Mówiłem: Człowiek bez ambicji i pieniędzy jest nikim. Dziś żałuję każdej niewypitej kawy i każdej niespotkanej miłości
Zawsze chciał sukcesu. Urodzony w połowie lat 70. tych. W 2000 roku miał już własne mieszkanie. Skończył, bardzo modne wtedy, zarządzanie. Gdy wszyscy się na studiach bawili, on się uczył i zaczynał prowadzić firmę. Namówiła go matka. Właściwie to ona zawsze mu powtarzała, że człowiek bez pozycji jest nikim. Że nikim jest człowiek bez ambicji, pieniędzy, człowiek, od którego inni nie zależą. Uwierzył w to.
Z czasem nie dało się z nim rozmawiać. Bo biedni ludzie to nieudacznicy, bo jeśli nie kończysz dwóch kierunków to nic nie znaczysz, bo jak można MARNOTRAWIĆ czas na kawę, ciastko, nic–nie–robienie.
Tracił dziewczyny, tracił przyjaciół. Po studiach nikt ze starych znajomych nie chciał się z nim kumplować. Jego „inni są gorsi" odstraszało i męczyło, szczególnie, że taki był miły dla ludzi wyżej od niego. Uśmiech nr 3, słodka mina, urok. A potem syczał na panią, która …Więcej