Tak jak w przypadku wcześniej przetłumaczonej„Prelekcji o Greenbaumie”moje komentarze są na zielono – kto nie chce czytać to nie musi, chociaż uważam je za pomocne w zrozumieniu całości. Oryginalne punkty angielskiego tekstu są na czarno a jego polskie odpowiedniki znajdują się bezpośrednio pod każdym punktem. Tekst po polsku jest w kolorze czerwonym – uznałem ten kolor za odpowiedni w tym miejscu. Przyjemnej lektury!
Twenty-Five Rules of Disinformation
Source: Twenty-Five Ways To Suppress Truth: The Rules of Disinformation (Includes The 8 Traits of A Disinformationalist) by H. Michael Sweeney — www.whale.to/m/disin.html
Note: The first rule and last five (or six, depending on situation) rules are generally not directly within the ability of the traditional disinfo artist to apply. These rules are generally used more directly by those at the leadership, key players, or planning level of the criminal conspiracy or conspiracy to cover up.
25 zasad dezinformacji
Źródło:„25 sposobów zatuszowania prawdy: Zasady Dezinformacji (Z załączoną listą 8 symptomów zachowania się osoby winnej dezinformowania innych)”napisane przez H. Michael Sweeney –www.whale.to/m/disin.html
Uwaga: Pierwsza i ostatnie pięć (czy nawet sześc, w zależności od sytuacji) zasad nie odnoszą się do tradycyjnie rozumianego „artysty” dezinformacji. Te zasady są używane przez tych na szczycie hierarchii, decydentów i ludzi planujących czy tuszujących kryminalną konspirację.
1. Hear no evil, see no evil, speak no evil. Regardless of what you know, don’t discuss it — especially if you are a public figure, news anchor, etc. If it’s not reported, it didn’t happen, and you never have to deal with the issues.
1. Hear no evil, see no evil, speak no evil (brak dosłownego tłumaczenia na polski).Można to rozumieć jako: „Nie widzisz zła, nie słyszysz zła, nie rozmawiasz o złym więc Cię zło ominie” lub jako popularne w Polsce: „Nie wywołuj wilka z lasu”.Niezależnie co wiesz, nigdy nie dyskutuj na ten temat – szczególnie jeśli jesteś kimś na stanowisku, dziennikarzem itp. Jeśli temat nie jest nigdy poruszony to sprawa nie istnieje i nigdy nie będziesz miał problemu z danym zagadnieniem.
2. Become incredulous and indignant. Avoid discussing key issues and instead focus on side issues which can be used show the topic as being critical of some otherwise sacrosanct group or theme. This is also known as the ‘How dare you!’ gambit.
2. Bądź nie do przekonania i łatwo się oburzający.Unikaj dyskusji na tematy zasadnicze i w zamian koncentruj się na tematach peryferyjnych twierdząc, ze są one kluczowe dla jakiejś tam uznanej za świętą i nietykalną grupy czy problemu. Ten chwyt jest znany tez jako„Jak macie czelność!!!”typ ataku.
3. Create rumor mongers. Avoid discussing issues by describing all charges, regardless of venue or evidence, as mere rumors and wild accusations. Other derogatory terms mutually exclusive of truth may work as well. This method which works especially well with a silent press, because the only way the public can learn of the facts are through such ‘arguable rumors’. If you can associate the material with the Internet, use this fact to certify it a ‘wild rumor’ from a ‘bunch of kids on the Internet’ which can have no basis in fact.
3. Używaj posądzenia o plotkarstwo.Unikaj dyskutowania na temat oskarżeń, nie ważne jak poważnych i nie ważne ile dowodów na to istnieje, przedstawiając je jako plotki i zwariowane posądzenia. Wszelkie obraźliwe zwroty nawet najdalsze od prawdy tez możesz użyć w tej sytuacji. Ta metoda pracuje szczególnie dobrze gdy masz do dyspozycji prasę, która nie zadaje pytań tylko publikuje co powiedziałeś – w ten sposób opinia publiczna może się dowiedzieć o zaistniałych faktach tylko i wyłącznie jako o czymś„wyglądającym na plotkę”.Jeśli możesz znaleźć konekcję niewygodnego materiału z Internetem, użyj ten fakt jako dowód, ze to wszystko jest tylko plotką rozsiewaną przez „bandę smarkaczy z Internetu” i nie ma pokrycia w prawdzie.
4. Use a straw man. Find or create a seeming element of your opponent’s argument which you can easily knock down to make yourself look good and the opponent to look bad. Either make up an issue you may safely imply exists based on your interpretation of the opponent/opponent arguments/situation, or select the weakest aspect of the weakest charges. Amplify their significance and destroy them in a way which appears to debunk all the charges, real and fabricated alike, while actually avoiding discussion of the real issues.
