Minęła kolejna rocznica abdykacji Benedykta XVI. Warto więc przypomnieć sobie jak wiele mu zawdzięczamy. 1. Anglicanorum Coetibus
Papież, którego konserwatyzmem straszono od pierwszych godzin pontyfikatu, a - spodziewając się przebiegu konklawe z 2005 r. - nawet przed rozpoczęciem sprawowania funkcji Wikariusza Chrystusa, podpisał dokument wyjątkowy i nowatorski, a przede wszystkim wybitnie proekumeniczny. W wyniku postanowień tej konstytucji apostolskiej jasno została określona droga powrotu anglikanów na łono Kościoła katolickiego, jeśli tylko pragną przyjąć zwierzchnictwo papieża. Dokument daje możliwość tworzenia diecezji, a na ich terenie parafii, instytutów zakonnych, a nawet seminariów. Duchowni Kościoła anglikańskiego mogą ubiegać się o sakrament święceń.
2. Summorum Pontificum
W 2007 roku wydano dokument Motu proprio Summorum Pontificum, w którym niejako „uwolniono” Mszę tzw. „trydencką”, zezwalając na jej sprawowanie każdemu kapłanowi znającemu łacinę oraz potrafiącemu ją sprawować. Ojciec Święty przypomniał, że nigdy nie była ona zakazana (co niestety często – także przez biskupów – wmawiano wiernym). Benedykt XVI stwierdził ponadto, że „to, co poprzednie pokolenia uważały za święte, świętym pozostaje i wielkim także dla nas, przez co nie może być nagle zabronione czy wręcz uważane za szkodliwe. Skłania nas to do tego, byśmy zachowali i chronili bogactwa będące owocem wiary i modlitwy Kościoła”. Tym samym w Kościele znalazło się więcej przestrzeni dla kapłanów i wiernych przywiązanych do tradycyjnej pobożności, a Msza, na której wychowało się wielu świętych jest już sprawowana niemal na całym świecie.
3. Motu proprio Constitutione apostolica Universi Dominici Gregis
Motu proprio (tzn. słowo własne) papieża zostało wydrukowane przez L'Osservatore Romano 27 czerwca 2007 roku. Dokument ten wprowadził zmiany w trybie wyboru papieża, a właściwie przywrócił dawniejsze, najwyraźniej zdaniem Benedykta XVI rozsądniejsze zasady podejmowania tej decyzji. Od chwili wejścia w życie postanowień dokumentu, podczas konklawe konieczna jest zawsze większość 2/3 głosów kardynałów elektorów. Wzmiankowana w tytule konstytucja Universi Dominici Gregis, która regulowała konklawe z 2005 r. dopuszczała w określonych sytuacjach większość absolutną.
4. Nowe oblicze walki z pedofilią
Już jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. Joseph Ratzinger dał się poznać jako odważny duchowny, który nie boi się mówić o grzesznej stronie Kościoła (np. list De delictis gravionibus, rozważanie wielkopiątkowe w 2005 r.) jednak w pełni zmierzyć się z nią musiał dopiero na Tronie Piotrowym. O wszystkich problemach mówił jasno i otwarcie w USA, w Irlandii, w Australii i wszędzie, gdzie się pojawiał. Nigdy nie stronił od mocnych słów i nie poprzestawał na nich. Wszędzie, gdzie tylko mógł, oferował pomoc i spotykał się twarzą w twarz z ofiarami. Pokazywał, że papież nie może uciekać od odpowiedzialności i mimo wstydu musi zawsze przyjąć haniebne konsekwencje.
5. Bank watykański
Po coraz głośniejszych oskarżeniach o pranie brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przez Bank Watykański Benedykt XVI zwrócił się z prośbą o inspekcję do Komitetu Ekspertów ds. Oceny Systemów Zwalczania Procederu Prania Pieniędzy i Finansowania Terroryzmu (Moneyval). Komitet po kontroli wydał pozytywną opinię, ale już nawet nie w tym rzecz. Papież udowodnił, że nie boi zmierzyć się z najgorszymi nawet zarzutami w kierunku Stolicy Apostolskiej.
6.Twitter
Ostatnio Stacja7 informowała o tym, że twitterowy profil papieża Franciszka śledzi już ponad 19 milionów osób. Nie byłoby tego jednak, gdyby nie Benedykt XVI. Na tle pozostałych jego decyzji, o których piszemy w tym artykule doniesienie to wydaje się trywialne, jednak jest znaczące. Kościół wszedł z Dobrą Nowiną w przestrzeń cyfrową, bliską i niemal naturalną dla współczesnego człowieka. I zrobił to za pontyfikatu papieża, którego – fałszywie – przedstawiano jako surowego formalistę niechętnego postępowi. Sam Benedykt XVI stwierdził przy tej okazji: „Im bardziej intensywne związki tworzą nowoczesne technologie i im bardziej rozszerza się świat cyfrowy, tym bardziej będzie wymagać się od księdza, by duszpastersko zajął się tą tematyką i zwiększył swoje zaangażowanie, by zaprząc media do służby Słowu”.
7. Decyzja o rezygnacji
To wydarzenie bez precedensu we współczesnym Kościele. Poprzedni papież, który zrezygnował z pełnienia posługi, Celestyn V, pełnił swoją funkcję w XIII wieku! Gdy dwa lata temu Benedykt XVI poinformował o swojej decyzji i o jej przyczynach, wśród watykanistów, teologów i kanonistów zawrzało. Pojawiły się głosy, że współcześnie papiestwo wymaga ogromnego wysiłku przerastającego możliwości starszych osób, więc śladami Josepha Ratzingera będą podążać kolejni papieże. Czy tak będzie, nie wiemy na pewno. Ale wszystko wskazuje na to, że ta decyzja Benedykta XVI zmieniła Kościół.
W 2007 roku wydano dokument Motu proprio Summorum Pontificum, w którym niejako „uwolniono” Mszę tzw. „trydencką”, zezwalając na jej sprawowanie każdemu kapłanowi znającemu łacinę oraz potrafiącemu ją sprawować. Ojciec Święty przypomniał, że nigdy nie była ona zakazana (co niestety często – także przez biskupów – wmawiano wiernym). Benedykt XVI stwierdził ponadto, że „to, co poprzednie pokolenia …Więcej
W 2007 roku wydano dokument Motu proprio Summorum Pontificum, w którym niejako „uwolniono” Mszę tzw. „trydencką”, zezwalając na jej sprawowanie każdemu kapłanowi znającemu łacinę oraz potrafiącemu ją sprawować. Ojciec Święty przypomniał, że nigdy nie była ona zakazana (co niestety często – także przez biskupów – wmawiano wiernym). Benedykt XVI stwierdził ponadto, że „to, co poprzednie pokolenia uważały za święte, świętym pozostaje i wielkim także dla nas, przez co nie może być nagle zabronione czy wręcz uważane za szkodliwe. Skłania nas to do tego, byśmy zachowali i chronili bogactwa będące owocem wiary i modlitwy Kościoła”.
