"Papież dyktator" – Marcantonio Colonna: Mafia z San Gallo
30.12.2017
"Dziwna, panująca dziś w Watykanie sytuacja przypomina opowieść Dana Browna, w której splatają się ze sobą spiski knute przez wysokich dostojników kościelnych, skandale seksualne i finansowe, oraz mętne interesy finansjery międzynarodowej..."
"Papież dyktator" – "Il papa dittatore"
www.amazon.it/…/B077M5ZH4M
autor: Marcantonio Colonna (pseudonim) tłum.RAM
Rodział 1. Mafia z San Gallo
Danneels ujawnia wszystko podczas wywiadu telewizyjnego
Po upływie ponad 4 lat pontyfikatu Papieża Franciszka – Bergoglia mówi się coraz częściej i w sposób coraz to bardziej otwarty, że dziwna, panująca dziś w Watykanie sytuacja przypomina ni mniej ni więcej opowieść Dana Browna, w której splatają się ze sobą spiski knute przez wysokich dostojników kościelnych, skandale seksualne i finansowe, oraz mętne interesy finansjery międzynarodowej.
Podczas gdy wiele osób oczekuje by Papież Franciszek złagodził nauczanie i tradycyjne praktyki Kościoła – mało kto przyuważył komentarz jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych, zachodnich dostojników kościelnych, który stwierdził, że Bergoglio został wybrany na papieża przez "mafię" liberalną, tj. ugrupowanie składające się z biskupów i kardynałów progresistów, które ciężkimi latami pracowało by osiągnąć ten właśnie cel.
Co więcej, oskarżenie to nie padło bynajmniej ze strony konserwatystów kościelnych. Określenie to zostało po raz pierwszy użyte przez Kardynała Godfrieda Danneelsa – biskupa seniora diecezji Bruxelles-Mechelen (w dalszym ciągu jednakże bardzo wpływowego), podczas wywiadu telewizyjnego, przeprowadzonego z nim we wrześniu 2015 roku.
www.lifesitenews.com/news/cardinal-dannee…
Danneels stwierdził w nim, że całymi latami był członkiem wymienionego stowarzyszenia, które było wrogie papieżowi Benedyktowi XVI w czasie jego pontyfikatu. Jak powiedział Danneels – grupa pracowała na rzecz zbudowania Kościoła Katolickiego "o wiele bardziej nowoczesnego", a oprócz tego działała tak, by papieżem mógł zostać arcybiskup Buenos Aires – Jorge Mario Bergoglio.
Analiza kontekstu tego nadzwyczajnego oświadczenia może wyjaśnić charakter dzisiejszej polityki kościelnej, a w szczególności naturę liberalnych ugrupowań zrzeszających biskupów.
akacatholic.com/…/Godfather-Bergo…
Mafia z San Gallo: co to jest, kiedy powstała, kto ją stworzył i dlaczego
"Stowarzyszenie z San Gallo to elegancki idiom" – oświadczył Danneels, ucieszony wybuchami śmiechu publiczności w studiu telewizyjnym. Po czym dodał: "Ale w rzeczywistości - nas samych i stowarzyszenie nazywaliśmy 'mafią'". Kardynał brał udział w belgijskim programie telewizyjnym.
W trakcie krótkiego filmu, zawierającego wypowiedzi Danneelsa, który znajduje się w Internecie, głos narratora przedstawił charakter grupy, mówiąc, że "od roku 1996, każdego roku jej członkowie spotykali się w miejscowości San Gallo, w Szwajcarii – początkowo na zaproszenie biskupa miasta Ivo Fürera oraz kardynała Carlo Marii Martini'ego, sławnego włoskiego jezuity i nauczyciela akademickiego, oraz arcybiskupa Mediolanu. Osoby te razem zorganizowały tajną 'opozycję' przeciwko kardynałowi Ratzingerowi (będącemu w owym czasie prawą ręką Jana Pawła II") szefowi Kongregacji Nauki Wiary.
"Już w roku 2005, tj. kiedy zmarł papież Jan Paweł II – grupie z San Gallo udało się wysunąć aktualnego papieża (Franciszka) na pierwszy plan" – chociaż ta pierwsza próba wprowadzenia Jorge Mario Bergoglia na tron piotrowy nie powiodła się. Narrator mówi, że kiedy Danneels zorientował się, że wybrano Ratzingera (który przyjął imię Benedykta XVI) – "nie był w stanie ukryć swego rozczarowania.
