Wielkanocne procesje konne na Łużycach (Niemcy) Łużyczanie, naród słowiański zamieszkujący tereny wschodniej Saksonii, są potomkami Słowian, którzy ok. 660 r. dotarli na obszar między rzekami Łabą …Więcej
Wielkanocne procesje konne na Łużycach (Niemcy)
Łużyczanie, naród słowiański zamieszkujący tereny wschodniej Saksonii, są potomkami Słowian, którzy ok. 660 r. dotarli na obszar między rzekami Łabą, Saławą, Odrą i Kwisą. Od X - XI wieku plemiona Milczan (dzisiejsi Łużyczanie Górni) oraz Łużyczan (dzisiejsi Łużyczanie Dolni) znalazły się pod zwierzchnictwem Niemieckim. Od XVI wieku władze niemieckie coraz silniej działały na rzecz asymilacji Łużyczan z ludnością niemiecką. Tereny łużyckie były kolonizowane przez Niemców, co wpływało na germanizowanie się ludności pochodzenia słowiańskiego. Następnie reformacja, którą zapoczątkował Marcin Luter spowodowała, iż 90% Łużyczan stało się ewangelikami. Po straszliwej tzw. „wojnie trzydziestoletniej” /1618-1648/ zakończonej pokojem westfalskim uprawomocniono już poprzednio podjętą w Augsburgu uchwałę: „czyje panowanie – tego wyznanie”, co utrwaliło podział Niemiec na katolickie i protestanckie. Wtedy to cała północna i wschodnia Rzesza Niemiecka …Więcej
Łużyczanie, naród słowiański zamieszkujący tereny wschodniej Saksonii, są potomkami Słowian, którzy ok. 660 r. dotarli na obszar między rzekami Łabą, Saławą, Odrą i Kwisą. Od X - XI wieku plemiona Milczan (dzisiejsi Łużyczanie Górni) oraz Łużyczan (dzisiejsi Łużyczanie Dolni) znalazły się pod zwierzchnictwem Niemieckim. Od XVI wieku władze niemieckie coraz silniej działały na rzecz asymilacji Łużyczan z ludnością niemiecką. Tereny łużyckie były kolonizowane przez Niemców, co wpływało na germanizowanie się ludności pochodzenia słowiańskiego. Następnie reformacja, którą zapoczątkował Marcin Luter spowodowała, iż 90% Łużyczan stało się ewangelikami. Po straszliwej tzw. „wojnie trzydziestoletniej” /1618-1648/ zakończonej pokojem westfalskim uprawomocniono już poprzednio podjętą w Augsburgu uchwałę: „czyje panowanie – tego wyznanie”, co utrwaliło podział Niemiec na katolickie i protestanckie. Wtedy to cała północna i wschodnia Rzesza Niemiecka …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
malgorzata__13
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Przepiękny sposób kultywowania tradycji ojców,konie zawsze miały szczególne miejsce w kulturze Słowian.A jaką wymowę mają stroje regionalne.Moim niespełnionym marzeniem z dzieciństwa było posiadanie stroju krakowskiego,byłam przekonana że nic piękniejszego nie może istnieć na świecie (poza świątynią, oczywiście). Ten sentyment pozostał mi do dziś,Kraków mam w sercu cały czas,i coraz mocniej. …Więcej
Przepiękny sposób kultywowania tradycji ojców,konie zawsze miały szczególne miejsce w kulturze Słowian.A jaką wymowę mają stroje regionalne.Moim niespełnionym marzeniem z dzieciństwa było posiadanie stroju krakowskiego,byłam przekonana że nic piękniejszego nie może istnieć na świecie (poza świątynią, oczywiście). Ten sentyment pozostał mi do dziś,Kraków mam w sercu cały czas,i coraz mocniej.
Miłego świątecznego dnia Wszystkim życzę.
Miłego świątecznego dnia Wszystkim życzę.
PROCESJE KONNE NA ŁUŻYCACH
Zgodnie z wielowiekową tradycją Wielkanoc obchodzona była wyjątkowo uroczyście w trójkącie Budziszyn - Kamjenc - Wojerecy na Łużycach, zamieszkiwanym przez katolickich Serbołużyczan. Kulminacyjnym punktem uroczystości były procesje konne w Pierwszy Dzień Świąt, do których ich uczestnicy przygotowywali się od kilku dni.
