,,Wobec perspektywy, że ma oto pod bokiem wizjonera, który codziennie,
w jego własnym domu, kontaktuje się z Matką Boską, Joe spytał Ivana, czyby Maryja
Dziewica nie wyjawiła podczas objawienia swych ulubionych liczb, żeby mógł nimi
zagrać w totolotka. Być może stał się sceptyczny widząc styl życia Ivana. Jakakolwiek
była przyczyna, nigdy nie uzyskał odpowiedzi, co z kolei skłoniło go do zadania Ivanowi
pytania, gdy ten wieczorem na jego posesji palił papierosa, czy rzeczywiście widział
Matkę Bożą. Odpowiedź Ivana nie zadowoliłaby pobożnych. „Coś widzę" - odpowiedział
zaciągając się papierosem.
Świadectwa pochodzące z innych źródeł bliskich widzącym potwierdzają słowa Ivana.
Mirjana opisała raz wizję, w której ukazała się jej Maryja Panna, po czym zastąpiła ją
druga Maryja, która zupełnie inaczej brzmiącym głosem oznajmiła: „Widzisz, że nawet
diabeł może przybyć przebrany za mnie".
Podczas kolejnej wizji Mirjana ujrzała
pięknego młodego mężczyznę stojącego u drzwi jej pokoju, który powiedział jej, że
nawet diabeł może przybyć pod piękną postacią. Prawdopodobieństwo tego, że
wizjonerzy oglądali jakąś istotę duchową, która wcale nie była Matką Bożą, dzień przed
naszą wyprawą do Šurmanci zostało wyraźnie nadmienione przez księdza, który był
powiązany z objawieniami przez ponad dekadę, kiedy to z zapalonego zwolennika i
promotora ewoluował do zdeklarowanego sceptyka. Lata w konfesjonale oraz pokaźny
zbiór materiałów na temat New Age od penitentów uświadomiły mu, że Madjugorie było
dworcem głównym na trasie New Age. Nie trwało długo, nim Błogosławiona Panna
zaczęła nawet przemawiać niczym newage'owe guru.
Już w pierwszym przesłaniu
płynącym z ust „Naszej Pani z Medjugoria" padło, zaraz po orzeczeniu negatywnym
wydanym przez biskupów, że oddani jej wierni powinni zamienić „negatywne w
pozytywne" - pokrętne wyrażenie, w którym uderzyło wtedy tego księdza to, że było ono
kompletnie niebiblijne, co znalazło potem swoje dramatyczne potwierdzenie w odkryciu,
że dokładnie tym samym wyrażeniem posługiwała się guru New Age Sanaya Roman,
nazywająca siebie „naczyniem Orina". Or, jak przypomniał sobie ów ksiądz, oznaczało
w języku hebrajskim światło. Z kolei w łacinie słowo to brzmi lux, a jego dopełniaczem
jest lucis i jest to rdzeń imienia niosący światło lub Lucyfer. Urywek o zamienianiu
negatywnego w pozytywne, który Marija Pavlović powtórzyła słowo w słowo za Gospą
tuż po oświadczeniu biskupów z kwietnia 1991 roku, jest także tytułem piątego rozdziału
książki Sanaji Roman Living with Joy: Keys to Personal and Spiritual Transformation
(Tiburton, CA H.J. Kramer, 1986).