht gepriesen werde, und Deine Gnade für und für!
(Frühlingsgedicht, Autor: Johannes Kandel, 2011)
Matricaria
Jeśli skrzydła oblokę różanej zorze
A lotem za ostatnie udam się morze,
I tam mię Ty wymacasz, i tam mię snadnie
Twoja nieuchroniona ręka dopadnie.
Jesliby też tak człowiek pomyślił sobie,
Żeby w nocnych ciemnościach miał ulec Tobie,
Myli się na swych myślach. Noc naciemniejsza
U Ciebie nad połudne światło jaśniejsza.
Ćma Tobie nic nie zaćmi, noc i ciemności
Wszytki są przeźroczyste Twej …Mehr
Jeśli skrzydła oblokę różanej zorze
A lotem za ostatnie udam się morze,
I tam mię Ty wymacasz, i tam mię snadnie
Twoja nieuchroniona ręka dopadnie.

Jesliby też tak człowiek pomyślił sobie,
Żeby w nocnych ciemnościach miał ulec Tobie,
Myli się na swych myślach. Noc naciemniejsza
U Ciebie nad połudne światło jaśniejsza.

Ćma Tobie nic nie zaćmi, noc i ciemności
Wszytki są przeźroczyste Twej opatrzności.
Ty myśli wiesz, Ty moje znasz tajemnice,
Tyś mię w żywocie tworzył mojej rodzice.

Ten związek tak misterny ciała naszego
Cud jest niewysłowiony rozumu Twego.
Dziwne są czyny Twoje, o mocny Boże,
Tego nigdy przeć dusza moja nie może.

O Panie, jako wielce są znamienite
Rady Twoje, jako są wielce obfite!
Rychlej piasek we wszytkich morzach zrachuję,
A myśląc o nich mniej wiem, im więcej czuję.

Jan Kochanowski Psalm 139