4. Atakowanie Chochola.Znajdź lub stwórz pozorny element w wywodzie Twego oponenta, który możesz łatwo podważyć co postawi Cie w dobrym świetle a oponenta w złym. Stwórz zagadnienie, które według Twojej interpretacji wywodu oponenta istnieje lub wybierz najsłabsze zagadnienie w najtrudniejszym do udowodnienia oskarżeniu. Uczyń to zagadnienie bardzo ważnym (jeśli nie kluczowym) i zniszcz sugerując, ze wszystkie inne oskarżenia są zniszczone razem z nim, oczywiście unikając dyskusji na istotne tematy.
Dodaje (dla lepszego zrozumienia) definicje tego chwytu opublikowana w Wikipedii
Sofizmat rozszerzenia, (sofizmat – błąd logiczno-językowy), w wersji podstawowej polegający na atakowaniu przesadzonej wersji argumentu czy twierdzenia drugiej strony dyskusji („atakowanie chochoła”), czyli odpowiedź na stwierdzenie, które w rzeczywistości nie zostało przez drugą stronę wypowiedziane. Inne odmiany tego sofizmatu to:
cytowanie słów przeciwnika wyjętych z kontekstu – wybór takich słów, które wyjęte z kontekstu wypaczają poglądy danej osoby;
atak na osobę, która nie potrafi zręcznie prowadzić dyskusji na dany temat i po „zwycięstwie” w takiej dyskusji twierdzenie, że udowodniony został przeciwny punkt widzenia;
wymyślenie fikcyjnej osoby rzekomo posiadającej poglądy, które są krytykowane, i używanie jej w dyskusji.
5. Sidetrack opponents with name calling and ridicule. This is also known as the primary ‘attack the messenger’ ploy, though other methods qualify as variants of that approach. Associate opponents with unpopular titles such as ‘kooks’, ‘right-wing’, ‘liberal’, ‘left-wing’, ‘terrorists’, ‘conspiracy buffs’, ‘radicals’, ‘militia’, ‘racists’, ‘religious fanatics’, ‘sexual deviates’, and so forth. This makes others shrink from support out of fear of gaining the same label, and you avoid dealing with issues.
5. Wykolejenie akcji oponentów przez wyzwiska i wyśmianie.Znane tez jako„zabij tego co przynosi złą nowinę”, chociaż są tez inne metody. „Przyklej etykietę” oponentowi na przykład „nienormalny”, „prawicowiec”, „liberał”, „lewicowiec”, „terrorysta”, „konspiracyjny teoretyk”, „radykał”, „rasista”, „fanatyk religijny”, „dewiat seksualny” itp. To oddali ludzi go popierających z obawy, ze i oni dostana taka sama „etykietę”.
6. Hit and Run. In any public forum, make a brief attack of your opponent or the opponent position and then scamper off before an answer can be fielded, or simply ignore any answer. This works extremely well in Internet and letters-to-the-editor environments where a steady stream of new identities can be called upon without having to explain criticism, reasoning — simply make an accusation or other attack, never discussing issues, and never answering any subsequent response, for that would dignify the opponent’s viewpoint.
6. Hit and Run.„Hit and Run” znaczy „uderz i uciekaj” (lub może „cios i unik” po polsku?) ale nie wiem czy to właściwy tytuł. Powinno być chyba po prostu „Oczernianie” lub „Obrzucanie….ehmm….Stolcem”. Na forum publicznym szybko zaatakuj oponenta i wycofaj się nie czekając na odpowiedz, lub po prostu zignoruj odpowiedz. To działa świetnie na Internecie lub jako„Listy do Redakcji”gdzie niekończący się strumień nowych osobowości nie musi tłumaczyć się z podawanych oskarżeń – po prostu atak bez żadnej dyskusji i dawania szansy drugiej stronie.
7. Question motives. Twist or amplify any fact which could be taken to imply that the opponent operates out of a hidden personal agenda or other bias. This avoids discussing issues and forces the accuser on the defensive.
7. Oskarż oponenta o ukryte motywy jego akcji. Przekręć i przewartościowuj każdy fakt, który może sugerować ukryte osobiste motywy oponenta. W ten sposób unikasz dyskutowania na temat kluczowy i zmuszasz oponenta do przejścia do obrony.
8. Invoke authority. Claim for yourself or associate yourself with authority and present your argument with enough ‘jargon’ and ‘minutia’ to illustrate you are ‘one who knows’, and simply say it isn’t so without discussing issues or demonstrating concretely why or citing sources.
8. Powołaj się na swój autorytet.Powołaj się na swój stopień naukowy czy zajmowane stanowisko („To ja jestem prawnikiem/ lekarzem/ naukowcem/ prezydentem/ sołtysem wiec tylko ja wiem co mówie!”). Okraś swoje wystąpienie dużą ilością zawodowego żargonu aby podkreślić swoja wyższość. W ten sposób możesz odrzucić wszelkie oskarżenia bez dawania jakichkolwiek logicznych wyjaśnień i dowodów.
9. Play Dumb. No matter what evidence or logical argument is offered, avoid discussing issues except with denials they have any credibility, make any sense, provide any proof, contain or make a point, have logic, or support a conclusion. Mix well for maximum effect.
