Edward7
222.8K

Zmiana znaczenia Eucharystii i Mszy Św. - plan zniszczenia Kościoła przez masonerie

Które punkty "Mistrzowskiego planu" i "Lucyferycznego planu zniszczenia Kościoła Św." - są teraz realizowane przez masonerię. Komunia "na rękę" to ich plan, który już dawno zaplanowali, jednak …More
Które punkty "Mistrzowskiego planu" i "Lucyferycznego planu zniszczenia Kościoła Św." - są teraz realizowane przez masonerię. Komunia "na rękę" to ich plan, który już dawno zaplanowali, jednak stopniowo pragną więcej zniszczenia, ci którzy mówią podobnie, (jak poniżej) są wykonawcami tego planu masonerii i pomocnikami diabła;
"Chrystus Bóg nie jest jądrem Eucharystii, ale przekonywanie, że Eucharystia jest ucztą braterstwa, jest bankietem wraz z innymi chrześcijanami, gdy gromadzą się oni, aby kochać jeden drugiego".
"Pozwolić kobietom i osobom świeckim na rozdawanie Komunii Św. Argumentować, iż mamy teraz czas świeckich. Zacząć podawać Komunię Św. na rękę i na stojąco lub siedząco jak protestanci, zamiast na klęcząco; mówiąc, iż w ten sposób czynił sam Chrystus. Zgromadzić opłatki dla mszy szatańskich.
"Po zapanowaniu antypapieża rozwiązać Synod Biskupów, związki księży, świeckie grupy doradców. Zabronić jakiejkolwiek osobie kościelnej angażowania się w politykę. Mówić, że Bóg kocha …
More
Edward7
Co to jest Msza święta?
Msza święta jest uobecnieniem Ofiary Krzyżowej
. Chrystus ofiaruje w niej Ojcu w sposób bezkrwawy za pośrednictwem kapłana swe Ciało i swą Krew, które w sposób krwawy ofiarował na krzyżu. Msza św. jest więc prawdziwą ofiarą, przez którą udzielane są nam zasługi Ofiary Krzyżowej.
Sobór Trydencki naucza:
„Kto mówi, że we Mszy św. nie ofiaruje się Bogu prawdziwej i właściwej …
More
Co to jest Msza święta?
Msza święta jest uobecnieniem Ofiary Krzyżowej
. Chrystus ofiaruje w niej Ojcu w sposób bezkrwawy za pośrednictwem kapłana swe Ciało i swą Krew, które w sposób krwawy ofiarował na krzyżu. Msza św. jest więc prawdziwą ofiarą, przez którą udzielane są nam zasługi Ofiary Krzyżowej.
Sobór Trydencki naucza:
„Kto mówi, że we Mszy św. nie ofiaruje się Bogu prawdziwej i właściwej ofiary (...) niech będzie wyklęty”
96 .
Dalej Sobór Trydencki uczy, że Chrystus „podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, w której był wydany (1 Kor 11, 23), aby swej ukochanej Oblubienicy – Kościołowi zostawić widoczną (jak tego wymaga natura człowieka) ofiarę, przez którą ma być uobecniana owa raz na krzyżu złożona ofiara, aby jej pamiątka trwała aż na wieki, a jej zbawienna moc udzielała się na odpuszczenie grzechów, jakie przez nas codziennie są popełniane... ofiarował Bogu Ojcu swe Ciało i swą Krew pod postaciami chleba i wina” 97 .
Przez słowa: „Czyńcie to na moją pamiątkę”, ustanowił Apostołów kapłanami i dał im polecenie celebrowania tej ofiary w przyszłości 98 . Tenże sobór tak mówi o stosunku Ofiary Krzyżowej do ofiary Mszy św.: „W obu ofiarach jest ta sama żertwa – Jezus Chrystus.

We Mszy nie ofiaruje się chleba i wina (gdyż one przestają istnieć w momencie przeistoczenia), ale Ciało i Krew Jezusa Chrystusa”. Także kapłan jest ten sam, z tą wszakże różnicą, że na krzyżu Chrystus ofiarował się sam, a w Mszy posługuje się człowiekiem – kapłanem, który jednak działa tylko jako instrument Chrystusa. Różny jest sposób ofiarowania. Na krzyżu Chrystus ofiarował się w krwawy sposób, we Mszy czyni to w sposób bezkrwawy.
Podwójna konsekracja, tj. oddzielne przeistoczenie chleba w Ciało i wina w Krew Chrystusową, służy jednak zaznaczeniu oddzielenia się na krzyżu Ciała i Krwi Chrystusa .

