Daj Panie co dzień promyk słońca, i pozwól śpiewać nową pieśń
Ach nie jest przecież moja winą , że kocham życie aż do łez.
Bo kochać życie nie jest grzechem, i nie jest zdradą Twoich praw ,
Więc daj mi Panie trochę szczęścia, i obym zdrowym był to spraw
Ja nic odżycia prawie nie chce ,i nie wymagam dużo zbyt,
Jedynie nie chce by katuszą, była mi bieda ,głód ,i wstyd.
Ja nie mam marzeń ponad miarę, ja nie wyciągam po nic rąk,
Chcę co dzień znaleźć złoty promyk, no i przyjaciół wierny krąg.

Pozwól mi Panie zostać sobą, żebym nie musiał kogoś grać
No i nie uczyń mnie żebrakiem, którego na nic nie jest stać.
Nie proszę Cię o rzeczy drobne, z drobnymi radę sobie dam.
Tylko nie pozwól Dobry Panie, żebym na świecie został sam.
Jeżeli musisz mnie ukarać, rozumu nie zabieraj mi.
Już lepiej każ mnie kołem łamać, i na noc wyrzuć mnie za drzwi.
Nikomu krzywdy nie zrobiłem. Jedynie sobie, tak to fakt.
Lecz jeśli nawet podle żyłem, to żałowałem tego w snach.
Pięknie wyśpiewana modlitwa

Pozwól mi Panie żyć jeszcze trochę,
Pozwól mi Panie żyć.
Ja jeszcze dużo zrobić mogę,
Pozwól mi Panie żyć.

Jest tyle pięknych chwil na świecie
I każdy dzień jest nowy.
Dopóki czas nas z drogi zmiecie
Mam plan zupełnie gotowy.

Chcę patrzeć jak ptaki latają na niebie,
Jak słońce kwiaty rozchyla.
Widzieć oczy szczęśliwe u siebie
Jak każda godzina mija.

To takie proste biegać po łące
I zbierać grzyby w lesie.
Nie martwić się losu końcem,
Myśleć co jutro przyniesie.

- Iwona Derkowska