9. Udaj głupka.Niezależnie ile dowodów i logicznych wywodów jest prezentowanych unikaj dyskutowania i tylko zaprzeczaj mówiąc, ze oskarżenia nie maja sensu, nie maja dowodów, nie są logiczne itd. itp. Dobieraj epitety dla największego efektu.
Jest stare polskie powiedzenie, które dobrze ilustruje ten chwyt:„Napluj świni w oczy a ona powie, ze deszcz pada”.
10. Associate opponent charges with old news. A derivative of the straw man — usually, in any large-scale matter of high visibility, someone will make charges early on which can be or were already easily dealt with – a kind of investment for the future should the matter not be so easily contained.) Where it can be foreseen, have your own side raise a straw man issue and have it dealt with early on as part of the initial contingency plans. Subsequent charges, regardless of validity or new ground uncovered, can usually then be associated with the original charge and dismissed as simply being a rehash without need to address current issues — so much the better where the opponent is or was involved with the original source.
10. Zrób atak oponenta sprawą„nic w tym nowego”.(Osobiście nazwałbym to„Akcja uprzedzająca”)Właściwie jest to użycie podstawionej osoby (jak w punkcie 4) ale na dużo większą skalę. Aby się obronić w dużej, bardzo poważnej i trudnej do zatuszowania (wcześniej czy później nabierze ona rozgłosu) sprawie należy stworzyć swojego własnego oskarżyciela, który wcześniej od innych (prawdziwych oponentów) zaatakuje. Zaatakuje na tyle nieudolnie, ze będzie łatwo pokonany i ośmieszony. Wszyscy prawdziwi oponenci nie maja później żadnych szans bo niezależnie od posiadanych dowodów są zawsze wiązani z pierwszym oponentem i ignorowani. Jest wskazane aby podstawiona osoba miała jakieś formalne lub nieformalne związki z przyszłymi oponentami w tej sprawie.
Ten chwyt ma swoją wersję prawną używaną w sądownictwie. W wielu krajach (z pewnością w USA) nie wolno sądzić osoby dwa razy za to samo przestępstwo. Wielu bogatych czy wpływowych (czytaj: nietykalnych) ludzi uniknęło surowych kar za, na przykład, morderstwo, które (wszyscy wiedzą na 100%) popełnili. Trzeba było tylko „posmarować” aby prokurator oskarżył bardzo nieudolnie (lub za wcześnie, zanim wszystkie dowody były w ręku) i „nietykalny” morderca wychodzi na wolność – nie wolno go oskarżyć o to samo jeszcze raz nawet gdyby po pijaku się chwalił jak sprytnie zabił zonę.
11. Establish and rely upon fall-back positions. Using a minor matter or element of the facts, take the ‘high road’ and ‘confess’ with candor that some innocent mistake, in hindsight, was made — but that opponents have seized on the opportunity to blow it all out of proportion and imply greater criminalities which, ‘just isn’t so.’ Others can reinforce this on your behalf, later, and even publicly ‘call for an end to the nonsense’ because you have already ‘done the right thing.’ Done properly, this can garner sympathy and respect for ‘coming clean’ and ‘owning up’ to your mistakes without addressing more serious issues.
11. „Łapki do góry”- pozycja poddającego się pieska.Użyj drobny, niegroźny element z faktów oskarżenia; przyznaj się do niego grając rolę złamanego, pełnego winy grzesznika. Zwróć uwagę publiczności, ze był to tylko jeden drobny, niewinny błąd a nie żadne planowane wielkie przestępstwo jak oponent chce to przedstawić aby Cię zniszczyć. Twoi pomocnicy powinni Cię po tym wesprzeć i nawoływać publicznie do zakończenia tego nonsensu ponieważ Ty zrobiłeś wszystko jak na prawdziwie uczciwego człowieka przystało. Jeśli ten trick jest dobrze przeprowadzony to zdobędziesz sympatię opinii publicznej za swoja „uczciwość” i nie będziesz więcej pytany o resztę sprawy.
12. Enigmas have no solution. Drawing upon the overall umbrella of events surrounding the crime and the multitude of players and events, paint the entire affair as too complex to solve. This causes those otherwise following the matter to begin to lose interest more quickly without having to address the actual issues.
12. Enigma nie ma rozwiązania.Używając wszystkich, nawet (a może szczególnie?) nieważnych detali sytuacji gdy przestępstwo było dokonane wykreuj tak skomplikowany obraz sytuacji, że jedyna konkluzja może być brak czy też niemożliwość wskazania winnego. To spowoduje, że zainteresowani w danej sprawie zaczną się zniechęcać i nie będziesz zmuszony odpowiadać na pytania kluczowe.
13. Alice in Wonderland Logic. Avoid discussion of the issues by reasoning backwards or with an apparent deductive logic which forbears any actual material fact.
13. Logika ze świata bajek.Unikaj dyskusji poprzez własną dedukcję opierającą się na peryferyjnych lub całkowicie fałszywych przesłankach a unikającą wszelkich ważnych dla sprawy faktów. W ten sposób będziesz wyglądał jak logicznie myślący (poprawnie dedukujący) człowiek szukający prawdy.