Jak powinno się przyjmować Komunię św.?
Komunia święta musi być przyjmowana w pełen uszanowania sposób, gdyż zawiera ona Pana Jezusa Chrystusa z Bóstwem i Człowieczeństwem, Duszą, Ciałem i Krwią. To uszanowanie znajduje najlepszy wyraz w praktyce Komunii św. do ust, przy której kapłan kładzie Hostię klęczącemu wiernemu na język.
Prawda o rzeczywistej obecności Jezusa Chrystusa w tym sakramencie jest niedwuznaczną nauką
Pisma św. Chrystus mówi: „Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarmem, a krew moja
prawdziwie jest napojem. Kto pożywa ciało moje, i pije krew moją, ma życie wieczne, a ja go
wskrzeszę w dzień ostatni” (J 6, 55n). Podczas ustanowienia Mszy świętej podczas Ostatniej
Wieczerzy „wziął Jezus chleb, błogosławił, łamał i dawał uczniom swoim, i rzekł: Bierzcie i jedzcie,
to jest ciało moje. A wziąwszy kielich, dzięki czynił, i dał im mówiąc: Pijcie z tego wszyscy.
Albowiem to jest krew moja Nowego Testamentu, która za was będzie wylana na odpuszczenie
grzechów” (Mt 26, 26n).
Dlatego wszyscy chrześcijanie przez półtora tysiąclecia wierzyli w rzeczywistą obecność Chrystusa
i wielce czcili ten sakrament jako najwyższy dar Pana. Dopiero w XVI w. reformatorzy
poprowadzili całe rzesze ludzi do odstępstwa od wiary w Eucharystię.

Czy Komunia św. na rękę jest godną formą?
Komunia św. na rękę w pozbawionej szacunku formie, w jakiej obecnie jest praktykowana, jest nie
do pogodzenia z wiarą w rzeczywistą obecność Chrystusa w Komunii św. i dlatego należy ją
odrzucić. W tej formie nigdy nie istniała ona w Kościele.
W niektórych częściach starożytnego Kościoła istniała wprawdzie Komunia św. na rękę, jednak z
opisów i rysunków wiemy, że była zupełnie inaczej praktykowana niż to się dzieje obecnie.
Komunikujący podchodził w pochylonej postawie, przy czym dłoń musiała być przynajmniej w
niektórych miejscach owinięta chustą. Kapłan kładł mu Hostię na prawą rękę, a wiemy przyjmował
ją wtedy ustami, nie chwytając jej dłonią. Natomiast zwyczajne dzisiaj na Zachodzie chwytanie
Hostii prawą ręką stanowi w odniesieniu do Ciała Pańskiego nieprzystojny gest wzięcia w
posiadanie. Św. Cyryl Jerozolimski wzywa wiernych do ostrożności, aby żadna cząsteczka nie
spadła na ziemię: „Uważaj, aby nic z tego nie spadło na ziemię. Czemu pozwoliłeś spaść, jest jakby
stratą twych własnych członków. Powiedzże mi: Gdyby ci ktoś dał złoty pył, czy nie podniósłbyś go
sumiennie, aby nic się nie zmarnowało i abyś ty żadnej nie poniósł szkody? Czyż nie powinieneś
więc daleko więcej uważać, aby nie zmarnowała się żadna drobina tego chleba, co droższy jest nad
złoto i szlachetne kamienie?” 112 . Tutaj wszystko oddycha uszanowaniem. Gdzie słychać dzisiaj
podobne wezwania? Przez zwyczaj Komunii św. na rękę spada na ziemię wiele cząstek, którym nie
poświęca się najmniejszej uwagi. To jest obiektywny brak szacunku wobec Chrystusa!
Ponadto prawdziwym postępem było zniesienie przez Kościół Komunii św. na rękę i wprowadzenie
obowiązkowej dla wszystkich Komunii św. do ust. Duch Święty prowadzi Kościół przez stulecia.
Jeśli się sądzi, że uczynione w ciągu wieków zmiany są złe i trzeba wrócić do początków, to tym
samym zaprzecza się przewodnictwu Kościoła przez Ducha Świętego.
Przypisy:
112.V katecheza mystagogiczna. Kempten-Monachium, t. 41 (1921), s. 390 n.

70. Jakie są następstwa Komunii św. na rękę?
Przynajmniej częściowym następstwem Komunii św. na rękę i na stojąco jest utrata przez wielu
wiernych wiary w rzeczywistą obecność Chrystusa w sakramencie Eucharystii. Kto poważnie
wierzy, że w Komunii św. otrzymuje Boga-Człowieka, ten nie może doń przystępować bez oznak
szacunku. Komunia św. na rękę doprowadziła wpierw do oziębłości i obojętności, a w końcu do
utraty wiary w ogóle.
Oczywiście, także inne czynniki odgrywają tutaj swą rolę, przede wszystkim zła katechizacja i złe
kazania, gdzie często dzisiaj ogranicza się obecność Chrystusa do obecności symbolicznej i
zaprzecza się prawdziwemu przeistoczeniu chleba w Ciało Chrystusa. Komunia św. na rękę
przygotowała jednak wiernych do przyjęcia tych błędnych nauk, gdyż jeżeli Hostia jest tylko
symbolem Chrystusa, to nie dziwi, że Komunię św. przyjmuje się bez szczególnych oznak
szacunku.

fragenty z - ks. Mateusz Gaudron FSSPX Katechizm o kryzysie w Kościele