Najważniejszym zadaniem było ściągnięcie kilkuset …Więcej
PROCESJE KONNE NA ŁUŻYCACH
Zgodnie z wielowiekową tradycją Wielkanoc obchodzona była wyjątkowo uroczyście w trójkącie Budziszyn - Kamjenc - Wojerecy na Łużycach, zamieszkiwanym przez katolickich Serbołużyczan. Kulminacyjnym punktem uroczystości były procesje konne w Pierwszy Dzień Świąt, do których ich uczestnicy przygotowywali się od kilku dni.
Najważniejszym zadaniem było ściągnięcie kilkuset koni pochodzących z innych regionów Niemiec, a także z Czech i Polski. W przededniu procesji jeźdźcy oraz okoliczna młodzież przygotowywali konie, od mycia począwszy na czyszczeniu i zaplataniu grzyw skończywszy. W niedzielny poranek siodłano konie, każdemu z nich zakładając czaprak, czyli rodzaj kapy z symbolem baranka. Po porannych nabożeństwach jeźdźcy formowali wokół świątyń procesje, zwane kriżerjo, czyli tych, co niosą krzyże. Po trzykrotnym okrążeniu kościołów w dziewięciu kawalkadach tysiąc pięćset mężczyzn, ustawionych w parach, przemieszczało się przez kilka godzin od wioski do wioski śpiewem głosząc Zmartwychwstanie Pańskie. Wszyscy ubrani byli w identyczne stroje: cylindry, czarne fraki, białe koszule, krawaty lub muszki, rękawiczki i długie buty z cholewami. Na czele kawalkady jechali jeźdźcy z chorągwiami i krzyżami w dłoniach. Za śpiew odpowiedzialni byli kantorzy, a każdy z uczestników trzymał w dłoni śpiewnik.
Procesje wielkanocne są wyrazem wielkiego przywiązania Serbołużyczan do religii katolickiej, wytrwałości i uporu przy jej wyznawaniu. Stanowią też przedmiot narodowej dumy i odróżnienia od sekularyzującego się niemieckiego otoczenia.
palade.pl/index.php
Więcej:
www.przewodnik-katolicki.pl/…/narod_jak_brylk…
Zgodnie z wielowiekową tradycją Wielkanoc obchodzona była wyjątkowo uroczyście w trójkącie Budziszyn - Kamjenc - Wojerecy na Łużycach, zamieszkiwanym przez katolickich Serbołużyczan. Kulminacyjnym punktem uroczystości były procesje konne w Pierwszy Dzień Świąt, do których ich uczestnicy przygotowywali się od kilku dni.
Najważniejszym zadaniem było ściągnięcie kilkuset koni pochodzących z innych regionów Niemiec, a także z Czech i Polski. W przededniu procesji jeźdźcy oraz okoliczna młodzież przygotowywali konie, od mycia począwszy na czyszczeniu i zaplataniu grzyw skończywszy. W niedzielny poranek siodłano konie, każdemu z nich zakładając czaprak, czyli rodzaj kapy z symbolem baranka. Po porannych nabożeństwach jeźdźcy formowali wokół świątyń procesje, zwane kriżerjo, czyli tych, co niosą krzyże. Po trzykrotnym okrążeniu kościołów w dziewięciu kawalkadach tysiąc pięćset mężczyzn, ustawionych w parach, przemieszczało się przez kilka godzin od wioski do wioski śpiewem głosząc Zmartwychwstanie Pańskie. Wszyscy ubrani byli w identyczne stroje: cylindry, czarne fraki, białe koszule, krawaty lub muszki, rękawiczki i długie buty z cholewami. Na czele kawalkady jechali jeźdźcy z chorągwiami i krzyżami w dłoniach. Za śpiew odpowiedzialni byli kantorzy, a każdy z uczestników trzymał w dłoni śpiewnik.
Procesje wielkanocne są wyrazem wielkiego przywiązania Serbołużyczan do religii katolickiej, wytrwałości i uporu przy jej wyznawaniu. Stanowią też przedmiot narodowej dumy i odróżnienia od sekularyzującego się niemieckiego otoczenia.
palade.pl/index.php
Więcej:
www.przewodnik-katolicki.pl/…/narod_jak_brylk…