Ten punkt jest dość trudny. Spróbuje w miarę moich możliwości wytłumaczyć na przykładzie. Logika dedukcyjna jest pewnie jedną z najstarszych i najlepszych form rozumowania. Znamy ją doskonale z matematyki:„Jeśli X jest większy od Y a Y jest większy od Z to X jest większy od Z”. Proste i logiczne rozumowanie, nieprawdaż? Czasami jednak można wpaść w pułapkę. Oto przykład:„Pszczoła jest zwierzęciem; pszczoła ma sześc nóg; skoro koń jest zwierzęciem więc też ma sześc nóg”. Widzimy, że opierając się na prawdziwych przesłankach możemy dojść do błędnej konkluzji – wystarczy tylko „zapomnieć” aby zadać pytanie:„Czy wszystkie zwierzęta maja sześc nóg?”. To samo dotyczy osoby pragnącej nas manipulować – może ona poprawnie dedukować ale będzie używała wyselekcjonowane fakty tak aby dojść do zaplanowanej (i korzystnej dla niej) konkluzji.
14. Demand complete solutions. Avoid the issues by requiring opponents to solve the crime at hand completely, a ploy which works best with issues qualifying for rule 10.
14. Żądaj kompletnej odpowiedzi na wszystkie pytania. Unikaj tematu przez żądanie od oponenta aby kompletnie rozszyfrował przestępstwo i dał natychmiast poprawne odpowiedzi na wszystkie nasuwające się pytania. Chwyt ten dobrze pracuje jeśli mamy do czynienia ze sprawami kwalifikującymi się doZasady Numer 10.
15. Fit the facts to alternate conclusions. This requires creative thinking unless the crime was planned with contingency conclusions in place.
15. Użyj tylko wybiorczo fakty prezentowane przez oponenta po to aby dojść do innej niż jego konkluzji.To wymaga szybkiego kreatywnego myślenia, chyba, że przestępstwo było dobrze zaplanowane i jest już gotowy scenariusz na tę okazję.
16. Vanish evidence and witnesses. If it does not exist, it is not fact, and you won’t have to address the issue.
16. Spraw aby dowody rzeczowe i świadkowie zniknęli.Jeśli coś nie istnieje to nie ma sprawy – koniec problemów!
17. Change the subject. Usually in connection with one of the other ploys listed here, find a way to side-track the discussion with abrasive or controversial comments in hopes of turning attention to a new, more manageable topic. This works especially well with companions who can ‘argue’ with you over the new topic and polarize the discussion arena in order to avoid discussing more key issues.
17. Zmień temat.Zwykle wraz z użyciem innych chwytów z tej listy – znajdź sposób aby wykoleić („sprowadzić na manowce”) całą dyskusję przez brutalne i kontrowersyjne komentarze w nadziei zwrócenia uwagi dyskutujących na inny, łatwiejszy do kontroli temat. Pracuje szczególnie dobrze jeśli masz wspólników obecnych w tej dyskusji, którzy zaczną się z tobą „kłócić” co do zagadnień w nowym temacie. W ten sposób inni obecni wcześniej czy później dołącza do jednej ze stron i oryginalny temat dyskusji będzie zapomniany.
18. Emotionalize, Antagonize, and Goad Opponents. If you can’t do anything else, chide and taunt your opponents and draw them into emotional responses which will tend to make them look foolish and overly motivated, and generally render their material somewhat less coherent. Not only will you avoid discussing the issues in the first instance, but even if their emotional response addresses the issue, you can further avoid the issues by then focusing on how ‘sensitive they are to criticism.’
18. Zdenerwuj, sprowokuj i uczyń oponentów agresywnymi.Jeśli żaden inny chwyt nie wychodzi – zbesztaj oponentów z błotem, wyśmiej i wykpij po to aby się zdenerwowali i stali agresywni wobec Ciebie. Wtedy będą oni wyglądać źle i jakby mieli coś osobiście przeciwko Tobie. W ten sposób unikniesz mówienia o kluczowych tematach a nawet jeśli oni będą kontynuować logiczną dyskusję na kluczowy temat – skup się nad „problemem” jak czuli są oni na Twój krytycyzm.
19. Ignore proof presented, demand impossible proofs. This is perhaps a variant of the ‘play dumb’ rule. Regardless of what material may be presented by an opponent in public forums, claim the material irrelevant and demand proof that is impossible for the opponent to come by (it may exist, but not be at his disposal, or it may be something which is known to be safely destroyed or withheld, such as a murder weapon.) In order to completely avoid discussing issues, it may be required that you to categorically deny and be critical of media or books as valid sources, deny that witnesses are acceptable, or even deny that statements made by government or other authorities have any meaning or relevance.
