Swięty Ludwik-Maria Grignon de Montfort o nabożeństwie do Matki Najświętszej- część druga.
TOTUS TUUS EGO SUM MARIA! Maryjność według św. Ludwika-Marii Grignon de Montfort : część druga. W przedłużeniu objawień danych Służebnicy Bożej Marii z Agredy część I. Dziewica Maryja, Kim Ona jest? według Służebnicy Bożej Marii z Agredy część II. Jezus Mesjasz, Kim On jest? według Służebnicy Bożej Marii z Agredy Poznaj Matkę Najświętszą i oddaj się Jezusowi Chrystusowi przez Jej pośrednictwo: Nie pożałujesz nigdy!
Najświętsza Panna Maryja według św. Ludwika-Marii Grignon de Montfort.
Miejsce Matki Najświętszej Maryi jest wyjątkowe w Bożym Planie Stworzenia i Zbawienia świata Aniołów i Ludzi. Warto poznać i pokochać świętą Wolę Bożą, która uczyniła Maryję swoim Arcydziełem: Jej się oddać i w ten sposób dojść do Boga z jej pomocą i wstawiennictwem. Najbardziej do spopularyzowania zakonu karmelitów przyczynił się właśnie szkaplerz karmelitański. Według podania miała go wręczyć św. Szymonowi sama Matka Boża 16 lipca 1251 roku w Cambridge i przyrzec, że kto będzie nosił szatę Jej dzieci duchowych, temu zapewnia szczególną pomoc i opiekę za życia, a przede wszystkim po śmierci: nie umrze bez łaski Bożej ten, kto szkaplerz ów będzie wiernie nosił. TOTUS TUUS EGO SUM DOMINE, EGO SUM MARIA
Mojżeszowi W STARYM a MARYI w NOWYM TESTAMENCIE Bóg się OBJAWIŁ!
Czytanie z Księgi Wyjścia (Wj 3, 1-6. 9-12) Bóg objawia się Mojżeszowi.
Gdy Mojżesz pasł owce swego teścia imieniem Jetro, kapłana Madianitów, zaprowadził owce w głąb pustyni i doszedł do Góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: «Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, że podchodzi, by się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu Bóg: «Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: «Teraz oto doszło do Mnie wołanie Izraelitów, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie: Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu». A Mojżesz odrzekł Bogu: «Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?» A On powiedział: «Ja będę z tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, iż po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze». Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 6-7 (R.: por. 8a)
Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Refren.
On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Refren.
Dzieła Pana są sprawiedliwe, *
wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.
Drogi swoje objawił Mojżeszowi, *
swoje dzieła synom Izraela.
PICCARRETA
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. (Por. Mt 11, 25)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza (Mt 11, 25-27) Tajemnice królestwa objawione prostaczkom
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Jedno z przysłów arabskich głosi: «Jeśli w ciemną noc, czarna mrówka idzie po czarnej ścianie, Bóg ją widzi». Przed Bogiem nie ma tajemnic ani sekretów. Dla nas są, ale nie dla Boga, przed którym przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są otwarte i zbadane do końca. Pan mówi dziś, w uniesieniu: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom» (Mt 11,25). Tak, bo nikt nie jest w stanie poznać tych lub podobnych ukrytych tajemnic, nawet próbując wyciągnąć je na światło dzienne za pomocą najbardziej zaawansowanych studiów, ani poprzez mędrkowanie. Głębokie życiowe sekrety zawsze będą lepiej znane staruszce bez wykształcenia szkolnego niż pretensjonalnemu naukowcowi, który spędził lata na najbardziej prestiżowych uniwersytetach. Istnieje rodzaj wiedzy, który zdobywa się wiarą, prostotą i wewnętrznym ubóstwem. Dobrze powiedział św. Klemens Aleksandryjski: «Noc jest czasem odpowiednim dla tajemnic; to właśnie wtedy dusza —pokorna i uważna— zwraca się ku sobie samej, snując refleksje nad własną kondycją; to właśnie wtedy spotyka Boga».
Święta Matka Teresa : „ Życzliwe słowa mogą być krótkie : łatwe do wymówienia, ale ich echa są naprawdę nieskończone”.
Czym właściwie jest szkaplerz?
