Nawrócenie Żydów
W Kościele istnieje tradycja, że naród żydowski nawróci się wtedy, gdy narody świata przestaną być katolickie i popadną w apostazję. Św. Paweł w liście do Rzymian przestrzega nie-Żydów aby nie byli dumni, ale powinni się obawiać, że spotka ich podobny co Żydów los.
Dobrze; dla niedowiarstwa [Żydzi] ułamane są, a ty wiarą stoisz; nie rozumiej wysoko, ale się bój.
Albowiem jeśli Bóg przyrodzonej gałęzi nie przepuścił, by snadź ani tobie nie przepuścił.
Dalej św. Paweł kontynuuje:
Albowiem nie chcę, bracia! abyście nie mieli wiedzieć tej tajemnicy, (żebyście nie byli sami sobie mądrymi)…
Bo jako i wy niekiedy nie uwierzyliście Bogu, a teraz dostaliście miłosierdzia dla ich niedowiarstwa,
Tak i ci teraz nie uwierzyli ku waszemu miłosierdziu, aby i oni miłosierdzia dostali.
Ojcowie Lemann przytaczają zatwierdzony przez Kościół naukowy komentarz, że byłoby naturalne dla Pawła, gdyby dodane zostały po ostatnim wersecie słowa: „Gdy popadniecie w apostazję”.
Delikatność Pawła dla pogan uniemożliwiła mu dodanie tego wyrażenia, ale kilku Ojców Kościoła wskazywało na to w swoich komentarzach.
„Porażka Izraela”, mówi Orygenes, „była okazją do powołania pogan. Zajęliśmy swoje miejsce i staliśmy się prawdziwym Królestwem Judy. Ale nasze ostatnie chwile, z powodu naszych grzechów, będą przypominać, to czego doświadczyli Żydzi, w rzeczywistości będą gorsze”.
„Przez grzech Żydów”, pisze św. Hieronim, „przyszło zbawienie dla narodów świata. Z niedowiarstwa narodów znajomość prawdy przyjdzie do Izraela. O tych dwóch prawdach pisze św. Paweł”.
„Św. Paweł”, pisze z kolei Jan Chryzostom, „wyjaśnia postępowanie Boga w stosunku do ludzi…. Mówi, że poganie zostali powołani przez Boga, ale dlatego, że stopniowo będą lekceważyć otrzymane łaski, Bóg powoła Żydów po raz drugi”.
Ojcowie Lemann przytaczają również komentarz św. Augustyna do Psalmu VII, oraz na końcu słowa wielkiego francuskiego mówcy Bossuet’a: „Czy nie mamy powodu by drżeć widząc, jak Bóg ciężko karze Żydów przez tyle wieków, gdyż św. Paweł upomina nas ze strony Boga, że nasza niewdzięczność sprowadzi na nas podobną karę”.
Celem Boga jednakże nie jest kara, ale litość, a gdy Bóg przypomni sobie o Żydach, również przypomni sobie o nie-Żydowskich narodach, wykorzystując misyjny zapał skruszonych Żydów do nawrócenia ich.
„Albowiem zamknął Bóg wszystko w niedowiarstwie, aby się zmiłował nad wszystkimi. O głębokości bogactw, mądrości i wiadomości Bożej! jako są nieogarnione sądy jego, i niedościgłe drogi jego!” (Rzym. 11, 32-33)
Zobaczywszy, że apostazja narodów od Chrystusa Króla została w dużej mierze wywołana ich pracą, oraz praca ich satelitów masonów, Żydzi będą załamani i wykorzystają swoje wspaniałe przyrodzone umiejętności w służbie Miłości Bożej, aby cofnąć zło, które wywołali w przeszłości i zwrócić cały świat do jedności Mistycznego Ciała Chrystusa – Kościoła katolickiego.
Źródło: The Kingship of Christ and The Conversion of the Jewish Nation, Rev. Denis Fahey, 1953, s. 109-111
Dobrze; dla niedowiarstwa [Żydzi] ułamane są, a ty wiarą stoisz; nie rozumiej wysoko, ale się bój.
Albowiem jeśli Bóg przyrodzonej gałęzi nie przepuścił, by snadź ani tobie nie przepuścił.
Dalej św. Paweł kontynuuje:
Albowiem nie chcę, bracia! abyście nie mieli wiedzieć tej tajemnicy, (żebyście nie byli sami sobie mądrymi)…
Bo jako i wy niekiedy nie uwierzyliście Bogu, a teraz dostaliście miłosierdzia dla ich niedowiarstwa,
Tak i ci teraz nie uwierzyli ku waszemu miłosierdziu, aby i oni miłosierdzia dostali.
Ojcowie Lemann przytaczają zatwierdzony przez Kościół naukowy komentarz, że byłoby naturalne dla Pawła, gdyby dodane zostały po ostatnim wersecie słowa: „Gdy popadniecie w apostazję”.
Delikatność Pawła dla pogan uniemożliwiła mu dodanie tego wyrażenia, ale kilku Ojców Kościoła wskazywało na to w swoich komentarzach.
„Porażka Izraela”, mówi Orygenes, „była okazją do powołania pogan. Zajęliśmy swoje miejsce i staliśmy się prawdziwym Królestwem Judy. Ale nasze ostatnie chwile, z powodu naszych grzechów, będą przypominać, to czego doświadczyli Żydzi, w rzeczywistości będą gorsze”.
„Przez grzech Żydów”, pisze św. Hieronim, „przyszło zbawienie dla narodów świata. Z niedowiarstwa narodów znajomość prawdy przyjdzie do Izraela. O tych dwóch prawdach pisze św. Paweł”.
„Św. Paweł”, pisze z kolei Jan Chryzostom, „wyjaśnia postępowanie Boga w stosunku do ludzi…. Mówi, że poganie zostali powołani przez Boga, ale dlatego, że stopniowo będą lekceważyć otrzymane łaski, Bóg powoła Żydów po raz drugi”.
Ojcowie Lemann przytaczają również komentarz św. Augustyna do Psalmu VII, oraz na końcu słowa wielkiego francuskiego mówcy Bossuet’a: „Czy nie mamy powodu by drżeć widząc, jak Bóg ciężko karze Żydów przez tyle wieków, gdyż św. Paweł upomina nas ze strony Boga, że nasza niewdzięczność sprowadzi na nas podobną karę”.
Celem Boga jednakże nie jest kara, ale litość, a gdy Bóg przypomni sobie o Żydach, również przypomni sobie o nie-Żydowskich narodach, wykorzystując misyjny zapał skruszonych Żydów do nawrócenia ich.
„Albowiem zamknął Bóg wszystko w niedowiarstwie, aby się zmiłował nad wszystkimi. O głębokości bogactw, mądrości i wiadomości Bożej! jako są nieogarnione sądy jego, i niedościgłe drogi jego!” (Rzym. 11, 32-33)
Zobaczywszy, że apostazja narodów od Chrystusa Króla została w dużej mierze wywołana ich pracą, oraz praca ich satelitów masonów, Żydzi będą załamani i wykorzystają swoje wspaniałe przyrodzone umiejętności w służbie Miłości Bożej, aby cofnąć zło, które wywołali w przeszłości i zwrócić cały świat do jedności Mistycznego Ciała Chrystusa – Kościoła katolickiego.
Źródło: The Kingship of Christ and The Conversion of the Jewish Nation, Rev. Denis Fahey, 1953, s. 109-111