Serce się raduje, a dusza unosi do nieba bram. Czyż to nie piękne?. Czyż nie widać ogromnej różnicy między tą Mszą św, tą muzyką a NOM-owską liturgią często nazywaną ucztą i muzyką gitarowo -bębenkową.
Właśnie w tej Mszy świętej dostrzega się dostojeństwo i wielkość ofiary. Powtórzę za kard. Henrykiem Newmanem - „Mogłabym nieustannie uczestniczyć we Mszy św. ( tej Mszy) i nie odczuwać zmęczenia”.

Tradycyjna piękna liturgia i piękna muzyka. Na NOM trudno to sobie wyobrazić. Cieszy, że w TV Trwam też zaczęto to wreszcie dostrzegać.