19. Zignoruj przedstawione dowody, żądaj dowodów niemożliwych do przedstawienia.To jest prawdopodobnie wariant „udaj głupka” zasady (numer 9). Niezależnie jakie dowody oponent prezentuje, upieraj się, ze jest to wszystko bezwartościowe i zadaj od oponenta dowodu, który nie jest możliwy (dowód może istnieć ale jest nie do uzyskania przez oponenta lub dowód jest przez Ciebie już zniszczony – na przykład bron użyta w morderstwie). Aby uniknąć dyskutowania – kategorycznie odrzucaj i krytykuj wszelkie publikacje czy książki jako akceptowalne źródło informacji, zaprzeczaj wartości zeznań świadków a nawet odrzucaj rządowe (czy urzędów ścigania) oświadczenia jako bezwartościowe i bez znaczenia w tej sprawie.
20. False evidence. Whenever possible, introduce new facts or clues designed and manufactured to conflict with opponent presentations — as useful tools to neutralize sensitive issues or impede resolution. This works best when the crime was designed with contingencies for the purpose, and the facts cannot be easily separated from the fabrications.
20. Sfabrykowane dowody.Kiedykolwiek jest to możliwe, zaprezentuj nowe fakty i rozwiązania zaprojektowane i stworzone aby zaprzeczać wersji wydarzeń prezentowanej przez oponenta. Są to pożyteczne narzędzia do zneutralizowania czy utrudnienia wyciągnięcia właściwych wniosków z dochodzenia. To najlepiej pracuje w sytuacji gdy przestępstwo było wcześniej dobrze przygotowane włącznie z powyższą opcją – wtedy będzie bardzo trudno oddzielić rzeczywiste fakty od tych zawczasu sfabrykowanych.
21. Call a Grand Jury, Special Prosecutor, or other empowered investigative body. Subvert the (process) to your benefit and effectively neutralize all sensitive issues without open discussion. Once convened, the evidence and testimony are required to be secret when properly handled. For instance, if you own the prosecuting attorney, it can insure a Grand Jury hears no useful evidence and that the evidence is sealed and unavailable to subsequent investigators. Once a favorable verdict is achieved, the matter can be considered officially closed. Usually, this technique is applied to find the guilty innocent, but it can also be used to obtain charges when seeking to frame a victim.
21. Zwołaj specjalną komisje śledczą, powołaj nadzwyczajnego prokuratora czy inny organ dochodzeniowy.Wykolej cały proces dochodzeniowy i całkowicie zneutralizuj wszystkie „wrażliwe” tematy bez wchodzenia w dyskusję. Gdy ten specjalny organ dochodzeniowy jest już zwołany – wszystkie materiały dowodowe mogą legalnie stać się tajemnicą. Na przykład, gdy prokurator jest jednym z Twoich ludzi, może on sprawić, ze specjalna komisja będzie miała dostęp tylko do bezwartościowej części dokumentów a kompletna dokumentacja dowodowa będzie zapieczętowana i nigdy niedostępna w przyszłości. Gdy komisja wyda oficjalny (sprzyjający Tobie) werdykt – można uznać, ze sprawa jest zamknięta. Ta technika jest używana aby uczynić winnego niewinnym oraz aby uczynić niewinnego winnym(po angielsku:„framing the victim”a po polsku chyba najblizej jest:„wrobienie kogoś”).
22. Manufacture a new truth. Create your own expert(s), group(s), author(s), leader(s) or influence existing ones willing to forge new ground via scientific, investigative, or social research or testimony which concludes favorably. In this way, if you must actually address issues, you can do so authoritatively.
22. Kreacja nowej prawdy.Stwórz swoich własnych ekspertów, grupy (organizacje), autorów (dziennikarze i pisarze) i liderów albo weź pod kontrolę tych już istniejących. Mają oni, przez swoje badania naukowe, dochodzenia, badania socjologiczne czy własne zeznania, za zadanie stworzyć nową rzeczywistość korzystną dla Ciebie. W tym przypadku, jeśli musisz ustosunkować się do tematów kluczowych wniesionych przez oponenta – to możesz, i to z autorytetem!
23. Create bigger distractions. If the above does not seem to be working to distract from sensitive issues, or to prevent unwanted media coverage of unstoppable events such as trials, create bigger news stories (or treat them as such) to distract the multitudes.
23. Odwróć uwagę „większymi” sprawami.Jeśli powyższe chwyty nie działają i trzeba uniknąć rozgłosu kiedy, nieodwracalnie, rozprawy sądowe (lub coś w tym rodzaju) nadchodzą – stwórz (lub rozdmuchaj istniejące) afery aby odwrócić uwagę mediów i większości społeczeństwa od Twoich problemów.
24. Silence critics. If the above methods do not prevail, consider removing opponents from circulation by some definitive solution so that the need to address issues is removed entirely. This can be by their death, arrest and detention, blackmail or destruction of their character by release of blackmail information, or merely by destroying them financially, emotionally, or severely damaging their health.
24. Ucisz krytyków.Jeśli nic innego nie skutkuje, pomyśl o wyeliminowaniu oponentów przez użycie drastycznych środków – to rozwiąże Twoje problemy kompletnie. Może to być śmierć, areszt lub zatrzymanie, szantaż czy zniszczenie reputacji przez publikacje obciążającego materiału albo zwyczajne zniszczenie źródeł dochodu, uszkodzenie emocjonalne czy zdrowotne.