Przez szkaplerz rozumiemy szatę wierzchnią, której używali dawni mnisi w czasie codziennych zajęć, aby nie brudzić habitu. Spełniał więc szkaplerz rolę fartucha gospodarczego. Potem przez szkaplerz rozumiano szatę nałożoną na habit. Mówi o nim już reguła św. Benedykta w kanonie 55 dotyczącym ubrania i obuwia braci. Wszystkie dawne zakony noszą po dzień dzisiejszy szkaplerz. Szkaplerz w znaczeniu religijnym oznacza strój, który jest znakiem zewnętrznym przynależności do bractwa, związanego z jakimś konkretnym zakonem. Tak więc istnieje szkaplerz: brunatny - karmelitański (w. XIII); czarny - serwitów (w. XIV), od roku 1860 kamilianów; biały - trynitarzy, mercedariuszów (w. XIV), Niepokalanego Serca Maryi (od roku 1900); niebieski - teatynów (od roku 1617) i Niepokalanego Poczęcia Maryi (w. XIX); czerwony - męki Pańskiej; fioletowy - lazarystów (1847) i żółty - św. Józefa (w. XIX). Ponieważ z noszeniem szkaplerza były związane szczególne odpusty i łaski duchowe, było wielu chętnych, którzy do poszczególnych bractw szkaplerznych się wpisywali i w ten sposób rozszerzali daną rodzinę zakonną. Bractwa szkaplerzne spełniały rolę III Zakonu św. Franciszka czy też oblatów. Mogli należeć do nich ludzie świeccy wszelkich stanów, a także duchowni. Ponieważ było niewygodnie nosić szkaplerz taki, jaki nosili przedstawiciele danego zakonu, dlatego z biegiem lat okrojono go do dwóch małych płatków płótna, zazwyczaj z odpowiednim wizerunkiem na nich. Na dwóch tasiemkach noszono go w ten sposób, że jedno płócienko było na plecach (stąd nazwa łacińska scapulare), a druga na piersi. Taką formę zachowały szkaplerze do dnia dzisiejszego. Bywało i bywa dotąd jeszcze, że osoby pobożne należały do kilku bractw i dlatego nosiły kilka szkaplerzy, aby cieszyć się większą ilością duchowych przywilejów, o które poszczególne zakony pilnie zabiegały w Rzymie. W roku 1910 papież św. Pius X zezwolił ze względów praktycznych na zastąpienie szkaplerza medalikiem szkaplerznym.
Pokładając ufność w Jezusie Chrystusie, który jest zmartwychwstaniem i życiem zawiadamiamy, że w poniedziałek, 14 lipca 2025 r. w Baltimore zakończyła się ziemska pielgrzymka śp. ks. Roberta WOJSŁAWA, chrystusowca, (l. 52), duszpasterza polonijnego w Stanach Zjednoczonych.
Więcej informacji podamy w późniejszym czasie.
Zawierzajmy śp. ks. Roberta Bożemu Miłosierdziu oraz otoczmy modlitwą jego najbliższych.
Wieczny odpoczynek, racz mu dać Panie,
a światłość wiekuista niechaj mu świeci na wieki wieków. Amen.
... Jezu, ufam Tobie!
* * *
Ks. Robert Wojsław SChr, syn Jana i Marii z Pietrzaków, urodził się 27 kwietnia 1973 r. w Nowym Sączu. Miesiąc później, 27 maja 1973 r., został ochrzczony w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja w Moszczenicy Niżnej. Sakrament bierzmowania przyjął w Starym Sączu 5 maja 1987 r. W sierpniu 1993 r. , po ukończeniu szkoły średniej – Technikum Elektrycznego w Nowym Sączu i zdaniu egzaminu maturalnego, zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. Po sześciotygodniowym aspirandacie w końcu września 1993 r. rozpoczął w Mórkowie k. Leszna kanoniczny nowicjat. Po rocznej próbie nowicjackiej 29 września 1994 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Następnie podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa w Poznaniu, podczas których ponawiał śluby zakonne oraz przyjął posługi lektoratu i akolitatu. W czasie studiów dzielił swoim talentem muzycznym posługując jako seminaryjny organista oraz angażując się w działalność kleryckiego zespołu muzycznego „Gaudeamus” (szczególnie przez udział w wyjazdowych koncertach w polonijnych parafiach i wakacyjnej praktyce koncertowej w naszej parafii we Władysławowie). Studia zwieńczył obroną pracy magisterskiej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wiosną 2000 r., do którego afiliowane było podówczas nasze seminarium. Pod koniec studiów 11 kwietnia 1999 r. złożył w Poznaniu profesję wieczystą, a 25 maja 1999 r. przyjął święcenia diakonatu. Święcenia kapłańskie przyjął 23 maja 2000 r. z rąk abpa Juliusza Paetza, ówczesnego metropolity poznańskiego w prastarej katedrze poznańskiej.
Po święceniach i prymicjach podjął pracę duszpasterską w parafii pw. Świętego Ducha w Szczecinie Zdrojach. Jego roczna posługa w tej parafii zaowocowała nagraniem płyty przez działającą w niej od dziesięciu lat scholę dziecięcą „Szmaragdowe Duszki”. Kolejne trzy lata, od 2001 r. do 2004 r., pracował w parafii pw. Chrystusa Króla Wszechświata w Stargardzie Szczecińskim, a następny rok – w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. W 2005 r. został skierowany do duszpasterskiej pracy polonijnej w prowincji Królowej Polonii Zagranicznej obejmującej Stany Zjednoczone i Kanadę i posługiwał w następujących polonijnych ośrodkach duszpasterskich: w Los Angeles, CA, Chicago, IL, Sterling Heights, MI, Lawrenceville na przedmieściach Atlanty, GA i Baltimore, MD w USA oraz w Guelph, ON w Kanadzie. W maju 2025 r. wraz ze swoimi kolegami kursowymi w Poznaniu i Mórkowie uroczyście obchodził srebrny jubileusz kapłaństwa. W poniedziałek 14 lipca 2025 r. w Baltimore, MD zakończyła się jego ziemska pielgrzymka.