Danneels udzielił wywiadu w celu wypromowania swej autoryzowanej biografii i dodał, że kardynałowie i biskupi należący do stowarzyszenia "byli zbyt liczni by można ich było wymienić". Wszyscy jednakże mieli ten sam cel, tj. wprowadzenie w życie programu programu "liberalnego/postępowego" – przeciwstawiającego się papieżowi Benedyktowi oraz orientacji umiarkowanego konserwatyzmu doktrynalnego. Pomimo iż później zaprzeczano, jakoby ugrupowanie było tajne – Danneels stwierdził: "Dyskutowaliśmy w sposób bardzo swobodny, nigdy nie sporządzaliśmy jakiegokolwiek sprawozdania, po to by wszyscy mogli dać upust swym emocjom".
Wywiad przeprowadził Jurgen Mettepenningen – biograf Danneelsa, który komentując abdykację Benedykta w roku 2013 stwierdził: "Można rzec, że dzięki swej obecności w grupie – kardynał Danneels stał się jednym z pionierów wyboru papieża Franciszka".
Niepokoje grupy z San Gallo autorzy biografii Danneelsa zaklasyfikowali do następujących kategorii: "Sytuacja w Kościele", "Prymat papieża", "Kolegialność" i "Sukcesja po Janie Pawle II".
Angielski watykanista Edward Pentin napisał, że członkowie grupy "dyskutowali także na temat centralizmu w Kościele, funkcji konferencji episkopatów, rozwoju stanu duchownego, etyki seksualnej oraz nominacji biskupich". Był to schemat mnie więcej identyczny jak ten, który miał być opublikowany przez Synody na temat Rodziny, zwołane przez Franciszka w roku 2014 i w roku 2015.
Autoryzowana biografia kardynał została napisana przez Jurgena Mettepenningena we współpracy z Karimem Schelkensem. Jakoże chodziło o jednego z najbardziej wpływowych, katolickich dostojników w Europie, będącego także jedną z najważniejszych postaci dominującego frontu liberalnego episkopatu europejskiego – biografia cieszyła się wielkim zainteresowaniem czytelników.
By publiczność nie sądziła, że kardynał żartował – istnienie i główne cele "mafii" z San Gallo zostały potwierdzone następnego dnia przez Schelkensa w wywiadzie zrealizowanym dla lokalnego radia w San Gallo.
www.fm1today.ch/…/36070
Na stronach National Catholic Register – Edward Pentin podsumował:
"Czasami osobowości i opinie teologiczne członków stowarzyszenia różniły się, ale jeden element łączył ich wszystkich: był nim ich sprzeciw wobec ówczesnego prefekta Kongregacji Nauki Wiary – kardynała Josepha Ratzingera".
www.ncregister.com/…/cardinal-dannee…
Pentin napisał:
"Grupa pragnęła drastycznej reformy Kościoła, tak by stał się o wiele bardziej nowoczesny i zaktualizowany – życzyła sobie by na jego czele stanął Jorge Bergoglio, dzisiejszy papież Franciszek. Otrzymali to, czego chcieli".
W następnym swym artykule Pentin dodał, że pomimo, iż w roku 2006, w sposób oficjalny grupa z San Gallo zaprzestała swych spotkań – nie ulega wątpliwości, że w roku 2013 jej wpływy miały znaczenie. "Można spokojnie stwierdzić, że grupa przyczyniła się do stworzenia siatki, która utorowała drogę, co najmniej poprzez faworyzowanie kardynała Bergoglio w czasie conclave odbytego 7 lat później".
W roku 2015, Paul Badde, pisarz niemiecki, będący także ekspertem w sprawach watykańskich potwierdził wszystko, o czym była mowa wcześniej, twierdząc, że otrzymał "wiarygodne informacje", mówiące o tym, iż 3 dni po pogrzebie Jana Pawła II – kardynałowie Martini z Włoch, Lehmann i Kasper z Niemiec, Bačkis z Litwy, van Luyn z Holandii, Danneels z Brukseli i Murphy O’Connor z Londynu "spotkali się w tzw. Villi Nazareth w Rzymie – tj. w domu kardynała Silvestrini (niewybieralnego już) i w tajemnicy przedyskutowali taktykę majacą na celu zapobieżenie wyborowi Josepha Ratzingera na papieża".
www.lifesitenews.com/opinion/the-themes-of-t…
de.catholicnewsagency.com/story/was-paul-badde-…
Idąc tropem informacji ujawnionych przez Danneelsa dowiadujemy się, że z diecezji San Gallo wysłano dość chaotyczny list, w którym częściowo dementowano stwierdzenie, według którego stowarzyszenie miało wpłynąć na abdykację papieża Benedykta.