25. Vanish. If you are a key holder of secrets or otherwise overly illuminated and you think the heat is getting too hot, to avoid the issues, vacate the kitchen.
25. Przepadnij.Jeśli jesteś osobą, która trzyma klucze do całej tajemnicy (lub za dużo uwagi jest już poświęcone Twojej osobie) i myślisz, ze robi się „za gorąco” – zniknij!
8 symptomów zachowania się osoby winnej dezinformowania innych
1) Avoidance. They never actually discuss issues head-on or provide constructive input, generally avoiding citation of references or credentials. Rather, they merely imply this, that, and the other. Virtually everything about their presentation implies their authority and expert knowledge in the matter without any further justification for credibility. 1) Unikanie.Nigdy nie „bierze byka za rogi” w dyskusji czy nawet wnosi cos nowego do sprawy; naogol unika dawania cytatow, zrodel informacji czy jakichkolwiek dowodow ich prawdziwosci. Praktycznie wszystko w jego prezentacji sugeruje autorytet i ekspertyze bez jakichkolwiek dowodow na to dawanych.
2) Selectivity. They tend to pick and choose opponents carefully, either applying the hit-and-run approach against mere commentators supportive of opponents, or focusing heavier attacks on key opponents who are known to directly address issues. Should a commentator become argumentative with any success, the focus will shift to include the commentator as well. 2) Selektywnosc.Ma tendencje uwaznego doboru swoich oponentow w dyskusji przez uzywanie„hit-and-run”taktyki (Sposob numer 6 wspomniany powyzej) przeciwko ludziom wspierajacym oponenta w swych komentarzach albo przez kierowanie silnych atakow przeciwko oponentom znanym z ze swej bezposredniosci w dyskusji (czytaj: niebezpiecznym). Jesli osoba komentujaca wdaje sie w dyskusje i staje sie zagrozeniem – wejdzie on a takze w cel ataku.
3) Coincidental. They tend to surface suddenly and somewhat coincidentally with a new controversial topic with no clear prior record of participation in general discussions in the particular public arena involved. They likewise tend to vanish once the topic is no longer of general concern. They were likely directed or elected to be there for a reason, and vanish with the reason. 3) Przypadkowosc.Ma tendencje pojawiania sie „przypadkowo” wnoszac nowy kontrowersyjny temat do juz trwajacej waznej dyskusji na arenie publicznej. Nikt go nie zna, nie bylo go wczesniej w tej dyskusji. Tak samo szybko zniknie gdy temat, ktory poruszyl nie bedzie juz nikogo interesowal. Ci ludzie sa wybrani lub dostali polecenie aby sie pojawic w pewnym celu i zniknac.
Nazwalbym to: „Prowokator”.
4) Teamwork. They tend to operate in self-congratulatory and complementary packs or teams. Of course, this can happen naturally in any public forum, but there will likely be an ongoing pattern of frequent exchanges of this sort where professionals are involved. Sometimes one of the players will infiltrate the opponent camp to become a source for straw man or other tactics designed to dilute opponent presentation strength. 4) Praca w grupie.Czesto operuja oni w grupie gdzie popieraja sie nawzajem. Oczywiscie takie grupy zdazaja sie w normalnym zyciu publicznym ale te specjalne grupy, o ktorych mowimy maja tendencje pojawiac sie gdzie pracuja specjalisci w jakiejs dziedzinie. Czasami jeden z nich infiltruje przeciwna strone i czeka dobrego moment aby oslabic lub wykoleic akcje oponentow.
5) Anti-conspiratorial. They almost always have disdain for ‚conspiracy theorists’ and, usually, for those who in any way believe JFK was not killed by LHO. Ask yourself why, if they hold such disdain for conspiracy theorists, do they focus on defending a single topic discussed in a NG focusing on conspiracies? One might think they would either be trying to make fools of everyone on every topic, or simply ignore the group they hold in such disdain.Or, one might more rightly conclude they have an ulterior motive for their actions in going out of their way to focus as they do. 5) Anty-konspiracyjnosc.Te typy prawie zawsze maja odraze do „teoretykow konspiracji”, zwykle do tych co wierza, ze to nie Lee Harvey Oswald zabil Prezydenta Kennedy’ego itp. Spytajmy sie samych siebie dlaczego oni to robia i dlaczego tak bardzo sie skupiaja na temacie zabojstwa Kennedy’ego. Myslalbys, ze oni powinni w ten sam sposob (jednakowo) uznawac za wariatow wszystkich ludzi podejrzewajacych jakiekolwiek konspiracje czy poprostu wszystkich ich, jednakowo zignorowac. Skoro tak nie robia, daja nam powod do podejrzenia, ze jest jakis ukryty motyw selektywnosci ich atakow.
Wyraznie bylo to napisane przed wydarzeniami „911” i całym „cyrkiem” z terroryzmem. Sprawa Kennedy’ego przybladła w porównaniu z obecnymi konspiracjami. Od 2001 roku ten typ artysty dezinformacji pracuje non-stop!!!
