Daje się nieraz słyszeć zdanie:

Gdyby jednak Kościół Chrystusów zechciał tę lub ową naukę bodaj cośkolwiek złagodzić lub zmodyfikować i dostosować do potrzeb i praktyk nowożytnego życia, mógłby pozyskać dla swej sprawy tysiące.

Nie i jeszcze raz nie!

Chrystus powiedział do Kościoła:

«Uczcie ich chować wszystko, comkolwiek wam przykazał».

Czy byłby to Kościół Chrystusów, któryby się Chrystusa wypierał, któryby cennym dziedzictwem Jego frymarczył, któryby je trwonił?

Aby tylko wspomnieć jeden z pośród tak licznych punktów; ilu to mówi, że Kościół Chrystusów upiera się zbytnio przy nierozerwalności małżeństwa; przez to utracił całą Anglię, przez to wypędza on i dzisiaj tysiące ze swej owczarni!

Lecz czy może Kościół inaczej postępować, skoro Chrystus wyrzekł wyraźnie: «Wszelki, który opuszcza żonę swą, a drugą pojmuje, cudzołoży» (Łk. 16, 18).

Czy może Kościół raz ważnie zawarte małżeństwo rozwiązać, gdy Chrystus mówi: «Nie czytaliście, iż który stworzył człowieka, od początku, mężczyznę i niewiastę stworzył je i rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się z żoną swoją i będzie dwoje w jednym ciele. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza» (Mt. 20, 4-6).

Ktokolwiek więc broni możliwości rozwiązania małżeństwa i powtórnego małżeństwa rozwiedzionych, czy to będzie pojedynczy człowiek, czy sejm, czy nawet wszystkie państwa razem, ten nie stoi już na gruncie nauki Chrystusa, ten drze świętokradzko niepodzielną szatę Chrystusa, ten nie ma już prawdziwej wiary Chrystusa.

(Ks. Paweł Siwek SI, Prof. Fakultetu filozoficznego OO. Jezuitów w Krakowie, W pogoni za nieskończonością. Konferencje apologetyczne wygłoszone w Paryżu r. 1929. Kraków 1930, ss. 83-84).

Dialogują i integrują się nie tylko z protestantami. Po soborze doszli talmudyści, buddyści i islamiści. No.... Nie ma jeszcze w Kk "Dni buddystów", ale Asyże pokazują, że integrują się z wszelką maścią pogaństwa, ale...... "lefebrystów" to się ekskomunikuje!
-------------------------------------------------------
Stonka Ziemniaczana 32 minuty temu

Prawdziwy ekumenizm polega na nawróceniu heretyków na katolicyzm - do 1958
Fałszywy ekumenizm polega na integracji katolicyzmu z protestantyzmem - po 1958

Jak ktoś mi powie, że te dwie doktryny są prawdziwe to mu wykrzyczę w twarz, że jest kłamcą/idiotą.
Jedna z nich musi być fałszywa. Ja wiem która, w WY?

Całkowity Antychrysta upadek,

będzie z dopuszczenia Bożego,

czyli nie ręką ludzką dokonany,

ale cudownie siłą Bożą.

Prorok Daniel opisuje,

bez ręki będzie skruszony.

Św. Paweł zaś opisując Antychrysta, mówi:

którego Pan Jezus zabije Duchem ust swoich, i zatraci objawieniem przyjścia swego.

Na jedno wychodzi, co z Izajasza wykładają święci Ojcowie:

Uderzy (Chrystus) ziemię laską ust swoich, i Duchem wargów swoich, zabije bezbożnika.

Wreszcie w Objawieniu czytamy:

Pojmana jest bestia i z nią fałszywy prorok, który czynił cuda przed nią, którymi zwiódł tych, co przyjęli cechę bestii i kłaniali się obrazowi jej.

Ci dwaj wrzuceni są żywcem w jezioro ognia gorejącego siarką.

Pod fałszywą bestią rozumieją niektórzy antypapę, którego za swoich czasów wzbudzi Antychryst i posadzi na tronie Papieży.

Ostatnie proroctwo co do zguby Antychrysta, że będzie wrzucony do piekła żywcem, rozumie się w ten sposób, że go ziemia pochłonie, ciało jego w jej wnętrznościach zostanie, a dusza pójdzie na wieczne męki.

Ten straszny a sprawiedliwy wypadek z tym najsroższym wrogiem Kościoła św., stanie się dopiero po zmartwychwstaniu Eliasza i Enocha.

(O. Karol Surowiecki OFM, Antychryst. Kraków 1868, s. 109).

Kiedy szatan wzmaga się, twierdzą, że to Bóg;

gdy głupstwo przechodzi wszelkie możliwe wyobrażenia, nazywają je światłem;

gdy ciemnota błądzi wśród marzeń, nazywają to krytyką;

gdy zbłąkane widzenia ogarniają ludzkość, wtedy mówią, że rozum budzi się z uśpienia;

gdy wszystko oddycha zmysłowością, to wysławiają spirytualizm i każą katolicyzmowi łączyć się w jedno;

gdy wszystko popada pod jarzmo niewoli, to widzą przedświt wolności;

gdy występuje dzicz do walki okrutnej z cywilizacją, to nazywają postępem i rajem.

(Monde, 4 stycznia 1865 r.).