List potwierdzał, że wybór Jorge Bergoglio na papieża w roku 2013 "był zgodny z celami obranymi przez grupę z San Gallo" i zaznaczał, że informacje pochodziły z biografii kardynała Danneelsa. "Potwierdza to biskup Fürer” – pisano w liście – który oświadczył, że jego "radość z wyboru Argentyńczyka nigdy nie była tajemnicą".
www.bistumstgallen.ch/download_temp/Erklärung em. B…
Biografia Danneelsa przypomina, że grupa zaczęła tworzyć się o wiele wcześniej niż w roku 1996. W roku 1982 Danneels po raz pierwszy wziął udział w obradach Rady Konferencji Episkopatów Europy CCEE (łac. Consilium Conferentiarum Episcoporum Europae) i spotkał się z kardynałem Martini oraz z biskupem Ivo Fürerem, którego opisał jako "sekretarza Rady – gorliwego i rozważnego". W roku 1987 przywództwo CCEE przejął Martini, a jego zarządzanie miało trend zdecydowanie liberalny.
W roku 1993 papież zadecydował, że sekretarzem ugrupowania będzie biskup mianowany przez Rzym i że w jego zebraniach powinni uczestniczyć dostojnicy z Kurii Rzymskiej; na koniec, że siedzibę stowarzyszenia należy przenieść do Rzymu.
W roku 1993 papież mianował prezydentem CCEE Miroslava Vlka, arcybiskupa Pragi. Prawdopodobnie stało się tak wskutek upadku Muru Berlińskiego i rozpadu Związku Sowieckiego, które to wydarzenia zachęciły papieża do większego zaangażowania biskupów Europy Wschodniej w sprawy Kościoła. (W przeciwnym razie) Vlk nie okazałby większego zainteresowania rodzajem reformy, na którym zależało kardynałowi Martini i Hume.
Opisane zmiany utrudniały działalność CCEE jako narzędzia presji liberalnej na Kościół, więc od owej chwili Danneels oddalił się od Rady. Grupa z San Gallo zaczęła spotykać się w roku 1996 na zaproszenie Ivo Fürera, mianowanego w roku 1995 biskupem diecezji San Gallo, czyli w 3 lata po zmianie przewodniczącego Rady.
Później, dwaj biografowie Danneelsa częściowo wycofali ich opis stowarzyszenia z San Gallo, rozumianego jako rzeczywiste "lobby" liberale. Ale i bez tego, tę samą dwuznaczność można odnaleźć w liście wysłanym z diecezji San Gallo, który został przez nich zacytowany w ich oświadczeniach.
26 września 2015 Pentin zrelacjonował, że biografowie przytoczyli oficjalny list diecezji, stwierdzając, iż "wybór Bergoglia był zgodny z celami obranymi przez grupę – i że co do tego nie ma wątpliwości. Dyrektywy zawarte e jej programie były tymi samymi, które posiadał Danneels i jego współbracia i nad którymi dyskutowano przez 10 lat".
www.ncregister.com/…/st.-gallen-grou…
Utrzymują oni jednakże, iż fakt niezrealizowanej elekcji Bergoglia w roku 2005 spowodował, że stowarzyszenie zostało rozwiązane.
Pentin podkreśla jednakże, iż niektórych członków grupy z San Gallo lub ich bliskich współpracowników odnajdujemy wymienionych przez angielskiego biografa papieża – Austena Ivereigh'a jako członków "Ekipy Bergoglio", tj. grona kardynałów, którzy zrealizowali ostatecznie plan z San Gallo podczas conclave z roku 2013.
c.d.n.
***
Tajny manewr w sprawie elekcji Bergoglio?
dakowski.pl/index.php
Ratzinger nie mógł „ani kupować ani sprzedawać”
dakowski.pl/index.php
Wilki przebrane za owce śmiertelnym zagrożeniem dla stada –tłum. RAM
dakowski.pl/index.php
Kim jest kardynał Danneels, przyjaciel papieża Bergoglio?
dakowski.pl/index.php
Papież niszczy Kościół
dakowski.pl/index.php
Jesteśmy w punkcie zwrotnym
dakowski.pl/index.php
"Spirit Cooking", czyli kiedy sataniści organizują conclave
ram.neon24.pl/post/136780,spirit-c…
"The Political Pope" – ulubieniec globalnego lewactwa
ram.neon24.pl/post/138381,the-poli…
"Klucze i Królestwo", albo think tank watykańskich lobbystów
ram.neon24.pl/post/140045,klucze-i…
***
"Papież dyktator" – "Il papa dittatore" – Marcantonio Colonna – wstęp
ram.neon24.pl/post/141683,papiez-d…
Wybór tekstów, tłumaczenie i opracowanie: RAM
Rozpowszechnianie treści przetłumaczonych artykułów (z podaniem nick'a autora tłumaczeń i wskazaniem adresu tekstu źródłowego) jest dozwolone wyłącznie na darmowych platformach elektronicznych.
Zmieniony ( 31.12.2017. )
dakowski.pl/index.php