6) Artificial Emotions. An odd kind of ‚artificial’ emotionalism and an unusually thick skin — an ability to persevere and persist even in the face of overwhelming criticism and unacceptance. This likely stems from intelligence community training that, no matter how condemning the evidence, deny everything, and never become emotionally involved or reactive. The net result for a disinfo artist is that emotions can seem artificial. Most people, if responding in anger, for instance, will express their animosity throughout their rebuttal. But disinfo types usually have trouble maintaining the ‚image’ and are hot and cold with respect to pretended emotions and their usually more calm or unemotional communications style. It’s just a job, and they often seem unable to ‚act their role in character’ as well in a communications medium as they might be able in a real face-to-face conversation/confrontation. You might have outright rage and indignation one moment, ho-hum the next, and more anger later — an emotional yo-yo. With respect to being thick-skinned, no amount of criticism will deter them from doing their job, and they will generally continue their old disinfo patterns without any adjustments to criticisms of how obvious it is that they play that game — where a more rational individual who truly cares what others think might seek to improve their communications style, substance, and so forth, or simply give up. 6) Sztuczne emocje.Mieszanka podejrzanej emocjonalnosci i jednoczesnie nadzwyczajnej „gruboskornosci” – potrafi przezwyciezyc i przetrwac nawet przygniatajacy atak krytyki i odtracenia. Najprawdopodobniej zrodlem tego jest trening w organizacji wywiadowczej – ta osoba, niezaleznie jak oczywiste sa dowody winy, zaprzeczy wszystkiemu i nigdy nie podda sie emocjom. Z tegoz powodu jego emocje wydaja sie (i sa*) sztuczne. Wiekszosc z nas bedac zdenerwowana atakiem oponenta nie potrafi ukryc tego i nasze odpowiedzi beda mialy specyficzny, troche agresywny charakter. Artysci dezinformacji maja tutaj trudnosci – poniewaz sa poprzez dlugi trening pozbawieni wszelkich emocji , nie wyczuwaja kiedy dokladnie normalna osoba bylaby zdenerwowana, na ile, na jak dlugo itd. To powoduje, ze ich zachowanie „nie pasuje” do sytuacji – czesto sa oni zbytnio dramatyczni w swoim zachowaniu przeskakujac z jednej pozy emocjonalnej w druga. Wracajac do „gruboskornosci”. Nic nie moze zniechecic tej osoby i niezaleznie z jaka iloscia krytyki sie spotyka bedzie kontynuowala swoja rutyne bez brania poprawki na uwagi i krytyke sluchajacych podczas gdy kazda normalna osoba by takie poprawki wniosla albo kompletnie zrezygnowala z dyskusji.
Co do treningu w organizacji wywiadowczej. Wspomniany trening mógł miec miejsce w kręgu rodzinnym. Proszę przeczytac znajdującą się na tej stronie“Prelekcję o Greenbaumie”dla zrozumienia roli żydowskiej Kabały w treningu takich ludzi.
7) Inconsistent. There is also a tendency to make mistakes which betray their true self/motives. This may stem from not really knowing their topic, or it may be somewhat ‚freudian’, so to speak, in that perhaps they really root for the side of truth deep within. I have noted that often, they will simply cite contradictory information which neutralizes itself and the author. For instance, one such player claimed to be a Navy pilot, but blamed his poor communicating skills (spelling, grammar, incoherent style) on having only a grade-school education. I’m not aware of too many Navy pilots who don’t have a college degree. Another claimed no knowledge of a particular topic/situation but later claimed first-hand knowledge of it.
7) Zaprzeczają sami sobie – łapią się na własnych kłamstwach.Gdy uważnie słuchać to co oni mówią to wcześniej czy później sami się wydadzą. Czasami to wypływa z ich słabego przygotowania do roli jaka graja, czasami jest to mimowolne(Zygmunt Freud się kłania!)gdyż prawdę ciężko omijać non-stop. Zauważyłem, ze często zaprzeczają temu co wcześniej powiedzieli. Na przykład jeden z nich mówił, ze jest pilotem w Navy(latanie z lotniskowców – szczyt wykształcenia w pilotażu; wszyscy piloci skończyli wyższą szkolę oficerską a wielu przedtem politechnikę)ale później tłumaczył się, ze jego prymitywny sposób wysławiania wynika z braku wyższego wykształcenia. Nie znam pilotów z Navy bez wyższego wykształcenia. Inny delikwent znowu twierdził, ze nie ma doświadczenia co do pewnego zagadnienia ale potem twierdził odwrotnie.
8) BONUS TRAIT: Time Constant. Recently discovered, with respect to News Groups, is the response time factor. There are three ways this can be seen to work, especially when the government or other empowered player is involved in a cover up operation:
A) ANY NG posting by a targeted proponent for truth can result in an IMMEDIATE response. The government and other empowered players can afford to pay people to sit there and watch for an opportunity to do some damage. SINCE DISINFO IN A NG ONLY WORKS IF THE READER SEES IT – FAST RESPONSE IS CALLED FOR, or the visitor may be swayed towards truth.
B) When dealing in more direct ways with a disinformationalist, such as email, DELAY IS CALLED FOR – there will usually be a minimum of a 48-72 hour delay. This allows a sit-down team discussion on response strategy for best effect, and even enough time to ‚get permission’ or instruction from a formal chain of command.
C) In the NG example A) above, it will often ALSO be seen that bigger guns are drawn and fired after the same 48-72 hours delay – the team approach in play. This is especially true when the targeted truth seeker or their comments are considered more important with respect to potential to reveal truth. Thus, a serious truth sayer will be attacked twice for the same sin.
8) DODATEK: Faktor czasu. Ostatnio odkryto, ze szybkość reakcji mediów jest jednym z chwytów w dezinformacji. Istnieją trzy sposoby:
A)Każda publikacja oponenta otrzymuje natychmiastową odpowiedz. Rząd i wszyscy wszechmocni gracze mogą sobie pozwolić na grupę ludzi tylko siedzących i czekających na okazje zadania ciosu. Skoro dezinformacja działa tylko gdy naiwny członek opinii publicznej to widzi – szybka reakcja jest kluczowa – zanim ten naiwny „oglądacz TV” zacznie logicznie analizować to co właśnie przeczytał.
B)Gdy masz do czynienia z artystą dezinformacji w sposób bezpośredni (na przykład wysyłasz mu pytanie przez Internet) – oczekuj długiego okresu reakcji (48 – 72 godzin). Jest to konieczne dla niego aby dobrze się zastanowić nad odpowiedzią czy nawet dostać pozwolenie od zwierzchników.
C)Tak jak w punkcieA)powyżej, po 48-72 godzinach może nastąpić grupowy atak na Ciebie. Szczególnie gdy Twoje pytanie wskazywało na poważne zagrożenie dla przestępców. Oczekuj ataku z wielu stron.
Chciałbym dołożyć moje „3 grosze” czy raczej jeszcze jedna sztuczkę artyści dezinformacji używają coraz częściej na nas – to jest moje własne znalezisko. Nazwałbym to„ODCHYLANIEM OD PRAWDY„. Prawdy nie można odchylić czy zmienić – jest jedna i koniec dyskusji. Co jest tak naprawdę odchylane to tok naszego rozumowania w poszukiwaniu prawdy. Jest to trochę jak znana technika używana w zapasach, judo i innych sportach walki:„nigdy nie stawiaj oporu silniejszemu przeciwnikowi – zamiast tego użyj jego własny ruch przeciwko niemu a swoja sile tylko aby lekko zmienić kierunek jego ataku”. Tak to więc gdy jakiś kryminalny przekręt jest stopniowo (ale nieodwracalnie) odkrywany przez oponenta, zaprzeczanie oczywistym faktom byłoby jak próba stawiania oporu w walce wręcz z dużo silniejszym przeciwnikiem. Zamiast tego niech Twój człowiek pojawi się wśród grupy oponentów i postara się być jednym z najbardziej wokalnych i dominujących. Tak jak wszyscy wkoło będzie on dociekał prawdy i efektywnie wspierał ruch oponentów aby dochodzenie nabrało rozpędu. Podekscytowani ludzie szybko zbliżający się do pełnego obrazu prawdy (znamy to uczucie:„wszystkie elementy sprawy pasują i maja sens, tak niewiele już brakuje do pełnego rozwiązania…”) nie zauważą, że błędne detale są im podsunięte i te detale wykoleją cale dochodzenie. Przypomina to wykolejenie pociągu: nie ważne czy zjedzie z toru pod katem 90 stopni czy tylko 1 stopnia – będzie leżał w polu! . Podam przykład z życia.
Ludzie dociekający prawdy co się stało 11 września 2001 (słynne „911”) marnują teraz czas i siły dyskutując na temat tego czy były to rzeczywiście samoloty czy może pociski rakietowe czy jeszcze coś innego. Grzebią się w jeszcze kilku innych głupich, peryferyjnych detalach, których nawet nie przytoczę. Kogo to wszystko obchodzi?!?!?! Fakty, fizyczne dowody i książka od Fizyki z klasy 6-tej szkoły podstawowej udowadniają w 100%, że wszystkie budynki kompleksuWorld Trade Centerbyły profesjonalnie zburzone przy pomocy kontrolowanych detonacji ładunków wybuchowych. Jakieś tam samoloty czy cokolwiek to było służyły tylko do odwrócenia uwagi. Wspomniany ruch ludzi dociekających prawdy o „911” nie zrobił żadnego zauważalnego postępu od około 10 lat – to jest od momentu gdy „nowi liderzy” tego ruchu pojawili się na scenie i wnieśli„nowe detale godne uwagi”. Gdy się głębiej zastanowić to zauważymy, ze tak zwana „kontrolowana opozycja” (ci niby-niezależni dziennikarze, strony internetowe, gazety itp) są dostarczycielami„ODCHYLENIA OD PRAWDY”: w 95% dają dobre, wartościowe i prawdziwe informacje. Problem jest tylko z tymi pozostałymi 5%……….
